ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

 ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Όλες οι θρησκείες είναι πολύτιμες πέτρες περασμένες στο θεϊκό νήμα της Θεότητας.

Οι θρησκείες διατηρούν τις αιώνιες αξίες, δεν υπάρχουν εσφαλμένες θρησκείες.

Όλες οι θρησκείες είναι αναγκαίες, εκπληρώνοντας την αποστολή τους στη ζωή.

Είναι παράλογο, να πούμε ότι η θρησκεία του γείτονα είναι άχρηστη και ότι μόνον η δική μου είναι η αληθινή. Εάν η θρησκεία του γείτονα δεν χρειάζεται, τότε και η δική μου επίσης δεν χρειάζεται, επειδή οι αξίες είναι πάντοτε ίδιες.

Είναι ηλίθιο να πούμε ότι η θρησκεία των ιθαγενών φυλών της Αμερικής είναι ειδωλολατρία, τότε και εκείνοι επίσης έχουν το δικαίωμα να πουν, ότι η δική μας θρησκεία, είναι ειδωλολατρία. Και εάν εμείς περιγελούμε τους άλλους, και οι άλλοι επίσης μπορούν να μας περιγελούν. Και εάν εμείς λέμε ότι αυτοί λατρεύουν ή λάτρευαν είδωλα, και εκείνοι επίσης μπορούν να πουν ότι εμείς λατρεύουμε είδωλα.
Δεν μπορούμε να υποτιμάμε τη θρησκεία άλλων χωρίς να υποτιμάμε και τη δική μας επίσης, διότι οι αρχές είναι πάντοτε οι ίδιες. Όλες οι θρησκείες έχουν τις ίδιες αρχές.

Κάτω από τον ήλιο, κάθε θρησκεία γεννιέται, αυξάνει, αναπτύσσεται, πολλαπλασιάζεται σε πολλές αιρέσεις και πεθαίνει. Έτσι αυτό γινόταν πάντα και έτσι θα γίνεται πάντα.

Οι θρησκευτικές αρχές ουδέποτε πεθαίνουν. Μπορούν να πεθάνουν οι θρησκευτικές μορφές, αλλά οι θρησκευτικές αρχές, δηλαδή, οι αιώνιες αξίες, δεν πεθαίνουν ποτέ. Αυτές συνεχίζουν, αυτές ντύνονται με νέες μορφές.

Η θρησκεία, ενυπάρχει σύμφυτη στη ζωή όπως η υγρασία στο νερό.
Υπάρχουν βαθιά θρησκευτικοί άνθρωποι που δεν ανήκουν σε καμία θρησκευτική μορφή.

Ο χωρίς θρησκεία κόσμος είναι συντηρητικός και αντιδραστικός εκ φύσεως. Μόνον ο θρησκευτικός άνθρωπος πετυχαίνει την Επανάσταση της Διαλεκτικής.

Δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί τους θρησκευτικούς πολέμους, όπως αυτόν της Ιρλανδίας. Είναι παράλογο να χαρακτηρίζουμε τους άλλους άπιστους, αιρετικούς, ή ειδωλολάτρες, απλώς και μόνον επειδή δεν ανήκουν στην δική μας θρησκεία.

Ο μάγος, που στη καρδιά των αφρικανικών δασών, ασκεί το λειτούργημα του εμπρός στη φυλή των κανίβαλων και ο χριστιανός αριστοκράτης αρχιεπίσκοπος, που λειτουργεί στον Καθεδρικό Μητροπολιτικό του Λονδίνου, του Παρισιού ή της Ρώμης, στηρίζονται στις ίδιες αρχές, απλώς αλλάζουν οι θρησκευτικές μορφές.

Ο Ιησούς, ο θεϊκός Δάσκαλος της Γαλιλαίος, δίδαξε σε όλους τους ανθρώπους τον δρόμο της Αλήθειας και της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Η Αλήθεια έγινε σάρκα στον Ιησού και θα γίνει σάρκα σε κάθε άνθρωπο που πετυχαίνει την Ακέραιη Επανάσταση.

Εάν μελετήσουμε τις θρησκείες, εάν κάνουμε μία συγκριτική μελέτη των θρησκειών, θα βρούμε σ' όλες τους, την λατρεία του Χριστού, το μόνο που θα διέφεραν είναι τα ονόματα που αποδίδουν στον Χριστό.

