ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα υποδεικνύει τις παγίδες στην ατραπό

Για να σταθεροποιήσει τον Τζάνακα στην πραγμάτωση του Εαυτού, ο Ασταβάκρα συνοψίζει τα βήματα και τις παγίδες στην ατραπό της απελευθέρωσης και της εσωτερικής ειρήνης.

Είναι δουλεία όταν ο νους επιθυμεί ή θλίβεται για οτιδήποτε, απορρίπτει ή δέχεται οτιδήποτε, νοιώθει ευτυχής ή θυμωμένος με κάτι. Η απελευθέρωση πετυχαίνεται όταν ο νους είναι ελεύθερος από επιθυμία ή θλίψη, απόρριψη ή αποδοχή, κριτική, θυμό ή ευτυχία.

Είναι δουλεία όταν ο νους είναι προσκολλημένος σε οτιδήποτε γίνεται αντιληπτό απ’ τις αισθήσεις. Είναι απελευθέρωση όταν ο νους είναι αποσπασμένος απ’ όλες τις αισθησιακές εμπειρίες. Γνωρίζοντας αυτό, να απέχεις από την αποδοχή ή την απόρριψη οποιουδήποτε πράγματος.

Όταν δεν υπάρχει ταύτιση του Εαυτού με το προσωπικό εγώ, υπάρχει απελευθέρωση. Όταν υπάρχει λανθασμένη ταύτιση με τον εγωικό εαυτό, υπάρχει, δουλεία. Γνωρίζοντας αυτό, εγκατέλειψε κάθε αίσθηση του εαυτού σαν περιορισμένο άτομο και η αλήθεια σου θα αποκαλύψει τον Εαυτό της.

Συνειδητοποίησε ότι ο κόσμος δεν είναι πραγματικός και απαρνήσου

την ταύτισή σου με αυτόν. Μάθε ότι όλα τα ζεύγη των αντιθέτων, όπως η χαρά και η θλίψη, η επιτυχία και η αποτυχία, το καλό και το κακό, το εγκόσμιο και το πνευματικό, τα καθήκοντα που έγιναν ή που δεν έγιναν είναι όλα αυτού του απατηλού κόσμου και παύουν να υφίστανται μετά την αφύπνιση.

Σπάνιο είναι πραγματικά, παιδί μου, αυτό το ευλογημένο πρόσωπο, το οποίο δεν έχει πια επιθυμία για ζωή, διασκέδαση ή μάθηση επειδή παρατηρεί τη δυστυχία των άλλων που πιασμένοι στη διττότητα έχουν χαθεί στο λαβύρινθο της εγκόσμιας ύπαρξης. Συνειδητοποιώντας τη ματαιότητα της εγκόσμιας ζωής, να είσαι χωρίς επιθυμίες πάντα προσηλωμένος στην απάρνηση, μέσω της πλήρους αδιαφορίας προς τον κόσμο.

Ο σοφός άνθρωπος γίνεται ήρεμος, με το να αντιληφθεί ότι όλες οι εγκόσμιες επιτεύξεις και φιλοδοξίες σαρώνονται από την τριπλή δυστυχία: τα βάσανα που προκαλούνται από φυσική ή νοητική ασθένεια, τα βάσανα που προκαλούνται από κινητά και ακίνητα όντα ή αντικείμενα, κι αυτά που προκαλούνται από φυσικές συμφορές κι αναστατώσεις.

Καθώς συνειδητοποιείς ότι όλη η λαχτάρα για εγκόσμιες επιτεύξεις είναι μάταια και χωρίς αξία, απόρριψε κάθε τέτοια τιποτένια προσπάθεια. Δεν είναι παρά παροδικές κι ανυπόστατες. Υπήρξε ποτέ καιρός ή εποχή, στην οποία τα ζεύγη των αντιθέτων και η δουλεία που προκαλείται εξαιτίας των παρορμήσεων και των επιθυμιών, δεν υπήρξαν στον άνθρωπο; Παραιτήσου απ’ όλες αυτές τις ανόητες επιδιώξεις και μείνε ικανοποιημένος με ό,τι έρχεται από μόνο του. Με αυτόν τον τρόπο σίγουρα θα πε- τύχεις την τελειότητα.

