Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ & ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

 





Εάν αυτοί εκεί μέσα, στην τηλεόραση –που μπαίνουν σε όλα τα σπίτια, αν αυτοί, δεν αποκτήσουν το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ, αν δεν το κάνουν, τότε τι μεταδίδουν στον τηλεθεατή;

Ποιος ο σκοπός της ζωής, αν δεν είναι στο ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ; Ποιος ο απώτερος σκοπός της Ζωής; Ποιό το Σύμπαν; Ποιοί οι Θεοί;

Αν δεν απαντηθούν αυτά τα πράγματα από την τηλεόραση, ποιός ο σκοπός της; Να αντικαταστήσει την Αίσθηση της Αλήθειας; Τότε μήπως είναι ένα μεγάλο Ψέμα; Μια χειραγώγηση του Πραγματικού;

Γιατί το πραγματικό έχει δράση, και η δράση είναι θλίψη, χαρά, πόνος, ζωή, δημιουργικότητα. Βέβαια και η τηλεόραση τα ίδια πράγματα προσφέρει. Μέσα από την αδράνεια. Βία, Σέξ, Ίντριγκα, Δολιοφθορά, Αγωνία, Ένταση, Αδρεναλίνη, Ένστικτο, Χρήμα… Αυτή μάλλον είναι η πραγματική Ζωή της Τηλεόρασης και μεταφέρεται και στην πραγματική ζωή. Εντυπώνεται στο υποσυνείδητο του μέσου Ακροατή.


 


Έτσι, ποιός μιλάει σήμερα για Αγάπη, Αρμονία, Ευτυχία, Ειρήνη, Ελευθερία, Ομορφιά, χωρίς να τα χώνει και υποσκιάζει  σε ένα χείμαρρο λεκτικού παροξυσμού διανοητικής ασέλγειας και υποσκελίζοντας το νόημα τους;


 Ο κύριος Χατζιδάκις μας λέει δύο πράγματα για την τηλεοπτική πραγματικότητα: 





Όντως, είναι ο απώτερος σκοπός της Ζωής το Γνώθι εις Εαυτόν; Ή όλοι θεωρούν ότι γνωρίζουν τον εαυτό τους;