Σωτήρας, σωτήρες και σατανικοποίηση

Είμαστε γεμάτοι προκαταλήψεις και πραγματικά βιαζόμαστε να σατανικοποιήσουμε τα πράγματα τα οποία δεν κατανοούμε ή απλά αντανακλούν τις προκαταλήψεις μας, τις αντιλήψεις μας, μέσω των προβολών μας. 

Σχηματίζουμε γνώμες βεβιασμένα σαν από μία ανάγκη να σώσουμε τους άλλους από την μιζέρια τους και από την άγνοιά τους σε αντιδιαστολή με την δική μας γνώση, και έτσι γινόμαστε, αυτόκλητοι Σωτήρες. 

Ενώ πραγματικά ο πραγματικός Σωτήρ, βρίσκεται μέσα σε εμάς τους ίδιους, εμείς τον ψάχχνουμε απ' έξω από εμάς, δίνοντας βήμα σε όλους όσους προσφέρονται να γίνουν οι ίδιοι Σωτήρες, για να μας σώσουν. 

Το διαδίκτυο είναι γεμάτο Σωτήρες, σαν να είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής Σωτήρων, είναι ένα υπέροχο βήμα το οποίο φαίνεται να μην είχαν πριν. Δεν ξέρω αν είναι χειρότεροι αυτοί οι ψευτοσωτήρες ή αυτοί που αποζητούν να ψευτοσωθούν, πραγματικά χάβοντας ότι τους σερβίρεται, ειδικά σατανικοποιημένες ειδήσεις, και αναπαράγωντάς τες το δίχως άλλο άνευ φίλτρου και υποψίας κριτικής σκέψης αποκαλύπτωντας την απουσία βασικής εκπαίδευσης και αντίληψης. 

Δεν λέω εδώ δαιμονοποίηση, προσοχή, για να διαχωρίσουμε τι σημαίνει Δαίμων, καθότι και ευ-δαιμονία κλπ. που ουδεμία σχέση δεν έχει με την σημερινή λέξη που είναι ταυτισμένη με το κακό. 

Εδώ ο Σατανάς ως ακάθαρτο πνεύμα μας κάνει καλύτερα ως όρος για να τον σατανικοποιήσουμε, κάτι μεταξύ σοβαρού και αστείου, και αυτός ο ίδιος ο πειρασμός ο οποίος πείραζε τον ΙΗΣΟΥ στην βίβλο προσφέροντάς του τον κόσμο. 

Ας μην μαγευόμαστε, γοητευόμαστε από αυτά που αυτός ο κόσμος μας προσφέρει απλόχερα και δεν είναι απαραίτητα αγαθά και χρήματα, αλλά εξίσου είναι άρτος και θεάματα, είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι το οποίο παίζοντάς το μας κερδίζει αντί να το κερδίζουμε. 

Αλλά το να βλέπουμε παντού εχθρούς, δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια μας την ιδέα, από τους ίδιους μας τους φόβους, και η απάρνηση του να αντικατοπτριστούμε σοβαρά αντιμετωπίζοντάς τους, ερχόμενοι απέναντι με το ίδιο μας το εγώ. Αυτή είναι η αλήθεια όλων των πραγμάτων που ελέγχουν τον κόσμο, η πραγματικότητα το ότι είμαστε υπαίτιοι για το ότι αντιμετωπίζουμε, και του ότι μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την σωτηρία μας, αποζητώντας να σώσουμε μέσα μας τον Σωτήρα και να αυτοσωθούμε. 

Θα σημειώσω εδώ, με σοβαρότητα, ότι ναι μεν υπάρχει και δόξα τω Θεώ που υπάρχει, καθοδήγηση από τις Ουράνιες Ιεραρχίες, από τα Όντα του Φωτός -κάτι που κάνει του άθεους υλιστές να βγάζουν σπυράκια- αλλά δε, εμείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι οφείλουμε να πράξουμε και καλά θα κάνουμε να πράξουμε αν θέλουμε να βγούμε από την σκοτεινή τρύπα στην οποία είμαστε εγκλωβισμένοι, δηλαδή το πολλαπλό εγώ, την ψυχολογική πόλη μας στην οποία ότι καλό έχουμε μέσα μας μαρτυρά και υποφέρει. 

Αν θέλουμε να σωθεί η πονεμένη ανθρωπότητα, πρώτα πρέπει να σωθούμε μέσα μας. Ο αληθινός Σωτήρ δεν διδάσκει, δεν λέει, δεν μιλάει, αλλά αποκαλύπτει το έρεβος μέσα μας, την σαπίλα μας, είναι γεμάτος πράξεις και άπειρη συμπόνια για μας και επιπλέον μας προσφέρει πρακτικές λύσεις.