Έχοντας παρατηρήσει την ποικιλομορφία των απόψεων ανάμεσα στις διάφορες θρησκευτικές σχολές της φιλοσοφίας κι ανάμεσα στους μεγάλους σοφούς, αγίους και γιόγκι, γίνε τελείως αδιάφορος προς την επιδίωξη της λόγιας γνώσης και της πνευματικής άσκησης και βυθίσου στη σιωπή.

Αυτός που αποκτά τη γνώση της Αληθινής Φύσης της Αγνής Συνειδητότητας, καλλιεργώντας έναν ατάραχο νου και γίνεται εντελώς αδιάφορος προς τον κόσμο, σώζεται από τον κύκλο των γεννήσεων και των επαναγεννήσεων. Δεν είναι ένας τέτοιος Ευλογημένος ο πραγματικός οδηγός;

Μάθε πως όλα τα αντικείμενα του κόσμου για τα οποία διψούσες, δεν είναι παρά συνδυασμοί και τροποποιήσεις των πέντε στοιχείων. Είτε εσύ τα θεωρείς όμορφα ή άσχημα, είτε τα επιθυμείς ή τα αντιπαθείς, όλα τα φαινομενικά πράγματα είναι φτιαγμένα από το ίδιο υλικό· τα παροδικά πέντε στοιχεία. Τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι όλα τα πράγματα είναι το ίδιο, ότι όλα είναι εφήμερα και χωρίς αξία και δεν σχετίζονται με Εσένα τον Αιώνιο, θα απαρνηθείς την επιθυμία σου γι’ αυτά, θα ελευθερωθείς από τα δεσμά σου και στο εξής θα παραμένεις μόνο στον αληθινό σου Εαυτό.

Οι επιθυμίες μόνο κάνουν τον κόσμο. Γι’ αυτό απαρνήσου τις όλες. Απάρνηση της επιθυμίας και απάρνηση του κόσμου είναι ακριβώς το ίδιο. Άπαξ και είσαι βυθισμένος στην απάρνηση μπορείς να ζήσεις παντού, ανεπηρέαστος από τις περιστάσεις.

Κοίταξε τους φίλους, τη γη, τον πλούτο, τα σπίτια, τις συζύγους, τα δώρα κι άλλα τέτοια σημεία καλής τύχης σαν ένα όνειρο ή σαν την παράσταση ενός ταχυδακτυλουργού, που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Καλλιέργησε την αδιαφορία για οτιδήποτε εγκόσμιο. Μάθε ότι οι τρεις στόχοι της ζωής που απασχολούν τον κοινό άνθρωπο, πρέπει να εξαλειφθούν τελείως από μέσα σου, πριν μπορέσεις να πραγματώσεις τον υπέρτατο στόχο της ζωής: την Αυτογνωσία και την Απελευθέρωση. Αυτοί οι τρεις στόχοι της συνηθισμένης ζωής, δηλαδή, η επιθυμία για συγγενικά πρόσωπα και αισθησιακές απολαύσεις, η επίτευξη των εγκόσμιων αμοιβών και της ευημερίας, και η επίτευξη της φήμης από την εκτέλεση καλών έργων, είναι οι εχθροί σου. Συνοδεύονται από την πονηριά και τη δυστυχία.

Μάθε ότι όπου υπάρχει επιθυμία, υπάρχει ο κόσμος. Η επιθυμία είναι δουλεία, και η καταστροφή της επιθυμίας είναι Απελευθέρωση. Μόνο με τη μη προσκόλληση στον κόσμο, θα πετύχεις τη συνεχή χαρά της πραγμάτωσης του Εαυτού. Καλύπτοντας τον εαυτό σου με ακλόνητη αμεροληψία, πήγαινε πέρα από την επιθυμία κι ας είσαι ευτυχισμένος.

