Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Αρχαία Ελλάς και Σύγχρονη Ελλάς

Κάποτε είχα γράψει: "Αρχαία Ελλάς, και Σύγχρονη Ελλάς, είναι δράμα και μη γελάς. .." σε ένα τραγουδιστικό στίχο. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα που ο νεοέλληνας θέλει να αποφύγει γεμίζοντας εθνικιστικά υπερηφάνεια η οποία τον κάνει να ξεχνάει ότι του λείπει ένα σοβαρό υπόβαθρο και αυτό είναι η γέφυρα που ενώνει αυτό το παλαιό με το νέο. 

Δεν μιλάω μόνο για μια υπερηφάνεια αλλά για μια αλαζονεία, έναν κομπασμό, κάτι το εξέχων εγωιστικό που εν τέλει υποθάλπτει το μίσος, το προάγει μ' έναν ασυνείδητο τρόπο.  Ότι εμείς εν γένει είμαστε λαός ανώτερος,  καλύτερος, εξυπνότερος,  ευφυέστερος, κλπ. Αλλά μ' έναν τρόπο φυλετικό, τοπικιστικό, ιστορικοφιλοσοφικό ο οποίος όμως έχει υπόβαθρο υλικό και στην ρίζα του αυτή είναι η διαλεκτική του και όχι μια Ηθική Ουράνιος, με θεϊκές καταβολές αλλά όχι μέσα σ' ένα κρυφοϋλιστικό ιδεαλισμό που στερείται ουσίας όπως στην σημερινή μας κοινωνία γίνεται... 

Εάν δεν πράξουμε, δεν πρόκειται να έχουμε αποτέλεσμα.

"Εκείνοι που απαγγέλλουν πολλά ιερά κείμενα, αλλά αποτυγχάνουν να ασκηθούν στις διδασκαλίες μοιάζουν με έναν αγελαδοβοσκό που μετρά τις αγελάδες κάποιου άλλου. Δεν συμμετέχουν στις χαρές της πνευματικής ζωής.

Εκείνοι όμως που γνωρίζουν λίγα κείμενα, ασκούνται όμως στις διδασκαλίες που περιέχονται σε αυτά, θριαμβεύουν πάνω στον πόθο, το μίσος και την αυταπάτη και ζουν με έναν αγνό νου στην ύψιστη σοφία. Στέκονται όρθιοι χωρίς εξωτερικά στηρίγματα και συμμετέχουν στις χαρές της πνευματικής ζωής." 

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Γιατί Κοιμάσαι Ακόμα;

Γιατί Κοιμάσαι Ακόμα;

Γιατί κοιμάσαι ακόμα;! Μη δικαιολογείς τον εαυτό σου λέγοντας πως είσαι πολύ απασχολημένος για να σκεφτείς το Θεό! Όταν έρθει ο θάνατος, θα πρέπει να αφήσεις αμέσως όλες σου τις υποχρεώσεις. Τότε γιατί δεν παρατάς από τώρα ορισμένες από τις άχρηστες επιδιώξεις σου και μερικές από τις άσκοπες σκέψεις σου για να βρεις χρόνο για το Θεό;

Ο κόσμος παίρνει από σένα ό,τι μπορεί, και σε κρατάει δεσμευμένο με ανούσιες συνήθειες και αντιπαραγωγικές δραστηριότητες. Ίσως θέλεις να αλλάξεις, αλλά μέρα με τη μέρα είσαι φυλακισμένος, δεμένος χειροπόδαρα με το σχοινί των συνήθειών σου. Είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου, και δε θα λογοδοτήσει ο κόσμος για τις πράξεις σου. Τότε γιατί να μη θυμάσαι κάθε μέρα, «Η πιο σημαντική μου υποχρέωση είναι με το Θεό»;

Το να φάει, να μοχθήσει και να πεθάνει κανείς δεν είναι αρκετό· το κάθε ζώο κάνει το ίδιο. Χρησιμοποίησε το πολύτιμο δώρο του συλλογισμού και προσπάθησε να Τον βρεις. Δε χρειάζεται να πας σε κάποιο δάσος, όπου άλλοι, διαφορετικοί πειρασμοί θα σου επιτεθούν και θα σε νικήσουν. Το έργο σου είναι εδώ, στον κόσμο, όπου το κάρμα σου σε έχει βάλει για να εργαστείς για τη σωτηρία σου υπηρετώντας το συνάνθρωπό σου.

Ο Αληθινός Συμβολισμός των Χριστουγέννων

1

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Του Α.Δ. Σαμαέλ


Σήμερα θα μιλήσουμε για τον συμβολισμό των Χριστουγέννων. Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται να διαλογιστούμε πάνω σε αυτό το εξαιρετικό γεγονός.

Ο Ήλιος, κάνει ένα ελλειπτικό ταξίδι που ξεκινάει στις 25 του Δεκεμβρίου. Μετά επιστρέφει για μια ακόμα φορά στο Νότιο Πόλο της Ανταρκτικής. Για αυτόν λοιπόν τον λόγο είναι απαραίτητο να συλλογιστούμε πάνω στο βαθύ νόημά του.

Αυτή τη στιγμή εδώ στον Βορά ξεκινά το κρύο, επειδή ο ήλιος απομακρύνεται προς την κατεύθυνση των νότιων περιοχών. Και στις 24 του Δεκέμβρη, θα έχει φτάσει στο υψηλότερο σημείο του ταξιδιού του με κατεύθυνση τον Νότο.

Αν ο ήλιος δεν έκανε την κίνησή του προς τον Βορά στις 25 του Δεκέμβρη, θα ήταν αδύνατο να αντέξουμε το κρύο, όλη η Γη θα γινόταν μια μεγάλη μάζα πάγου και κάθε ζωντανό πλάσμα θα πέθαινε.

Αξίζει λοιπόν να διαλογιστούμε πάνω στο γεγονός των Χριστουγέννων.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Ο δρόμος του επαναστάτη είναι μέσα -όχι έξω...



Και όταν το (ιδανικό και ενάρετο) πολίτευμα ήδη έχει καταλυθεί τότε ο πολίτης πρέπει να πράξει τα ίδια –τα δέοντα, εάν και εφόσον θέλει να λέγεται πολίτης ενός πολιτεύματος άξιου και όχι πολίτης επονομαζόμενος αξιωματικά από ένα καθεστώς ανάξιο και τυραννικό. 

Το ίδιο βέβαια το καθεστώς –αυτό που θα κάνει, είναι αυτό που θα κάνει και κάθε πολίτευμα –να υπερασπιστεί δηλαδή την επικυριαρχία των κυβερνώντων, οι οποίοι και φυσικά θεωρούν τους εαυτούς τους και πιο άξιους και πιο κατάλληλους για να κυβερνήσουν. 

