ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης

Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της πραγμάτωσής του:

Έχω διώξει το νου από την παραμονή του σε λόγια, πράξεις και σκέψεις, γνωρίζοντας ότι αυτά ανήκουν στο σχετικό επίπεδο και όχι στον αληθινό μου Εαυτό. Έτσι πρώτα έγινα αδιάλλακτος με την εξωτερική μου δραστηριότητα, μετά με την άσκοπη ομιλία και τέλος με όλες τις σκέψεις. Κενός από κάθε δράση, είτε φυσική, είτε νοητική, είτε φωνητική, παραμένω στη σιωπή του Εαυτού μου.

Ο Αιώνιος Εαυτός είναι πέρα από το νου και τον λόγο. Δεν μπορεί να είναι ένα αισθητό αντικείμενο.

 Οταν είμαι σταθερά εδραιωμένος στη γνώση του Εαυτού μου, γνωρίζοντας ότι ο Εαυτός μου

είναι παντού, είναι ο ένας Εαυτός, τι θα μπορούσα τότε να αντιληφθώ και μέσω τίνος θα το αντιλαμβανόμουν; Τι θα μπορούσα ακόμα να γνωρίζω και μέσω τίνος θα το γνώριζα; Ελεύθερος από όλες τις προσκολλήσεις, ο νους μου παραμένει μονοσήμαντος και άδειος, μένοντας σταθερά στον Εαυτό.

Στον αδαή άνθρωπο, προβάλλονται πάνω στο νου του περισπασμοί, που έχουν να κάνουν με ανθρώπους και εγκόσμια αντικείμενα κι έτσι, αυτός πρέπει να προσπαθήσει να συγκεντρώσει, το νου και να αναχαιτίσει τις όποιες σκέψεις εμφανιστούν. Αλλά γι’ αυτόν που έχει εδραιωθεί στο απόλυτο, τέτοιες προσπάθειες για συγκέντρωση δεν έχουν νόημα. Χωρίς καμία προσπάθεια παραμένω στον Εαυτό.

Όντας ο Ένας Εαυτός, παντοτινά ελεύθερος και διαπερνών τα πάντα, τι θα μπορούσα να δεχτώ και τι να απορρίψω, τι θα μπορούσε να μου δώσει χαρά και τι θλίψη; Όντας πάντα ανεπηρέαστος και χωρίς προσκολλήσεις, είμαι πάντα σε ειρήνη, στον απροσμέτρητο Εαυτό μου.

Η αποχή από τη δράση είναι αποτέλεσμα άγνοιας, όπως ακριβώς και η εκτέλεση της δράσης. Στον αιώνιο Εαυτό δεν μπορεί να υπάρχει ούτε δράση, ούτε αποχή από δράση. Όντας χωρίς προσκόλληση και πέρα από τη δράση, παραμένω σταθερά στην Αλήθεια μου.

Ποιο το όφελος έχει να χρησιμοποιήσω σκέψεις για να σκεφτώ το άπειρο, που είναι αδύνατο να νοηθεί; Για να πραγματώσω το Απόλυτο, τολμώ πέρα από όλες τις σκέψεις και γίνομαι το ίδιο το Απόλυτο. Χωρίς περιορισμούς από το νου, ελεύθερος από όλες τις σκέψεις, σταθερά παραμένω στον Εαυτό μου.

Ευλογημένος είναι ο άνθρωπος που μέσα από την πνευματική του προσπάθεια έχει ανακαλύψει τον Εαυτό, πέρα από όλες τις πράξεις, λόγια και σκέψεις. Αλλά πιο ευλογημένος είναι αυτός που έχει πλήρως διαλυθεί στον Εαυτό κι έχει γίνει ένα με το Απόλυτο, που είναι η δική του φυσική κατάσταση.

Η γαλήνη που έρχεται όταν είναι κάποιος σταθερά τοποθετημένος στον Εαυτό είναι εξαιρετικά σπάνια, ακόμα και γι’ αυτούς που έχουν εντελώς απαρνηθεί τον κόσμο. Κάποιος που έχει πραγματώσει τον Εαυτό και γνωρίζει ότι τίποτα δεν υπάρχει παρά μόνο ο Εαυτός, βλέπει ότι η απάρνηση, όπως ακριβώς και η απόσπαση, είναι διαποτισμένες από τη σχετική ύπαρξη και πηγάζουν από την άγνοια. Έχοντας πλήρως εγκαταλείψει τόσο την προσκόλληση, όσο και την απόσπαση, ζω ευτυχισμένα.

Στον αγώνα για την πραγμάτωση του Εαυτού, το σώμα κουράζεται από τις πειθαρχίες, η γλώσσα κουράζεται να επαναλαμβάνει μάντρα και ο νους κουράζεται από την άσκηση της συγκέντρωσης. Όντας πάντοτε εδραιωμένος στο απόλυτο, δεν έχω κανέναν αγώνα κι έτσι ζω ευτυχισμένα.

Ο αληθινός Εαυτός παραμένει πάντοτε αποσπασμένος και τίποτα δεν γίνεται από Αυτόν. Το σώμα μόνο δρα, οφείλοντας τη δράση αυτή στο παρελθοντικό του κάρμα. Γνωρίζοντας αυτό δεν μπλέκομαι ούτε με τη δράση, ούτε με την αδράνεια και ζω ευτυχισμένα.

