Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Σάι Μπάμπα - Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΛΓΚΛΒΑΤ ΓΚΙΤΑ 
(30η Ομιλία - σελ. 261)

"Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό"

Κάποτε ο βασιλιάς Τζάνακα έστειλε μήνυμα στο λαό του κι έλεγε: “Αν υπάρχει κάποιος μεγάλος μελετητής, ένας Παντίτ, ένας Μαχάτμα, ένας Γιόγκι, ένας Μαχαρίσι, ένας σοφός, όποιος κι αν είναι ας έλθει να με διδάξει τη γνώση του Άτμα”. Στο μήνυμά του έλεγε επίσης ότι έλπιζε να φθάσει στο Ατμα-Γκνιάνα, την Αυτογνωσία, μέσα σε λίγα λεπτά, αν δεχόταν την κατάλληλη καθοδήγηση. Ακόμα κι αν τύχαινε να ανεβαίνει στο άλογό του, πριν καθίσει καλά-καλά πάνω του, θα μπορούσε να φθάσει στο Ατμα-Γκνιάνα. Στο τέλος πρόσθετε: “Αν το άτομο που θα προσφερθεί να με διδάξει το Ατμα-Γκνιάνα δεν μπορεί να μου προσφέρει μια εμπειρία άμεσης φώτισης, τότε δεν θέλω να το δω, ακόμα κι αν είναι ο καλύτερος σχολιαστής ή ο μεγαλύτερος γνώστης ή ο πιο μορφωμένος άνθρωπος της χώρας”. Όλοι οι Παντίτ και οι Ρίσι, λοιπόν ήταν κάπως τρομοκρατημένοι απ’ αυτή την απαίτηση. Καταλάβαιναν ότι ήταν μια σοβαρή δοκιμασία για τις γνώσεις και τη μόρφωσή τους κι έτσι κανένας δεν τολμούσε να παρουσιαστεί και να προσφερθεί να διδάξει το βασιλιά με τους όρους που έβαζε. Εκείνη την εποχή ο νεαρός Ασταβάκρα ερχόταν προς το βασίλειο. Στο δρόμο προς την πρωτεύουσα Μιτιλαπούρα συνάντησε πολλούς ανθρώπους που έρχονταν από κει κι ανάμεσά τους μελετητές και Παντίτ. Όλοι τους είχαν σκυθρωπή όψη και φαίνονταν ανήσυχοι και στεναχωρημένοι. Ο Ασταβάκρα τους ρώτησε ποια ήταν η αιτία της ανησυχίας και της θλίψης τους. Εκείνοι του εξήγησαν τα καθέκαστα. Ο Ασταβάκρα δεν μπορούσε να καταλάβει
γιατί είχαν αναστατωθεί από ένα τόσο ασήμαντο πράγμα. “Εγώ με χαρά μου θα λύσω το πρόβλημα του βασιλιά”, είπε και πήγε κατευθείαν στην αυλή του Τζάνακα. Απευθύνθηκε σ’ αυτόν και του είπε: “Αγαπημένε μου βασιλιά, είμαι έτοιμος να σε διδάξω τη γνώση του Ατμα. Αλλά αυτή η ιερή γνώση δεν μπορεί να διδαχθεί τόσο εύκολα. Αυτό το παλάτι είναι γεμάτο από ράτζο γκούνα και τάμο γκούνα. Πρέπει να φύγουμε από δω και να πάμε σε μια περιοχή καθαρού σάττβα”. Έτσι έφυγαν από το παλάτι και πήραν το δρόμο που οδηγούσε στο δάσος. Είχαν μαζί τους άλογα και, όπως συνηθιζόταν τότε, όταν ο αυτοκράτορας έβγαινε έξω από τα ανάκτορα, ο στρατός ακολουθούσε από πίσω. Αλλά ο Τζάνακα είπε στους στρατιώτες να μείνουν έξω από το δάσος.