Ο θεϊκός Διδάσκαλος της Γαλιλαίος έχει τις ίδιες ιδιότητες με του Δια, του Απόλλωνα, τον Κρίσνα, τον Κετσαλκοάτλ, τον Λάο Τσε, τον Φού Χι τον κινέζο Χριστό-τον Βούδα, κλπ...

Μένει κανείς έκπληκτος όταν κάνει μια συγκριτική μελέτη των θρησκειών.  Όλες αυτές οι θρησκευτικές ιερές προσωπικότητες που προσωποποιούν τον Χριστό γεννιούνται στις 24 Δεκεμβρίου στις 12 το βράδυ.

Όλες αυτές οι ιερές προσωπικότητες είναι παιδιά άμωμων συλλήψεων, όλοι αυτοί γεννιούνται δι' έργου και υπό χάρη του Άγιου Πνεύματος. Όλοι αυτοί γεννιούνται από παρθένες άμωμες προ του τοκετού, κατά τον τοκετό, και μετά τον τοκετό.

Η φτωχή και άγνωστη γυναίκα Εβραία Μαρία, μητέρα του Λατρευτού Σωτήρα Ιησού, του Χριστού, έλαβε τις ίδιες ιδιότητες και κοσμικές ισχύς με την θεά Ίσιδα, την Ήρα, την Δήμητρα, την Εστία, την Μάγια, την Αδωνία, την Ινσομπέρτα, την Ρέα, την Κυβέλη, την Τονανζίν, κλπ.

Όλες αυτές οι θηλυκές θεότητες παριστούν πάντοτε τη Θεϊκή Μητέρα, το Αιώνιο Κοσμικό θηλυκό.

Ο Χριστός είναι πάντοτε ο υιός της θεϊκής Μητέρας και σ' αυτήν απαιτούν λατρεία όλες οι άγιες θρησκείες.

Η Μαρία γονιμοποιείται από το Άγιο Πνεύμα. Διηγείται η παράδοση ότι ο Τρίτος Λόγος με τη μορφή περιστεριού, γονιμοποίησε την άμωμο κοιλία της Μαρίας.

Το περιστέρι είναι πάντα ένα φαλλικό σύμβολο. Ας θυμηθούμε την Περιστέρα, νύμφη της συνοδείας της Αφροδίτης που μεταμορφώθηκε σε περιστέρι από την αγάπη.

Για τους Κινέζους, ο Χριστός είναι ο Φου Χι. Ο Κινέζος Χριστός που γεννιέται θαυμαστά δι' έργου και χάριτος. του Αγίου Πνεύματος.

Καθώς περπατούσε μια παρθένος ονομαζόμενη Χόα-Σε, στην όχθη ενός ποταμού, έβαλε το πόδι της επάνω στο ίχνος του Μεγάλου Ανθρώπου· αμέσως συγκινήθηκε βλέποντας τον εαυτόν της να περιβάλλεται από μία υπέροχη λάμψη και η κοιλιά της συνέλαβε. Αφού πέρασαν 12 χρόνια, την 41 ημέρα της δεκάτης Σελήνης, τα μεσάνυχτα, γεννήθηκε ο Φου-Χι, που ονομάστηκε έτσι εις μνήμη του ποταμού, στην όχθη του οποίου συνελήφθη.

Στο αρχαίο Μεξικό, ο Χριστός είναι ο Κετσαλκοάτλ, ο οποίος ήταν Μεσσίας και αναμορφωτής των Τολτέκων.

Όταν μία ημέρα η Τσιμαλμάν ήταν μόνη της με τις δύο αδελφές της, της εμφανίσθηκε ένας απεσταλμένος του ουρανού. Οι αδελφές της, βλέποντας τον, πεθαίνουν από τρόμο. Αυτή, ακούγοντας από το στόμα του αγγέλου ότι θα συλλάβει έναν γιο, συνέλαβε στην στιγμή, δίχως έργο ανδρός, τον Κετσαλκοάτλ, τον μεξικανό Χριστό.

Για τους Ιάπωνες, ο Χριστός είναι ο Αμίδας, ο οποίος μεσολαβεί προς την Υπέρτατη θεά Τεν-Σικ-Ντάϊ-Τάϊν πρεσβεύοντας για όλους τους αμαρτωλούς.

Ο Αμίδας, ο Γιαπωνέζος Χριστός της Συντοϊστικής θρησκείας, είναι αυτός που έχει τις ισχύς για να ανοίγει τις πόρτες του Κοκουράτ, του Παραδείσου.