Διάφοροι που φιλοδοξούν εξαπατημένοι ακόμα από τη σωματική συνείδηση, θα ασχολούνται συνέχεια με τις δραστηριότητες του σώματος. Μερικοί θα επιμείνουν στην εκτέλεση πράξεων για να κερδίσουν πνευματικό όφελος, ενώ άλλοι θα εφαρμόσουν την παύση όλων των πράξεων, σαν την καλύτερη πνευματική άσκηση. Αλλά χωρίς να έχω καμία ταύτιση με το σώμα, το νου και τις αισθήσεις και χωρίς να έχω τίποτα να κερδίσω ή να χάσω από τη δράση ή την αδράνεια, ούτε δρω, ούτε απέχω από τη δράση και ζω ευτυχισμένα.

Αυτός που Είμαι είναι ανεπηρέαστος από το τι κάνει το σώμα, από το αν μένει εδώ ή πηγαίνει εκεί, από το αν είναι ξύπνιο ή κοιμάται. Κανένα καλό ή κακό δεν μπορεί να προκόψει σε Εμένα, ό,τι κι αν συμβαίνει στο σώμα. Γι’ αυτό είτε το σώμα στέκεται, είτε πορεύεται, είτε κοιμάται, Εγώ παραμένω ανεπηρέαστος και ζω ευτυχισμένος.

Καλό και κακό, ευχαρίστηση και πόνος έρχονται και παρέρχονται. Αυτές είναι ποιότητες που σχετίζονται με τον άστατο κόσμο. Δεν έχουν καμία σχέση με τον αμετάβλητο Εαυτό. Αυτοί που είναι του κόσμου, αγωνίζονται να κάνουν το καλό για να αποκτήσουν ευτυχία και αποφεύγουν το κακό, για να αποφύγουν τον πόνο. Αλλά εγώ δεν ασχολούμαι με σκέψεις καλού και κακού, χαράς και πόνου. Παραμένω στον Εαυτό και ζω ευτυχισμένα.

Αυτός που έχει κενό νου από τη φύση του, που δεν έχει επιθυμία για εγκόσμια αντικείμενα και είναι πάντα βυθισμένος στη συνειδητότητα του Εαυτού, απελευθερώνεται από όλες τις επιδράσεις των παρελθοντικών πράξεων, καλών και κακών, κι έτσι απελευθερώνεται από τον κύκλο της γέννησης και της επαναγέννησης. Για όσο καιρό το σώμα του παραμένει, αυτός μένει αδιάφορα ενήμερος του κόσμου, αλλά είναι ολότελα ανεπηρέαστος από αυτόν, παραμένοντας συνεχώς στην Αλήθεια του. Ακόμα κι όταν κοιμάται παραμένει άγρυπνος στον Εαυτό.

Πού είναι τα πλούτη μου, πού είναι η περιουσία μου, πού είναι οι φίλοι μου, πού είναι η γνώση μου, πού είναι τα αντικείμενα των αισθήσεων για να με αποσπάσουν από τον Εαυτό; Πού είναι ακόμα και οι διδασκαλίες των γραφών για να μου δείξουν τον Εαυτό, όταν κάθε επιθυμία έχει σβήσει; Έχοντας πραγματώσει τον Εαυτό, που είναι ο Υπέρτατος Κύριος και Μάρτυρας κι έχοντας γίνει αδιάφορος τόσο προς τη δέσμευση, όσο και προς την αποδέσμευση, δεν νοιώθω καμία επιθυμία για απελευθέρωση.

Η συμπεριφορά αυτού που είναι κενός εσωτερικά από αμφιβολίες, αλλά που εξωτερικά κινείται σαν ένα συνηθισμένο άτομο, δεν μπορεί να γίνει κατανοητή από κάποιον που δεν είναι σαν κι αυτόν, γιατί του απελευθερωμένου οι εξωτερικοί τρόποι, δεν είναι σίγουρο σημάδι για την εσωτερική του φώτιση. Κάτω από όλες τις περιστάσεις παραμένει ο ίδιος, πάντα εδραιωμένος στο Απόλυτο. Για να καταλάβεις κάποιον τέτοιον, θα πρέπει να γνωρίζεις τον Εαυτό σου.

< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ | ΕΠΟΜΕΝΟ >

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

2. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}:  

Η αληθινή απάρνηση στρέψει το νου σας προς το Θεό

3. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Ο Γιόγκα της Δράσης - Εγκατάλειψη τον Καρπού

4. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Ανάπτυξη της Εσωτερικής Όρασης

5. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό

6. Ο Ασταβάκρα ξεκινά την ομιλία του

7. Ο Τζάνακα διακηρύσσει τη φώτισή του

8. Ο Ασταβάκρα δοκιμάζει τον Τζάνακα      

9. Ο Τζάνακα απαντά στην πρόκληση του Ασταβάκρα

10. Ο Ασταβάκρα οδηγεί τον Τζάνακα προς την διάλυση του εγώ        

11. Ο Τζάνακα μιλά για την κατάσταση που δεν έχει όρια

12. Ο Ασταβάκρα υποδεικνύει τις παγίδες στην ατραπό   

13. Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης        

14. Ο Ασταβάκρα επαναλαμβάνει τις υπέρτατες διδασκαλίες

15. Ο Ασταβάκρα περιγράφει αυτόν τον φωτισμένο         

16. Ο Ασταβάκρα αναπτύσσει την κατάσταση της τελικής ειρήνης       

17. Ο Τζάνακα κάνει την τελική του δήλωση

18. Ο διάλογος τελειώνει σε βαθιά σιωπή