Ο Ασταβάκρα με τον Τζάνακα μπήκαν στο δάσος. Εκεί ο Ασταβάκρα είπε στο βασιλιά: “Δεν πρόκειται να σου διδάξω τη γνώση του Ατμα, αν δεν δεχτείς τους όρους μου. Μπορεί να είμαι ακόμα νεαρός, αλλά, αφού πρόκειται να σε διδάξω, βρίσκομαι στη θέση του δασκάλου. Κι εσύ μπορεί να είσαι αυτοκράτορας, αλλά αφού πρόκειται να μάθεις κάτι από μένα, βρίσκεσαι στη θέση του μαθητή. Είσαι έτοιμος να δεχθείς αυτή τη θέση; Αν συμφωνείς, τότε πρέπει να προσφέρεις το παραδοσιακό δώρο του Γκουρού, το Γκουρουνταξίνα, που δίνεται από τον Σίσια στον Γκουρού. Μόνο όταν δώσεις την προσφορά σου θ’ αρχίσω να σε διδάσκω”. Ο βασιλιάς Τζάνακα απάντησε: “Η επίτευξη του Θεού είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα γι’ αυτό είμαι έτοιμος να σου δώσω ότι θέλεις”. Αλλά ο Ασταβάκρα απάντησε: “Δεν θέλω υλικά πράγματα από σένα. Το μόνο που ζητώ είναι ο νους σου. Πρέπει να μου δώσεις το νου σου”. “Πολύ καλά”, αποκρίθηκε ο Τζάνακα, “σου προσφέρω το νου μου. Μέχρι τώρα θεωρούσα ότι ήταν δικός μου αλλά από τώρα και στο εξής θα είναι δικός σου”.

Ο Ασταβάκρα είπε στο Τζάνακα να ξεπεζέψει από το άλογό του, να το αφήσει παράμερα και να καθίσει στη μέση του δρόμου. Ο ίδιος χώθηκε στο δάσος και κάθισε ήρεμα κάτω από ένα δέντρο. Οι στρατιώτες περίμεναν αρκετή ώρα. Ούτε ο βασιλιάς ούτε ο Ασταβάκρα επέστρεφαν από το δάσος. Θέλοντας να μάθουν τι γινόταν, προχώρησαν για να τους βρουν. Όταν έφθασαν στο μονοπάτι που οδηγούσε στο δάσος βρήκαν το βασιλιά να κάθεται στη μέση του δρόμου με το άλογο δίπλα του. Ο βασιλιάς είχε τα μάτια κλειστά και δεν κουνιόταν καθόλου. Ο Ασταβάκρα δεν φαινόταν πουθενά. Οι αξιωματικοί φοβήθηκαν μήπως ο Ασταβάκρα είχε κάνει μάγια στο βασιλιά και τον έκανε να χάσει τα λογικά του. Πήγαν, λοιπόν, να φέρουν τον Πρωθυπουργό. Ο Πρωθυπουργός ήλθε κι απευθύνθηκε στον Τζάνακα: “Βασιλιά!

Βασιλιά! Βασιλιά!”. Αλλά ο Τζάνακα δεν άνοιγε τα μάτια του· δεν κουνήθηκε καθόλου. Ο Πρωθυπουργός τρομοκρατήθηκε, κι όχι μόνο αυτός, αλλά και όλοι οι αξιωματούχοι ήταν τώρα φοβισμένοι, γιατί η ώρα που ο βασιλιάς έτρωγε το γεύμα του είχε ήδη περάσει κι αυτός δεν είχε ακόμα κουνηθεί. Έτσι πέρασε η μέρα κι έπεσε η νύχτα, αλλά ο βασιλιάς δεν κουνιόταν από τη θέση του, συνέχιζε να κάθεται ασάλευτος στο δρόμο. Μην έχοντας άλλη λύση, ο Πρωθυπουργός έστειλε το αμάξι στην πόλη να φέρει τις βασίλισσες, με την ιδέα ότι, αν του μιλούσαν εκείνες, ο βασιλιάς ίσως να ανταποκρινόταν. Ήλθαν οι βασίλισσες και απευθύνθηκαν στο βασιλιά: “Ράτζα! Ράτζα! Ράτζα!” Ο βασιλιάς δεν κουνήθηκε: δεν υπήρξε καμιά ανταπόκριση από την μεριά του. Στο μεταξύ οι στρατιώτες έψαχναν σ’ όλο το δάσος για τον Ασταβάκρα. Και να, κάτω από ένα δέντρο ο Ασταβάκρα ήταν καθισμένος ήρεμα, σε απόλυτη αταραξία και γαλήνη.