Είσαι η Μία Αγνή Διάνοια. Το σύμπαν είναι κενό διάνοιας και δεν είναι πραγματικό. Είναι το παιδί της άγνοιας. Το να επιδιώκεις τη γνώση των πραγμάτων του κόσμου είναι απλά ένας τρόπος για περαιτέρω βύθιση στην άγνοια. Τι χρησιμότητα έχει το να γνωρίζεις αυτό που δεν είναι πραγματικό; Τι μπορείς να επιθυμείς να γνωρίσεις, εκτός από τον αιώνιο Εαυτό; Όταν Αυτός γνωσθεί, τα πάντα είναι γνωστά, κι όταν Αυτός δεν είναι γνωστός, τίποτα δεν είναι γνωστό.

Βασίλεια, γιοι, σύζυγοι, σώματα και ηδονές, έχουν όλα χαθεί από σένα, γέννηση μετά τη γέννηση, παρ’ όλο που ήσουν προσκολλημένος σ’ αυτά. Αρκετά πια με την ευημερία, τις επιθυμίες και τις καλές πράξεις! Ο νους δεν βρίσκει ανάπαυση σ’ αυτά, μέσα στο σκοτεινό δάσος του κόσμου.

Για πόσες γεννήσεις δεν έκανες σκληρή και επίμονη εργασία με το σώμα, το νου και το λόγο; Σου έδωσαν αυτά καμιά διαρκή ευτυχία; Γιατί συνεχίζεις την εγκόσμια δράση που πηγάζει από την άγνοια και δημιουργεί μόνο δουλεία και δυστυχία; Πάψε όλες αυτές τις ανόητες επιδιώξεις, τουλάχιστον από σήμερα.

Αυτός που έχει αντιληφθεί, ότι η αλλαγή και η καταστροφή είναι μέσα στην ίδια τη φύση των πραγμάτων, βρίσκει ανάπαυση στο πνεύμα, παραμένοντας πάντα ατάραχος κι ελεύθερος από τον πόνο. Αυτός που έχει γνωρίσει με βεβαιότητα, ότι το σύμπαν έχει αναδυθεί από τον Εαυτό, υπάρχει μέσα στον Εαυτό και διαλύεται στον Εαυτό. Αυτός για τον- οποίο δεν υπάρχει άλλη ύπαρξη πέραν του Εαυτού, γεμίζει ειρήνη με όλες του τις επιθυμίες νεκρές. Ποτέ δεν θα προσκολληθεί σε τίποτα πια, ό,τι κι αν είναι αυτό.

Αυτός που γνωρίζει με σιγουριά ότι η ευτυχία και η δυστυχία, η γέννηση και ο θάνατος, οφείλονται στις επιδράσεις των παρελθοντικών πράξεων, δεν βρίσκει τίποτα για να εκπληρώσει. Έτσι ελευθερώνεται από την άγνοια και παραμένει χωρίς προσκόλληση, παρόλο που καταπιάνεται με τη δράση, γιατί γνωρίζει ότι δεν είναι ο πράττων. Αυτός που με βεβαιότητα γνωρίζει ότι η τωρινή του ζωή με όλα της τα σκαμπανεβάσματα είναι το αποτέλεσμα των παρελθοντικών του πράξεων και ότι οι αντιξοότητες και η ευημερία έρχονται στον καιρό τους μέσω των επιδράσεων του κάρμα, είναι πάντα ικανοποιημένος και ανεπηρέαστος από τις αλλαγές της τύχης.