Η ιστορική συνάντηση του Αϊνστάιν με τον Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ: Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την αλήθεια, τη θρησκεία και την ομορφιά

Στις 14 Ιουλίου 1930 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν υποδέχτηκε τον ινδό φιλόσοφο Rabindranath Tagore στο σπίτι του. Οι δύο άντρες ξεκίνησαν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις της ιστορίας, εξερευνώντας την αιώνια προστριβή μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. 

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνάντηση κορυφής είχε πραγματοποιηθεί σ' ένα μικρό γερμανικό χωριό τον Αύγουστο του 1930. Ο Ινδός φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ επισκέφτηκε τον κορυφαίο επιστήμονα Άλμπερτ Αϊνστάιν στο ξύλινο σπίτι του τελευταίου, που βρισκόταν σ' ένα λόφο του χωριού Καπούτ, κοντά στο Πότσδαμ. Η συνάντηση, που δεν περιορίστηκε σε τυπικότητες, καταγράφτηκε από Γερμανό δημοσιογράφο, ο οποίος αναπαρήγαγε στην εφημερίδα, όπου εργαζόταν, τη φιλοσοφική συζήτηση των δύο σπουδαίων προσωπικοτήτων σχετικά με τη σχετικότητα της αλήθειας και της ομορφιάς, αλλά και για τη θρησκεία.

Έτσι περιγραφόταν η συνάντηση των δύο ανδρών:

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Μποντιντάρμα - Το κήρυγμα της αφύπνισης

 «Ο Μποντιντάρμα είπε:

- Η ουσία του Ντάρμα είναι απόσπαση. Και ο σκοπός εκείνων που ασκούνται είναι η απελευθέρωση από τα φαινόμενα. Τα Σούτρα λένε: «Η απόσπαση είναι φώτιση, επειδή αρνείται τα φαινόμενα». Βουδότητα σημαίνει επίγνωση. Οι θνητοί των οποίων ο νους αποκτά επίγνωση, φθάνουν στον Δρόμο της Φώτισης, και γι» αυτό ονομάζονται Βούδες. Τα Σούτρα λένε: «Εκείνοι που ελευθερώνονται από όλα τα φαινόμενα, ονομάζονται Βούδες». Η παρουσία των φαινομένων σαν μη παρουσία δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή οπτικά, αλλά μπορεί να γίνει γνωστή μόνο μέσω της σοφίας. Όποιος ακούσει και πιστέψει αυτήν την διδασκαλία, ανεβαίνει στο Μεγάλο Όχημα και εγκαταλείπει τις τρεις περιοχές. 

Οι τρεις περιοχές είναι: απληστία, οργή και πλάνη. Η εγκατάλειψη των τριών περιοχών σημαίνει να πάμε από την απληστία, την οργή και την πλάνη πίσω στην ηθικότητα, τον διαλογισμό και την σοφία. Η απληστία, η οργή και η πλάνη δεν έχουν δική του φύση. Εξαρτώνται από τους θνητούς. Και όποιος είναι ικανός να συλλογιστεί, θα δει ότι η φύση της απληστίας, της οργής και της πλάνης είναι η βουδική φύση. Πέρα από την απληστία, την οργή και την πλάνη δεν υπάρχει άλλη βουδική φύση. Τα Σούτρα λένε: «Οι Βούδες έγιναν Βούδες μόνο, ενώ ζούσαν με τα τρία δηλητήρια και τρέφονταν με τον αγνό Ντάρμα». Τα τρία δηλητήρια είναι: απληστία, οργή και πλάνη.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Μιχαήλ Σεντιβόγκιους -Το Νέο Φως της Αλχημείας

Υδράργυρος: (Χαμογελώντας): Ιδού ο φιλόσοφος! Λοιπόν, φιλόσοφέ, μου τι αναζητάς και τι θα βρεις;
Αλχημιστής: Τη Φιλοσοφική Λίθο.
Υδράργυρος: Από ποια ουσία θα την κατασκευάσεις;
Αλχημιστής: Από τον δικό μας Υδράργυρο.
Υδράργυρος: Ω, φιλόσοφέ μου! Τότε είναι καλύτερα να πηγαίνω, γιατί εγώ δεν είμαι δικός σας!
Αλχημιστής: Δεν είσαι άλλος από το Δαίμονα και θέλεις να με παραπλανήσεις.
Υδράργυρος: Λοιπόν, φιλόσοφέ μου, νομίζω ότι μπορώ να ανταποδώσω το κοπλιμέντο: εσύ έπαιξες το διάβολο μαζί μου.
Αλχημιστής: Ω, τι ακούω; Ασφαλώς πρόκειται για το Διάβολο. Γιατί εγώ έκανα το καθετί με τον πιο επιστημονικό τρόπο, σύμφωνα με τα γραπτά των Σοφών.
Υδράργυρος: Πράγματι, είσαι ένας έξοχος τεχνίτης. Οι εργασίες σου υπερβαίνουν τη γνώση στον ίδιο βαθμό που περιφρονούν τις αυθεντίες που έχεις στα βιβλία σου. Γιατί εκεί λένε ότι οι ουσίες πρέπει να αναμιγνύονται μόνο με ουσίες συγγενικής φύσης. Αλλά εσύ με ανέμιξες, ενάντια στη Φύση, με κοπριά και άλλα ανόητα πράγματα και αδιαφορείς για το αν ρυπαίνεις τον εαυτό σου ή όχι, όσο καιρό μπορείς να με βασανίζεις.
Αλχημιστής: Δεν έκανα τίποτα ενάντια στη Φύση. Σπέρνω, απλώς, το σπόρο στο κατάλληλο έδαφος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των Σοφών.
Υδράργυρος: Με έσπειρες στην κοπριά. Την εποχή του θερισμού θα εξαφανιστώ και θα θερίσεις κοπριά. Πραγματικά είσαι καλός γεωργός!
Αλχημιστής: Και όμως οι Σοφοί λένε ότι η ουσία τους βρίσκεται στους κοπρόλοφους.

Υδράργυρος: Αυτό που λένε είναι σωστό, αλλά εσύ κατανοείς μόνο το γράμμα και όχι το πνεύμα των υποδείξεών τους.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ - O Μαγικός Αυλός - Die Zauberflöte {greek subs}

Η υπόθεση του Μαγικού Αυλού εξελίσσεται στην αρχαία Αίγυπτο, σε απροσδιόριστη εποχή. Η Βασίλισσα της Νύχτας αναθέτει στον πρίγκιπα Ταμίνο να ελευθερώσει την κόρη της Παμίνα, που κρατά αιχμάλωτη ο κακός ιερέας Ζαράστρο. Όσο ο Σαράστρο κρατά την Παμίνα, η βασίλισσα χάνει τη δύναμή της. Για να βοηθήσει τον Ταμίνο, του δίνει ένα μαγικό αυλό. Ο Ταμίνο με τον βοηθό του Παπαγκένο συναντά την Παμίνα και μαγεύεται από την ομορφιά της. Για να την ελευθερώσει από τα βασανιστήρια του Μονόστατου, περνά από δοκιμασίες που του επιβάλλει ο Ζαράστρο, για να αποδείξει ότι είναι ενάρετος, εχέμυθος και αγαθός. Ο Ζαράστρο δεν είναι τελικά το πνεύμα του κακού. Αναγνωρίζει τη δύναμη των δύο νέων και το πάθος τους για την αναζήτηση της αιώνιας αλήθειας και τους ανταμείβει. Στο τέλος, το φως θριαμβεύει πάνω στο σκότος με την εξαφάνιση των κακών, που δεν είναι άλλοι από τη Βασίλισσα της Νύχτας και τον Μονόστατο.