Οι στρατιώτες τον έπιασαν και τον οδήγησαν στο μέρος που βρισκόταν ο βασιλιάς. Ο Ασταβάκρα τους είπε: ‘Γιατί ανησυχείτε τόσο πολύ; Ο βασιλιάς είναι υγιής κι όλα είναι μια χαρά”. Αλλά εκείνοι επέμεναν και τον οδήγησαν μπροστά στο βασιλιά που καθόταν στη μέση του δρόμου με μάτια κλειστά και σώμα ασάλευτο. Or στρατιώτες είπαν: “Να δες και μόνος σου! Δες τι έπαθε ο βασιλιάς!”. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όποιος κι αν είχε μιλήσει στο βασιλιά, είτε ήταν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βασίλισσες, οι αξιωματούχοι ή διάφοροι άλλοι, εκείνος δεν είχε ανοίξει το στόμα του να απαντήσει, ούτε τα μάτια του για να δει. Αλλά τώρα ο Ασταβάκρα ήλθε και μίλησε στο βασιλιά. Αμέσως ο βασιλιάς Τζάνακα άνοιξε τα μάτια του κι αποκρίθηκε, “Σουάμι!”. Ο Ασταβάκρα τον ρώτησε: “Λοιπόν, ήλθαν οι υπουργοί και οι στρατιώτες και πολλοί άλλοι, γιατί δεν απάντησες στις ερωτήσεις τους;”. Ο Τζάνακα απάντησε: “Οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις σχετίζονται με το νου και εγώ πρόσφερα το νου μου σε σένα. Επομένως, πριν χρησιμοποιήσω το νου για οτιδήποτε πρέπει να ζητήσω την άδειά σου. Ποιο δικαίωμα έχω να μιλήσω σε κάποιον ή να χρησιμοποιήσω αυτό το νου μ’ οποιοδήποτε τρόπο; Χωρίς την άδεια και την εντολή σου, δεν πρόκειται να κάνω τίποτα”. Τότε ο Ασταβάκρα είπε: “Έφθασες στην κατάσταση της πραγμάτωσης του Θεού”.

Ο Ασταβάκρα είπε στον Τζάνακα να πατήσει στον αναβολέα και ν’ ανέβει στο άλογό του. Αλλά τη στιγμή που ανέβηκε και κάθισε πάνω του και μόλις έβαζε και το άλλο πόδι του στον αναβολέα, έφθασε στην εμπειρία του Ατμα. Όταν ένα άτομο έχει προσφέρει το νου του και μαζί μ’ αυτόν όλα τα λόγια, τις πράξεις και τις σκέψεις, τότε δεν έχει την εξουσία ή τη δυνατότητα να εκτελέσει καμιά πράξη χωρίς την άδεια εκείνου στον οποίο παρέδωσε τη θέλησή του. Με τον ίδιο τρόπο ο Κρίσνα είπε στον Άρτζουνα: “Άρτζουνα, πρόσφερε το κάθε τι σε Μένα. Παράδωσε όλους τους Ντάρμα σου σε Μένα. Εγώ θα φροντίσω για σένα και Θα σου χαρίσω ελευθερία κι απαλλαγή”. Είπε στον Άρτζουνα να Του προσφέρει όλους τους Ντάρμα του, όλα τα φυσικά, νοητικά, πνευματικά και κοσμικά του καθήκοντα, όλες τις πράξεις, τις σκέψεις και τα λόγια... “Πρόσφερε όλα αυτά σε Μένα!”. Μπορεί βέβαια να έχετε μια μικρή αμφιβολία. Αν κάθε Ντάρμα, κάθε καθήκον, εγκαταλειφθεί και προσφερθεί στον Μπαγκαβάν, τότε τι μένει σε σας να κάνετε; Ακόμα κι η επιθυμία για απελευθέρωση είναι ένα είδος Ντάρμα. Ίσως σκεφθείτε: “Αν προσφέρω τα πάντα στον Μπαγκαβάν, τότε δεν θα απομείνει ούτε η επιθυμία για Μόκσα”. Αλλά το αληθινό νόημα είναι ότι ο Μπαγκαβάν απομακρύνει τα βάρη σας, έτσι ώστε να μπορέσετε να φθάσετε στον Μόκσα.


ΟΜ SRI SAI RAM



Ήλθα για να σας δώσω το κλειδί του θησαυρού της Ανάντα (ευδαιμονία) και να σας διδάξω πως να κάνετε αυτήν την πηγή που υπάρχει μέσα σας να αναβλύσει, μια και όλοι σας έχετε ξεχάσει το δρόμο της πραγματικής ευτυχίας. Αν χάσετε τώρα αυτήν την ευκαιρία που σας προσφέρω είναι δικό σας πρόβλημα. Οι περισσότεροι από σας έρχεστε για να σας δώσω μικροδωράκια, για να γιατρευτείτε από ότι σας βασανίζει ή και ακόμα για να πετύχετε κάποια προαγωγή στην εργασία σας. Αλλά ελάχιστοι έρχεστε για να πάρετε αυτό που ήλθα να δώσω σε όλους, αυτή την ίδια την απελευθέρωση κι ακόμα λιγότεροι, μια χούφτα ίσως, ακολουθείτε την πνευματική πειθαρχία (σάντανα) που συνιστώ και φτάνετε στον τελικό σας σκοπό.
Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα





ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: