Μιχαήλ Σεντιβόγκιους -Το Νέο Φως της Αλχημείας

Υδράργυρος: (Χαμογελώντας): Ιδού ο φιλόσοφος! Λοιπόν, φιλόσοφέ, μου τι αναζητάς και τι θα βρεις;

Αλχημιστής: Τη Φιλοσοφική Λίθο.

Υδράργυρος: Από ποια ουσία θα την κατασκευάσεις;

Αλχημιστής: Από τον δικό μας Υδράργυρο.

Υδράργυρος: Ω, φιλόσοφέ μου! Τότε είναι καλύτερα να πηγαίνω, γιατί εγώ δεν είμαι δικός σας!

Αλχημιστής: Δεν είσαι άλλος από το Δαίμονα και θέλεις να με παραπλανήσεις.

Υδράργυρος: Λοιπόν, φιλόσοφέ μου, νομίζω ότι μπορώ να ανταποδώσω το κοπλιμέντο: εσύ έπαιξες το διάβολο μαζί μου.

Αλχημιστής: Ω, τι ακούω; Ασφαλώς πρόκειται για το Διάβολο. Γιατί εγώ έκανα το καθετί με τον πιο επιστημονικό τρόπο, σύμφωνα με τα γραπτά των Σοφών.

Υδράργυρος: Πράγματι, είσαι ένας έξοχος τεχνίτης. Οι εργασίες σου υπερβαίνουν τη γνώση στον ίδιο βαθμό που περιφρονούν τις αυθεντίες που έχεις στα βιβλία σου. Γιατί εκεί λένε ότι οι ουσίες πρέπει να αναμιγνύονται μόνο με ουσίες συγγενικής φύσης. Αλλά εσύ με ανέμιξες, ενάντια στη Φύση, με κοπριά και άλλα ανόητα πράγματα και αδιαφορείς για το αν ρυπαίνεις τον εαυτό σου ή όχι, όσο καιρό μπορείς να με βασανίζεις.

Αλχημιστής: Δεν έκανα τίποτα ενάντια στη Φύση. Σπέρνω, απλώς, το σπόρο στο κατάλληλο έδαφος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των Σοφών.

Υδράργυρος: Με έσπειρες στην κοπριά. Την εποχή του θερισμού θα εξαφανιστώ και θα θερίσεις κοπριά. Πραγματικά είσαι καλός γεωργός!

Αλχημιστής: Και όμως οι Σοφοί λένε ότι η ουσία τους βρίσκεται στους κοπρόλοφους.

Υδράργυρος: Αυτό που λένε είναι σωστό, αλλά εσύ κατανοείς μόνο το γράμμα και όχι το πνεύμα των υποδείξεών τους.