Η αδελφοσύνη, η ελευθερία, η αγάπη, η νίκη του καλού, η αναζήτηση της αρετής, το μεγαλείο της σιωπής και η επικράτηση της αλήθειας είναι οι αξίες που περιγράφει η μεγαλειώδης αυτή όπερα, που μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους: είτε ως  παραμύθι, με τον μαγικό αυλό, τα κουδουνάκια, τις νεράιδες, τους κλόουν και το ερωτευμένο ζευγάρι, είτε ως αλληγορία για τον Ελευθεροτεκτονισμό (Μασονία) και τις αρετές του, όπως προτείνουν πολλοί ειδικοί. Να επισημάνουμε εδώ ότι τόσο ο Μότσαρτ, όσο και Σικανέντερ, υπήρξαν σημαίνοντες μασόνοι. Μάλιστα, κάποιοι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι ο Μότσαρτ δολοφονήθηκε επειδή είχε αποκαλύψει τόσα πολλά για τη μυστική αυτή οργάνωση στον Μαγικό Αυλό.



Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Γκαίτε - Φάουστ

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ (φον) Γκαίτε (1749-1832) γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη κληρονομώντας από τον πατέρα του τη σοβαρότητα και από τη μητέρα του την ανάγκη να φτιάχνει παραμύθια — όπως ομολογεί ο ίδιος σ ’ ένα χαριτωμένο τετράστιχο.

Η ζωή του, γεμάτη μετακινήσεις, αναζήτηση γνώσης και παθιασμένους έρωτες, καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο στην εξέλιξη του σύγχρονου κόσμου. Η κατάληψη της Βαστίλλης τον βρήκε 39 ετών, ξυπνώντας του μια ιστορική συνείδηση που τον έκανε να πει στους φίλους του: «Από σήμερα αρχίζει μια νέα εποχή στην παγκόσμιο ιστορία, και μπορείτε να λέτε πως κι εσείς είστε μάρτυρές της». Αν και ριζωμένος στον «παλιό κόσμο», αντιμετώπισε τον επερχόμενο με πάθος και βαθιά κατανόηση. Κορυφαία φυσιογνωμία στο χώρο των γραμμάτων, δεν έπαψε ποτέ να ζωγραφίζει υπέροχα, και δεν απαρνήθηκε τη μεγάλη αγάπη του για την υποκριτική και το θέατρο, ούτε την τεράστια αρχαιομάθειά του. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν κυρίως στη βιολογία, την οπτική και την ορυκτολογία, αλλά οι πρακτικές του ενασχολήσεις κάλυψαν και την αρχιτεκτονική, τη βοτανολογία, την κηπουρική και την οικονομία. Δίκαια ονομάστηκε λοιπόν ο τελευταίος «οικουμενικός άνθρωπος».

Το έργο του, «θραύσματα μιας τεράστιας εξομολόγησης», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος, έχει την αποσπασματικότητα που αρμόζει σε μια μεγαλοφυΐα. Με τεράστιες διαφορές, υφολογικές και μορφολογικές (από τον υποκειμενισμό του κινήματος Θύελλα και Ορμή, ώς τη συνειδητή αρμονία του κλασικισμού), περιλαμβάνει ποιήματα επικά και λυρικά, θεατρικά έργα, πεζά, μικρές ιστορίες και αυτοβιογραφικές σημειώσεις, που αντανακλούν την πολύμορφη, πρωτείκή προσωπικότητά του.

Α.Δ ΡΑΜΠΟΛΟΥ -Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Θέλω με αυτό το έργο να σας δείξω τον πιο σύντομο δρόμο, τον πιο γρήγορο, για να φτάσετε στην Απελευθέρωση. Γι' αυτό ανέλαβα την εργασία να ερευνήσω πολύ σε βάθος, μέσω της πρακτικής, για να σας αφήσω ως κληρονομιά αυτό το έργο, που είναι ο πραγματικός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει κάθε μαθητής.

Ήδη έχουμε ακούσει πολλές θεωρίες, πολλές ομιλίες. Για να δούμε, τι υπάρχει από όλα αυτά; Τίποτα! Δεν έχει μείνει τίποτα περισσότερο από το κενό που αφήνουν εκείνα τα στοιχεία. Κατά τρόπο, λοιπόν, (ώστε με αυτό το έργο θέλω να φτάσετε στο Μυητικό Δρόμο.

Αυτό είναι για τον ταπεινό κόσμο, τον κόσμο που ποθεί να απελευθερωθεί από τους μηχανικούς νόμους που τόσο μας έχουν βλάψει• που έχουμε φτάσει να μετατραπούμε σε κάποια όργανα της Φύσης και έχουμε ξεχάσει αληθινά για τι ήρθαμε και για πού πρέπει να συνεχίσουμε.

Πρέπει να αφήσετε την υπερηφάνεια και να μπείτε με υπομονή να εξασκήσετε τον οδηγό που δίνω σ' αυτό το βιβλίο, για να το πειραματιστείτε και να μπορείτε εσείς οι ίδιοι να δίνετε μαρτυρία αργότερα σε άλλους που ρωτάνε. Κάποιος δεν πρέπει ποτέ να μαθαίνει μόνο για αυτόν, αλλά πάντα να σκέφτεται την Ανθρωπότητα, πρώτα.

Όταν σκέφτεται την Ανθρωπότητα γενικά, έτσι αναπτύσσεται η σπίθα της αγάπης, ισχυροποιείται μέσα σε κάποιον και η άνοδος είναι πιο αποτελεσματική. Κατά τρόπο, λοιπόν, ώστε εμείς μαθαίνουμε για να διδάξουμε, όχι για να φυλάξουμε μέσα μας όλες εκείνες τις γνώσεις και η Ανθρωπότητα να αφανίζεται.

Ραμπολού - Η Διαίσθηση και η Σεξουαλικότητα (2 διαλέξεις)

Δύο διαλέξεις με ερωτοαπαντήσεις από το Αξιοσέβαστο Δάσκαλο Ραμπολού. Μια με το θέμα της Διαίσθησης και μία με το θέμα της Σεξουαλικότητας, Αλχημείας, Μετατροπής κτλ.


Μάντακ Τσία - Ταοϊστικά μυστικά για άντρες

Έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία προσπαθώντας να βοηθήσουν άνδρες και γυναίκες να λύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από την ατελείωτη αναζήτηση ενός σεξουαλικά ικανοποιητικού έρωτα. Τι καινούργιο θα μπορούσε να γραφτεί;

Τα Ταοϊστικά Μυστικά του Έρωτα δεν είναι άλλη μια ανθοστόλιστη φιλοσοφική πραγματεία για την έκσταση του ανατολίτικου έρωτα. Αντίθετα, είναι ένα πρακτικό εγχειρίδιο που αποκρυσταλλώνει τις μυστικές διδασκαλίες γύρω από το σεξ, τεσσάρων εν ζωή Ταοϊστών διδασκάλων, που τους ανακάλυψε ο Mantak Chia στη διάρκεια δεκαπέντε χρόνων ταξιδιού και μελέτης στην Άπω Ανατολή. Όπως λέει ο ίδιος: «Διάβασα ένα σωρό βιβλία που μου έλεγαν, πόσο καταπληκτικό είναι το να κάνεις εσωτερικό έρωτα, αλλά, κανένα τους δε μου εξηγούσε το «πως» ακριβώς γίνεται αυτό. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να το γράψω μόνος μου».

Τα περισσότερα βιβλία γύρω από το Ταοϊστικό σεξ αδυνατούν να διδάξουν τον τρόπο μεταμόρφωσης της σπερματικής ενέργειας, δηλαδή απ' τη στιγμή που έχει κατακρατηθεί το σπέρμα και μετά. Επίσης, δε διδάσκουν το που είναι δυνατόν να αποθηκευτεί η σεξουαλική ενέργεια μέσα στο σώμα, ή, το πως γίνεται η καλύτερη ανταλλαγή ενέργειας με τη γυναίκα, παρά δίνουν μονάχα επιπόλαιες οδηγίες για την κατακράτηση του σπέρματος. Ο Chia, συνέθεσε αρχαίες Ταοϊστικές πρακτικές σε απλές αλλά ισχυρές μεθόδους, τις οποίες μπορούν εύκολα να μάθουν οι Δυτικοί.

Μπεϊνσά Ντούνο - Το πρόσωπο

Εάν ζητάτε τo θεό στη Γη, θα Τον βρείτε στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Η αποστολή του ανθρώπου συνοψίζεται στο να διορθώσει την εικόνα του, για να της δώσει την αρχική όψη.
Διδάσκαλος Μπεϊνσά Ντούνο

Η μελέτη του ανθρώπου, λέει  ο Διδάσκαλος, αποτελεί μεγίστη επιστήμη, η οποία αποκαλύπτει τα μυστικά της ζωής. Το φυσικό σώμα έχει δημιουργηθεί καθ' ομοίωση του πνευματικού. Όλα τα οποία γίνονται στον κόσμο, χρονογραφούνται, όλα γράφονται τόσο στο φυσικό σώμα του ανθρώπου, όσο και στο αστρικό (αισθησιακό) και διανοητικό (των σκέψεων). Κάθε εκδήλωση του υλικού κόσμου έχει σχέση και με τον πνευματικό. Το εσωτερικό πάντα ανταποκρίνεται στο εξωτερικό. Επομένως μπορείς να έχεις απ' έξω μόνον αυτό, το οποίο έχεις μέσα σου.

Ο άνθρωπος ζει, σκέφτεται και δρα. Αυτές οι δυνάμεις εμφανίζονται και αποτυπώνουν το ανθρώπινο πρόσωπο, το ανθρώπινο σώμα. Το κεφάλι του ανθρώπου είναι ο καρπός της δημιουργικότητας, καρπός των πολιτισμών, μέσα από τους οποίους πέρασε. Το σώμα του είναι καρπός της εξέλιξης των ζώων. Η ύλη είναι αποτέλεσμα της δημιουργικότητας των φυτών. Τελικά, όταν ήρθε στη φάση του ανθρώπου, αυτός δημιούργησε το πρόσωπό του. 

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Περί Δαιμονίων, Πνεύματος και επιλογής των ψυχών

Σήμερα η λέξη Δαίμων έχει λάβει πολύ αρνητική σημασία, και αυτό λόγο της θεολογίας του Χριστιανισμού. Στην αρχαιότητα ο όρος είχε πολύ διαφορετική έννοια, φυσικά με τις διαφορές και την ποικιλομορφία της ελληνικής φιλοσοσφίας στο πέρας των αιώνων. Δεν είναι λίγο το γνωστό σε όλους μας δαιμόνιο του Σωκράτους, ο λεγόμενος Αγαθός Δαίμονας, αλλά και οι προσφωνήσεις των ίδιων των θεών ως δαίμονες, ο ορφικός ύμνος Προς Δαίμονα κτλ. κτλ. Δεν έχω βέβαια παρά να πω ότι αναμφισβήτητα κάποια αλήθεια θα υπάρχει και στου μεν και στους δε όσων αφορά το επίμαχο αυτό θέμα και ίσως η αλήθεια- όπως θα καταλήξω και παρακάτω είναι κάπου στην μέση και δεν έχει -όπως πάντοτε- μία όψη, αλλά αλλάζει ανάλογα με το επίπεδο αντίληψης και κατανόησης και συνείδησης του καθενός που την προσεγγίζει. Ορίστε παρακάτω μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση περί δαιμόνων που βρήκα αναζητώντας περί αυτού του θέματος και την αναμοδημοσιεύω. Στο τέλος συνεχίζω με τα σχόλιά μου. 
«Στην αρχαιότητα η λέξη “δαίμων” ενείχε ευσέβεια. Δεν είχε την αρνητική σημασία που της προσέδωσε ο Χριστιανισμός. Αρχικά στην επική ποίηση δαίμονες καλούνταν οι θεοί. Παράγεται από το ρήμα «δαίω» και «δαίομαι» που σημαίνει μοιράζω (μοιράζω στον καθένα την τύχη του). Επομένως δαίμων είναι αυτός που μοιράζει, που δίνει μερίδια και κατ’ επέκταση «αυτός που ορίζει τη μοίρα ενός ανθρώπου». Εφόσον οι άνθρωποι ήσαν πολυάριθμοι, θεωρούσαν ότι εξίσου πολυπληθείς ήσαν και οι δαίμονες

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ο μύθος του Ηρός

Πλάτων
Ο Σωκράτης λοιπόν αφηγείται ότι ο Ήρ σκοτώθηκε στον πόλεμο και όταν μετά από 10 ημέρες μάζεψαν τους νεκρούς το δικό του σώμα συλλέχτηκε άσηπτο. Το μεταφέρουν στην πατρίδα του για να ταφεί, και 12 ημέρες μετά τον θάνατό του, εβρισκόμενο πάνω στην πυρά αναβιώνει και αρχίζει να διηγείται όσα είχε δει κατά την διάρκεια του ύπνου του.