Οι γερμανικές Εδδες, αναφέρουν τον Κριστό, τον θεό της θεογονίας τους, παρόμοιος του Ιησού, γεννημένος επίσης στις 24 Δεκεμβρίου τα μεσάνυκτα, το ίδιο όπως ο Οντίν, ο Βόταν και ο Μπελένο.

Όταν μελετάει κανείς το Ευαγγέλιο του Κρίσνα, του Ινδού Χριστού, μένει έκπληκτος ανακαλύπτοντας το ίδιο Ευαγγέλιο του Ιησού, και ωστόσο ο Κρίσνα γεννήθηκε πολλούς αιώνες πριν από τον Ιησού.

Η Ντεβάκι, η Ινδή παρθένος συνέλαβε τον Κρίσνα δι' έργου και χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Το θεϊκό βρέφος Κρίσνα μεταφέρθηκε στον στάβλο της Ναντέν και οι θεοί και οι άγγελοι ήρθαν να τον λατρέψουν. Η ζωή, το πάθος κι ο θάνατος του Κρίσνα είναι ίδια με αυτή του Χριστού.

Αξίζει τον κόπο να μελετήσει κανείς όλες τις θρησκείες. Η συγκριτική μελέτη των θρησκειών οδηγεί κάποιον στην κατανόηση ότι όλες οι θρησκείες διατηρούν τις αιώνιες αξίες, ότι καμία θρησκεία δεν είναι εσφαλμένη και ότι όλες είναι αληθινές.

Όλες οι θρησκείες μιλούν για την ψυχή, τον ουρανό, την κόλαση κλπ. Οι αρχές είναι πάντοτε οι ίδιες.

Για τους Ρωμαίους, η κόλαση ήταν το Αβέρνο για τους Έλληνες ήταν τα Τάρταρα και για τους Ινδοστανούς το Αβίτσι, κλπ.

Ο ουρανός για τους Ρωμαίους και τους 'Έλληνες, ήτο ο Όλυμπος. Κάθε θρησκεία έχει τον ουρανό της.

Όταν έληξε η θρησκεία των Ρωμαίων, όταν εκφυλίστηκε, οι ιερείς μετετράπησαν σε μάντεις, σε μαριονοπαίκτες, κλπ., αλλά οι αιώνιες αρχές δεν πέθαναν, ξαναντύθηκαν την νέα θρησκευτική μορφή του χριστιανισμού.

Οι ειδωλολάτρες ιερείς, οι επονομαζόμενοι Αουγούρ, Δριΰδης, Φλάμελ, Ιεροφάντης, Διονύσιος, και θυσιαστής, αναβαπτίστηκαν στον χριστιανισμό με τους τίτλους του Κληρικού, του Ιερέα, του Μητροπολίτη, του Πάπα, του Ουνιάτου, του Διακόνου, του θεολόγου, κλπ.

Οι Σύβυλλες, οι Εστιάδες, οι Δριΰδες, οι Πάπισες, οι Διακόνισες, οι Μαινάδες, οι Πιτόνισες, κλπ., στον χριστιανισμό, μετονομάστηκαν. Δόκιμες, Ηγουμένες, Νεοκόρησες, Προφηγουμένες, Αιδεσιμότατες, Αδελφές, Μοναχές.

Οι θεοί, οι Ημίθεοι, οι Τιτάνες, οι θεές, οι Συλφίδες, οι Κύκλωπες, οι Αγγελιοφόροι των θεών των αρχαίων θρησκειών, αναβαπτίστηκαν με τα ονόματα των Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Σεραφείμ, σε Δυνάμεις, Κυριότητες, Εξουσίες, θρόνοι, κλπ.

Αν στην αρχαιότητα λατρεύονταν οι θεοί, και τώρα λατρεύονται, μόνον που γίνεται με άλλα ονόματα.

Οι θρησκευτικές μορφές αλλάζουν ανάλογα με τις ιστορικές εποχές και τις φυλές. Κάθε φυλή χρειάζεται την ειδική της θρησκευτική μορφή.

Οι λαοί χρειάζονται τη θρησκεία. Ένας λαός δίχως θρησκεία είναι εκ των πραγμάτων ένας λαός εξ ολοκλήρου βάρβαρος, σκληρός και ανήλεης.

Samael Aun Weor - Η Επανάσταση της Διαλεκτικής