Αυτός που έχει αντιληφθεί, ότι είναι η ταύτιση του νου με τα αντικείμενα των αισθήσεων, που γεννά την προσκόλληση και προκαλεί την δυστυχία σ’ αυτόν τον κόσμο, ελευθερώνεται απ’ αυτήν. Είναι παντοτινά ευτυχισμένος, γεμάτος ειρήνη και έχει ξεφορτωθεί τις επιθυμίες, που οφείλονται στην άγνοια και στα πράγματα του κόσμου. Χωρίς να ελκύεται από εγκόσμια αντικείμενα, αυτή η μεγάλη Ψυχή, έχει όλες τις αισθήσεις της υπό έλεγχο. Ούτε επιθυμεί αυτό που δεν έχει πετύχει, ούτε θλίβεται γι^? αυτό που έχει χαθεί.

Αυτός που έχει πετύχει την κατάσταση της απολυτότητας, που έχει πραγματώσει τον Υπέρτατο Εαυτό, δεν ταυτίζει τον εαυτό του με το σώμα ή το νου και δεν έχει καμία σχέση με το έργο που επιτελείται από αυτά. Γνωρίζει με βεβαιότητα, “Δεν είμαι το σώμα και ούτε το σώμα είναι δικό μου. Είμαι η ίδια η Συνειδητότητα”. Δεν θυμάται τι έχει ή τι δεν έχει κάνει, γιατί ξέρει ότι το έργο σχετίζεται με το σώμα και το νου και όχι με τον Εαυτό.

Ο σοφός με βεβαιότητα γνωρίζει: “Πράγματι είμαι στα πάντα, από το ανώτατο ουράνιο ον μέχρι την τελευταία τούφα χόρτου”. Όντας πάντα ήρεμος στο νου, αγνός και γαλήνιος, είναι πάντα ελεύθερος από σκέψεις και συγκρούσεις και δεν νοιάζεται για την επιτυχία ή την αποτυχία. Δεν βλέπει τίποτα έξω από τον Εαυτό.

Ο σοφός γνωρίζει με σιγουριά ότι αυτό το πολλαπλό και υπέροχο σύμπαν δεν είναι στην αλήθεια τίποτα. Δεν είναι πραγματικό. Έτσι μένει χωρίς επιθυμίες και ταυτίζεται με την Αγνή Συνειδητότητα. Παρόλο που ζει σ’ ένα σώμα και αισθάνεται τη φαινομενική ύπαρξη του σύμπαντος, βρίσκει την ύστατη ειρήνη, γνωρίζοντας ότι τίποτα, παρά μόνο ο Εαυτός υπάρχει.

< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ | ΕΠΟΜΕΝΟ >

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

2. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}:  

Η αληθινή απάρνηση στρέψει το νου σας προς το Θεό

3. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Ο Γιόγκα της Δράσης - Εγκατάλειψη τον Καρπού

4. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Ανάπτυξη της Εσωτερικής Όρασης

5. ΣΑΪ ΜΠΑΜΠΑ

{ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ}: 

Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό

6. Ο Ασταβάκρα ξεκινά την ομιλία του

7. Ο Τζάνακα διακηρύσσει τη φώτισή του

8. Ο Ασταβάκρα δοκιμάζει τον Τζάνακα      

9. Ο Τζάνακα απαντά στην πρόκληση του Ασταβάκρα

10. Ο Ασταβάκρα οδηγεί τον Τζάνακα προς την διάλυση του εγώ        

11. Ο Τζάνακα μιλά για την κατάσταση που δεν έχει όρια

12. Ο Ασταβάκρα υποδεικνύει τις παγίδες στην ατραπό   

13. Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης        

14. Ο Ασταβάκρα επαναλαμβάνει τις υπέρτατες διδασκαλίες

15. Ο Ασταβάκρα περιγράφει αυτόν τον φωτισμένο         

16. Ο Ασταβάκρα αναπτύσσει την κατάσταση της τελικής ειρήνης       

17. Ο Τζάνακα κάνει την τελική του δήλωση

18. Ο διάλογος τελειώνει σε βαθιά σιωπή