Είπε λοιπόν ο Ηρ ότι αφού βγήκε από το σώμα του, η ψυχή του ξεκίνησε την πορεία της μαζί με άλλους ώσπου έφθασε σε ένα θαυμαστό τόπο όπου σε ένα σημείο της γης υπήρχαν δύο χάσματα, το ένα μετά το άλλο, και ακριβώς αντικριστά στον ουρανό άλλο δύο προς τα πάνω. 

Ανάμεσά τους κάθονταν δικαστές και όταν τελείωναν μια δίκη, πρόσταζαν τους δίκαιους να πορευτούν στον δρόμο που ήταν δεξιά και προς τα πάνω, κατά μήκος του ουρανού, αφού πρώτα τους τοποθετούσαν ένα σημάδι μπροστά τους το οποίο φανέρωνε την απόφαση των δικαστών, ενώ αντίθετα τους άδικους τους πρόσταζαν να πορευτούν στον δρόμο που ήταν αριστερά και κάτω έχοντας τοποθετήσει και σε εκείνους σημάδι στην πλάτη σχετικά με τις πράξεις που έχουν κάνει. Αφού προσήλθε και ο Ηρ, του είπαν ότι εκείνος χρειάζεται να γίνει αγγελιαφόρος στους ανθρώπους για να τους διηγηθεί όσα γίνονταν εκεί, και τον πρόσταξαν να ακούει και να βλέπει όλα όσα γίνονταν σε κείνο τον τόπο.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

φόβος και αυτοπεποίθηση

Ο φόβος και η αυτοπεποίθηση πάνε μαζί... Φανταστικό! Όταν δεν έχεις φόβο έχεις αυτοπεποίθηση, αλλά η αυτοπεποίθηση γεννήθηκε από την έκλειψη του ίδιου του φόβου. Είναι το ίδιο το πράγμα μεταλλαγμένο. Το λένε Υπερηφάνεια ή αλλιώς Εγωϊσμό. Ο εγωϊστής θέλει να είναι ωραίος και αρεστός στους άλλους, ώστε μέσα απ' αυτούς να επιβεβαιώνεται η σημαντικότητά του. Είτε προσωπικού γοήτρου, είτε επαγγελματικού, είτε ακόμα και πνευματικού. Αλλά όλα καταλήγουν στο εγώ. Αυτό που φοβάται είναι το εγώ που ανησυχεί ότι θα χάσει την αυτοεικόνα του.

Υπάρχουν δύο ειδών αυτοπεποίθησης. Η μία είναι η πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, και για τις ιδέες μας, για τις ικανότητές μας, για την προσωπικότητά μας, για την ιστορία μας κλπ. Όλα αυτά είναι απλά πεποιθήσεις που έχουμε φτιάξει για τον εαυτό μας, θεωρώντας τον καλύτερο εν συγκρίσει με κάτι άλλο. Δεν είναι αυτό που είμαστε πραγματικά.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΕΣ ΡΗΣΕΙΣ

Δέν τα λένε όλα σε όλους.
'' Ού τα πάντα τοις πάσι ρητά ''

Να μη βαδίζεις στους εύκολους δρόμους.
'' Τας λεωφόρους μη βαδίζειν ''

ο Γκουρτζίεφ μιλάει στους μαθητές του

Οι σημειώσεις που βρίσκονται συγκεντρωμένες σ' αυτό το βιβλίο αναφέρονται σε μερικές από τις συναντήσεις που γινόταν με κέντρο τον Γκουρτζίεφ σχεδόν κάθε βρά­δυ, όποιες κι αν ήταν οι γύρω συνθήκες.
Τα κείμενα αυτά δεν αποτελούν κατά λέξη καταγραφή των συζητήσεων. Στην πραγματικότητα ο Γκουρτζίεφ δεν επέτρεπε ποτέ στους μαθητές του να κρατούν σημειώσεις κατά τη διάρκεια των συναντήσεων. Ευτυχώς όμως κάποι­οι προνοητικοί ακροατές με εξαιρετική μνήμη ένιωσαν την ανάγκη αμέσως μετά να ξανασυντάξουν όσα είχαν ακού­σει. Χωρίς να επιχειρούν να παρουσιάσουν μια συνολική σύνθεση των ιδεών που ανάπτυξε ο Γκουρτζίεφ - όπως επιχείρησε επάξια ο Π. Δ. Ουσπένσκυ στό βιβλίο του «Ανα­ζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού» - αυτές εδώ οι ση­μειώσεις, όσο ημιτελείς κι αν είναι, έχουν αναγνωριστεί από εκείνους που είχαν παρακολουθήσει τις συναντήσεις και θεωρούνται ότι αποτελούν όσο γίνεται πιο πιστές απο­δόσεις της γλώσσας του Γκουρτζίεφ.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

τ' όνειρο...

Βγαίνοντας ο Ήλιος, τα αστέρια κρύβονται, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Έτσι είναι τα όνειρα στην κατάσταση επαγρύπνησης. Αυτά συνεχίζουν μυστικά, δεν παύουν να υπάρχουν.

Αυτό σημαίνει ότι το ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟ ΖΩΟ, λανθασμένα αποκαλούμενο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ζει μόνον στον κόσμο των ονείρων. Δίκαια είπε ο ποιητής, ότι η ζωή είναι ένα όνειρο.

Το ΛΟΓΙΚΟ ΖΩΟ οδηγεί αυτοκίνητα ονειρευόμενο, εργάζεται στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στην ύπαιθρο κλπ, ονειρευόμενο, ερωτεύεται ονειρευόμενο, παντρεύεται ονειρευόμενο. Σπάνιες, πολύ σπάνιες φορές στην ζωή, είναι αφυπνισμένο. Ζει σε έναν κόσμο ονείρων και πιστεύει σίγουρα, ότι είναι αφυπνισμένο.

Α.Δ. ΣΑΜΑΕΛ

Τα Σεξουαλικά Νερά και η Πηγή

Οι Ινδοί είναι μπερδεμένοι... Ποιός ξέρει από που και πότε κρατάει αυτό το μπέρδεμα. Πιστεύουν ότι ο Γάγγης ή η Θεά Γκάγνγκα η οποία πηγάζει από το κεφάλι του Σίβα, είναι ο Μεσολαβητής ανάμεσα στους Τρείς Κόσμους (εφόσον ήρθε από τον Ουρανό- το Βασίλειο του Μπράχμα) και γι' αυτό πετάνε τους νεκρούς εκεί, για να πάνε στον Ουρανό. Αλλά αυτό είναι ένας κυριολεκτικός τρόπος να δει κάποιος τις γραφές. Ο Θεός Σίβα είναι το Άγιο Πνεύμα, και εκτός από τον Γάγγη που πηγάζει από το κεφάλι του, έχει και τον Θεό Τσάντρα, την Σελήνη. Νερά και Σελήνη και Άγιο Πνεύμα σχετίζονται πολύ στενά. Η Σύζυγιος του Σίβα είναι η Πάρβατι, μια εκδήλωση της Σάκτι, της Αιώνιας Κοσμικής Θεϊκής Μητέρας που κυοφόρησε τους κόσμους. Τα Νερά είναι εκεί που κυοφορούνται οι κόσμοι και ο άνθρωπος. Από τα Νερά προήλθαν όλα, εκεί είναι το Πρωταρχικό Χάος. Τα νερά ήλθαν από τον Ουρανό, η Ψυχή ήρθε από τον Ουρανό και κρυσταλλώθηκε εδώ σε γήινα σώματα. Το Ανώτερο του Σώματος είναι τα Σεξουαλικά Νερά. Μόνο τα Σεξουαλικά Νερά μπορούν να μας γυρίσουν στην Πηγή, στον Ουρανό, όταν οδηγούνται προς τα μέσα και προς τα πάνω. Μέσα στα Νερά είναι το Άγιο Πνεύμα. Χάνοντας τα νερά, εκσπερματίζοντας κάποιος εγκληματεί ενάντια στο Άγιο Πνεύμα, ενάντια στην Ζωή. Πρέπει να γεννηθούμε

