Αγάπη

Αν αγαπάμε τον εαυτό μας, είτε μας αγαπάει ο άλλος είτε όχι, δεν μας πειράζει, γιατί δεν εξαρτόμαστε από κάτι το εξωτερικό. Αν εξαρτόμαστε από κάτι εξωτερικό σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας γιατί δεν απο-λαμβάνουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας και της ζωής μας ολοκληρωτικά. Έτσι δεν είμαστε αποδεσμευμένοι από αυτό που δεν μπορεί να μας προσφέρει πραγματική ευτυχία, και δεν τα πάμε καλά ούτε με τον Θεό, ούτε με τον εαυτό μας, παρά τα όποια λάθη του ή ατέλειές του. Όταν υπάρχει αγάπη για τον εαυτό μας, ρέει από μέσα μας η δύναμη της Αγάπης κάθε φορά και πιο δυνατή, και μας μεταμορφώνει. Όσο αυτογνωριζόμαστε τόσο πιο πολύ γινόμαστε πλήρεις αγάπης. Τότε εφόσον αγαπάμε τον εαυτό μας δεν έχει πραγματικά σημασία αν μας αγαπάει ο άλλος ή όχι, και πως μας αγαπάει, γιατί η αγάπη μας δεν προσδοκεί, και είμαστε ελεύθεροι από περιορισμούς για το πως και το πόσο να αγαπάμε. Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας πως θα αγαπήσουμε τον άλλο; Και πως θα μας αγαπήσει ο άλλος πραγματικά, αν δεν είμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε; Πρέπει να απελευθερωνόμαστε από κάθε προσδοκία και κάθε προσκόλληση και να εισερχόμαστε μέσα από την Αυτογνωσία στην Θεία Αγάπη, η οποία θα μετουσιώσει την ζωή μας σε κάτι ανώτερο, ρέοντας η ίδια από μέσα μας.