ανώτερες επιρροές

Αρμόζει να θυμόμαστε πάντα ότι υπάρχουν Ανώτερες Επιρροές που ενεργούν επάνω μας και που καταγράφονται από το μηχάνημα του ψυχισμού μας, αν όμως είμαστε προσκολλημένοι στις αισθήσεις μας και δεν δίνουμε πλήρη προσοχή στην εσωτερική μας ζωή, τότε δεν θα καταφέρουμε να δεχθούμε αυτές τις επιρροές...

– Η Μυστική Δοξασία του Αναουάκ - κεφ. 16: [Περί των Ονείρων]



Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η παραβολή του αετού

Μια φορά κι έναν καιρό ένας άνθρωπος πήγε στο δάσος κι έψαχνε να βρει κανένα πουλί της προκοπής. Τελικά έπιασε ένα αετόπουλο. Το πήρε στο σπίτι του και το ‘βαλε ανάμεσα στις κότες, στις πάπιες και στα γαλόπουλα, και μόλο που ήτανε αετόπουλο το τάιζε με το ίδιο φαί που τάιζε και τα’ άλλα πουλιά. 

Περάσανε πέντε χρόνια. Μια μέρα τον επισκέφτηκε ένας φυσιοδίφης. Εκεί που σεργιανούσαν στον κήπο του είπε:

«Αυτό το πουλί δεν είναι κοτόπουλο. Αετός είναι».

«Το ξέρω, απάντησε ο ιδιοκτήτης του αετού, αλλά τον έχω εξασκήσει να συμπεριφέρεται σαν κοτόπουλο. Δεν είναι πια αετός. Έγινε κοτόπουλο, μόλο που οι φτερούγες του από τη μιαν άκρη στην άλλη έχουν μήκος 15 πόδια».

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα κάνει την τελική του δήλωση

Ο Τζάνακα κάνει την τελική τον δήλωση, διακηρύσσοντας τη μη πραγματικότητα, όλων αυτών που μπορούν να γίνουν αντιληπτά με το νου, να μιληθούν ή να κατανοηθούν. Σε μια σειρά ερωτήσεων, ο Τζάνακα αναφέρεται στη δική του βαθιά γαλήνη κι επισημαίνει ότι αυτό που είναι πραγματικό δε μπορεί να συλληφθεί με το νου ούτε και να ειπωθεί. Μπορεί μόνο να γνωσθεί, με το να είσαι αυτό.

Άκουσα από σένα μεγάλε Διδάσκαλε, την Αγνή Γνώση της Αλήθειας και με τη Χάρη σου, μπόρεσα να χρησιμοποιήσω αυτή τη Γνώση, για να βγάλω από τα πιο εσωτερικά άδυτα της καρδιάς μου, το αγκάθι της λαθεμένης κατανόησης. Όλες μου οι αμφιβολίες απομακρύνθηκαν.

Πού είναι τώρα οι στόχοι της ανθρώπινης ζωής και πού ακόμα η άσκηση της διάκρισης; Πού είναι το παρελθόν, πού είναι το μέλλον και πού είναι ακόμα το παρόν; Πού είναι ο χώρος και πού είναι ο χρόνος και πού είναι ακόμα η αιωνιότητα για μένα που παραμένω στη δική μου Δόξα;

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα περιγράφει την κατάσταση της τελικής ειρήνης

Ο Ασταβάκρα ολοκληρώνει την ομιλία τον με μία περιγραφή της υπέροχης ειρήνης που χαρακτηρίζει την εσωτερική κατάσταση αυτού που έχει πραγματώσει τον Εαυτό.

Χαιρετίζω τον Υπέρτατο Εαυτό που είναι η Απόλυτη Γαλήνη και η ίδια η Ευδαιμονία. Όταν η γνώση αυτής της μεγαλειώδους λάμψης ανατέλλει σ’ αυτόν που είναι αφυπνισμένος, όλη η πλάνη εξαφανίζεται, όπως το όνειρο της νύχτας εξαφανίζεται όταν κάποιος ξυπνά από τον ύπνο.

Η αληθινή ευτυχία ποτέ δεν μπορεί να προέλθει από τη συσσώρευση των εγκόσμιων αντικειμένων, τα οποία μόνιμα συνοδεύονται από το φόβο. Σίγουρα ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς ευτυχισμένος, αν δεν απαρνηθεί την προσκόλλησή του στα αντικείμενα των αισθήσεων και στα απατηλά θέλγητρα του κόσμου.

Νομίζοντας ότι ο κόσμος είναι πραγματικός και ότι οι πράξεις σ’ αυτόν έχουν

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα περιγράφει αυτόν τον φωτισμένο

Ο Ασταβάκρα τώρα μιλά για τον άνθρωπο της διαρκούς σοφίας. Περιγράφει τα χαρακτηριστικά του φωτισμένου, που είναι ένας αληθινός γνώστης του εαυτού.
Όντας πάντα ικανοποιημένος, με τις αισθήσεις του εξαγνισμένες, χωρίς να θέλει τίποτα, απολαμβάνοντας να είναι μόνος, ο γνώστης της Αλήθειας αγαλλιάζει ρουφώντας το νέκταρ των καρπών της αυτογνωσίας. Όντας πάντα απορροφημένος στον Εαυτό, πώς μπορεί κάποιο αντικείμενο των αισθήσεων να τον προσελκύσει ή να τον απωθήσει, να τον ευχαριστήσει ή να τον δυσαρεστήσει;
Αν ένας πίθηκος απολάμβανε μία φυτεία από ώριμες μπανάνες και ευχαριστιόταν με τα γλυκά φρούτα της, θα έδινε καμιά προσοχή στις πικρές φλούδες και στις ρίζες, που επίσης βρίσκονται εκεί; Γνωρίζοντας ότι ολόκληρο το σύμπαν γεμίζει μόνο με τον Εαυτό του και βλέποντας τα πάντα σαν Ένα, πώς μπορεί. αυτός που απολαμβάνει τον Εαυτό να υποκύψει ποτέ στις ηδονές των αισθήσεων, που όλες συνοδεύονται από τη δυστυχία;

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα επαναλαμβάνει τις υπέρτατες διδασκαλίες

Ξανά ο Ασταβάκρα επαναλαμβάνει τις ανώτατες διδασκαλίες, που οδηγούν στη γνώση τον Εαυτού. Συνιστά στον Τζάνακα να παραμένει άγρυπνος, ώστε να μην υποπέσει στην πλάνη και τη δουλεία, ούτε για μία στιγμή.

Ένας άνθρωπος που η διάνοιά του είναι ελεύθερη από το σκοτάδι και το πάθος και είναι γεμάτη με φως, πραγματώνει τον Εαυτό, οπουδήποτε και με όποιο τρόπο δίνονται από τον γκουρού, οι διδασκαλίες της σοφίας. Για έναν τέτοιο προικισμένο υποψήφιο, ακόμα και λίγες οδηγίες που δόθηκαν τυχαία είναι αρκετές για να τον αφυπνίσουν στην Αλήθεια. Αλλά ένας άνθρωπος με ακάθαρτη διάνοια, που δεν έχει ετοιμάσει τον εαυτό του με τις απαραίτητες πειθαρχίες, μένει συγχυσμένος στην προσπάθειά του να αντιληφθεί τον Εαυτό, ακόμα και μετά από την αναζήτηση της αυτογνωσίας, στη διάρκεια όλης του της ζωής.
Η απελευθέρωση δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η μη προσκόλληση στα πλασματικά αντικείμενα των αισθήσεων, ενώ η δουλεία είναι η προσκόλληση στα πλασματικά αντικείμενα των αισθήσεων. Αυτή είναι η ουσία όλων των διδασκαλιών. Είναι η μόνη πραγματικότητα. Γνωρίζοντας αυτό, πράξε όπως θέλεις.
Μόλις ο Εαυτός πραγματωθεί και η Αλήθεια γνωσθεί,

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης

Ο Τζάνακα περιγράφει την κατάσταση της πραγμάτωσής του:

Έχω διώξει το νου από την παραμονή του σε λόγια, πράξεις και σκέψεις, γνωρίζοντας ότι αυτά ανήκουν στο σχετικό επίπεδο και όχι στον αληθινό μου Εαυτό. Έτσι πρώτα έγινα αδιάλλακτος με την εξωτερική μου δραστηριότητα, μετά με την άσκοπη ομιλία και τέλος με όλες τις σκέψεις. Κενός από κάθε δράση, είτε φυσική, είτε νοητική, είτε φωνητική, παραμένω στη σιωπή του Εαυτού μου.

Ο Αιώνιος Εαυτός είναι πέρα από το νου και τον λόγο. Δεν μπορεί να είναι ένα αισθητό αντικείμενο.

 Οταν είμαι σταθερά εδραιωμένος στη γνώση του Εαυτού μου, γνωρίζοντας ότι ο Εαυτός μου

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα υποδεικνύει τις παγίδες στην ατραπό

Για να σταθεροποιήσει τον Τζάνακα στην πραγμάτωση του Εαυτού, ο Ασταβάκρα συνοψίζει τα βήματα και τις παγίδες στην ατραπό της απελευθέρωσης και της εσωτερικής ειρήνης.
Είναι δουλεία όταν ο νους επιθυμεί ή θλίβεται για οτιδήποτε, απορρίπτει ή δέχεται οτιδήποτε, νοιώθει ευτυχής ή θυμωμένος με κάτι. Η απελευθέρωση πετυχαίνεται όταν ο νους είναι ελεύθερος από επιθυμία ή θλίψη, απόρριψη ή αποδοχή, κριτική, θυμό ή ευτυχία.
Είναι δουλεία όταν ο νους είναι προσκολλημένος σε οτιδήποτε γίνεται αντιληπτό απ’ τις αισθήσεις. Είναι απελευθέρωση όταν ο νους είναι αποσπασμένος απ’ όλες τις αισθησιακές εμπειρίες. Γνωρίζοντας αυτό, να απέχεις από την αποδοχή ή την απόρριψη οποιουδήποτε πράγματος.
Όταν δεν υπάρχει ταύτιση του Εαυτού με το προσωπικό εγώ, υπάρχει απελευθέρωση. Όταν υπάρχει λανθασμένη ταύτιση με τον εγωικό εαυτό, υπάρχει, δουλεία. Γνωρίζοντας αυτό, εγκατέλειψε κάθε αίσθηση του εαυτού σαν περιορισμένο άτομο και η αλήθεια σου θα αποκαλύψει τον Εαυτό της.
Συνειδητοποίησε ότι ο κόσμος δεν είναι πραγματικός και απαρνήσου

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα μιλά για την κατάσταση που δεν έχει όρια

Από τα βάθη της ύπαρξής του ο Τζάνακα αναφώνησε:

Είμαι Απεριόριστος, είμαι, σαν το δίχως όρια Διάστημα, στο οποίο ο φαινομενικός κόσμος δεν είναι παρά ένα μικρό δοχείο, περικυκλωμένο και διαπερασμένο από Εμένα. Είμαι σαν τον Απέραντο Ωκεανό και το σύμπαν είναι ένα μικρό κύμα που παίζει μέσα μου. Είμαι σαν την ατελείωτη έρημο και το σύμπαν είναι ένας αντικατοπτρισμός, που προβάλλει απατηλές εικόνες μέσα μου. Είμαι το Ένα θεμέλιο, η βασική αιτία όλης της ύπαρξης. Είμαι μέσα σ’ όλα τα όντα κι όλα τα όντα είναι μέσα μου. Γνωρίζοντας τον Εαυτό μου σαν το Απειρο, το Απόλυτο, πού είναι η ανάγκη να απαρνηθώ τον κόσμο ή να τον αποδεχθώ ή να τον καταστρέψω; 

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα οδηγεί τον Τζάνακα προς την διάλυση του εγώ

Στο άκουσμα του βάθους της κατανόησης του Τζάνακα, ο Ασταβάκρα οδηγεί τον Τζάνακα προς την τελική διάλυση της πλασματικής του ατομικότητας.

Εσύ ο Υπέρτατος Εαυτός, είσαι εντελώς αδέσμευτος. Είσαι ελεύθερος από την επαφή με οτιδήποτε, ότι κι αν είναι αυτό. Αφού η αιώνια κατάσταση της Ύπαρξής σου είναι απόλυτα αγνή και ελεύθερη, τι υπάρχει να απαρνηθείς; Πάψε να ταυτίζεις τον εαυτό σου με αυτόν τον ψεύτικο ατομικό εαυτό. Κατάστρεψε την ταύτισή σου με το σύμπλεγμα του σώματος κι ως εκ τούτου μπες στην κατάσταση της διάλυσης. 

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα απαντά στην πρόκληση του Ασταβάκρα

Ο Τζάνακα ήρεμα αποκρίνεται στην πρόκληση του Ασταβάκρα:

Ω, φωτισμένε Διδάσκαλε! Ο Γνώστης του Εαυτού που είναι πάντα συνειδητός της αλήθειας του, παίζει το παιχνίδι της ζωής στον κόσμο, αλλά δεν αγγίζεται απ’ αυτό. Πώς μπορεί να συγκριθεί με τον αδαή άνθρωπο του κόσμου, που είναι περιστοιχισμένος και φορτωμένος με προσκολλήσεις, όπως ένα φορτωμένος γάιδαρος;

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα δοκιμάζει τον Τζάνακα

Ο Ασταβάκρα είναι πολύ ευχαριστημένος με την πραγμάτωση της Υπέρτατης Αλήθειας από τον Τζάνακα. Αλλά επιθυμεί να δοκιμάσει την έκταση της νοητικής του μεταμόρφωσης. Προκαλεί τον Τζάνακα με τα ακόλουθα λόγια:
Γνωρίζοντας ότι ο εαυτός σου είναι ο Ένας ακατάστρεπτος Εαυτός, πώς γίνεται τότε εσύ, ενώ είσαι βυθισμένος στη γαλήνη, να αισθάνεσαι ακόμα προσκολλημένος στην απόκτηση πλούτου;
Πόσο γρήγορα η απληστία δείχνει το μοχθηρό της πρόσωπο, όταν κάποιος περνάει μια λαμπερή πέτρα, γαρνιρισμένη με κάλπικο χρυσό, για τον αληθινό χρυσό, επειδή έχει άγνοια της μοναδικής στιλπνότητας του αγνού χρυσού! Έτσι και στον εξαπατημένο άνθρωπο αναδύεται μια ανόητη λαχτάρα για ιδιοκτησία, καθώς με την άγνοια που έχει,

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Τζάνακα διακηρύσσει τη φώτισή του

Μέσα σε μια ξαφνική λάμψη φώτισης που προκλήθηκε από τα λόγια του Γκουρού ο Τζάνακα διακήρυξε:
Ω, Ευλογημένε Διδάσκαλε, τώρα γνωρίζω ότι είμαι η αψεγάδιαστη, γαλήνια, αγνή Συνειδητότητα. Είμαι πέρα από αυτόν τον αισθητό κόσμο κι όλα του τα φαινόμενα. Έχοντας απαρνηθεί τον κόσμο μαζί με το σώμα, τώρα μέσω της χάρης Σου συνειδητοποιώ την υπέρτατη σοφία της Αυτογνωσίας.
Όλον αυτόν τον καιρό νόμιζα πως ήμουν του κόσμου. Για τόσο καιρό ξεγελάστηκα από την πλάνη. Αλλά τώρα γνωρίζω· είμαι ο αθάνατος Εαυτός. Εγώ μόνο φωτίζω αυτό το σώμα και το σύμπαν, γιατί Εγώ μόνο υπάρχω.
Όπως ακριβώς τα κύματα, ο αφρός κι οι φυσαλίδες δεν διαφέρουν από το νερό, έτσι ακριβώς και το σύμπαν δεν διαφέρει στο παραμικρό από Εμένα. Όπως το ύφασμα δεν είναι φτιαγμένο

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - Ο Ασταβάκρα ξεκινά την ομιλία του

Ο βασιλιάς Τζάνακα λαχταρούσε επίμονα να γνωρίσει την Υπέρτατη Αλήθεια και αναζητούσε σ’ όλη την απέραντη επικράτεια του, ανάμεσα σε μερικούς από τους πιο αναγνωρισμένους λόγιους και φιλοσόφους του κόσμου, ένα πλήρως πραγματωμένο ον που να έχει την πνευματική δύναμη να τον οδηγήσει στην υπέρτατη σοφία. Δεν μπορούσε να βρει κανένα. Αλλά η αγνή καρδιά του βασιλιά Τζάνακα και η αγωνιώδης έκκλησή του, ανάγκασαν τον οικουμενικό Διδάσκαλο να αποκαλύψει τον Εαυτό του και να αναζητήσει το βασιλιά με τη μορφή του Ασταβάκρα.

Με μεγάλη ταπεινότητα ο βασιλιάς ικέτευσε τον Ασταβάκρα να του δείξει το δρόμο για τη φώτιση. Ο Ασταβάκρα είπε στο βασιλιά ότι ένα βασιλικό παλάτι δεν ήταν το κατάλληλο μέρος για μια τέτοια διδασκαλία. Ζήτησε από το βασιλιά να απεγδυθεί όλα τα βασιλικά ενδύματα κι αντικείμενα, να φορέσει το απλό ένδυμα του ερημίτη και να τον ακολουθήσει στο δάσος. Άφησαν πίσω μακριά τη βασιλική πόλη και έφτασαν στο γαλήνιο περιβάλλον του δάσους. Εκεί σ’ ένα ξέφωτο ο Τζάνακα προσκύνησε τον Ασταβάκρα και με ευλάβεια του είπε:

Σάι Μπάμπα - Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΛΓΚΛΒΑΤ ΓΚΙΤΑ 
(30η Ομιλία - σελ. 261)

"Για να ελευθερωθείτε, παραδώστε ολοκληρωτικά το νου σας στο Θεό"

Κάποτε ο βασιλιάς Τζάνακα έστειλε μήνυμα στο λαό του κι έλεγε: “Αν υπάρχει κάποιος μεγάλος μελετητής, ένας Παντίτ, ένας Μαχάτμα, ένας Γιόγκι, ένας Μαχαρίσι, ένας σοφός, όποιος κι αν είναι ας έλθει να με διδάξει τη γνώση του Άτμα”. Στο μήνυμά του έλεγε επίσης ότι έλπιζε να φθάσει στο Ατμα-Γκνιάνα, την Αυτογνωσία, μέσα σε λίγα λεπτά, αν δεχόταν την κατάλληλη καθοδήγηση. Ακόμα κι αν τύχαινε να ανεβαίνει στο άλογό του, πριν καθίσει καλά-καλά πάνω του, θα μπορούσε να φθάσει στο Ατμα-Γκνιάνα. Στο τέλος πρόσθετε: “Αν το άτομο που θα προσφερθεί να με διδάξει το Ατμα-Γκνιάνα δεν μπορεί να μου προσφέρει μια εμπειρία άμεσης φώτισης, τότε δεν θέλω να το δω, ακόμα κι αν είναι ο καλύτερος σχολιαστής ή ο μεγαλύτερος γνώστης ή ο πιο μορφωμένος άνθρωπος της χώρας”. Όλοι οι Παντίτ και οι Ρίσι, λοιπόν ήταν κάπως τρομοκρατημένοι απ’ αυτή την απαίτηση. Καταλάβαιναν ότι ήταν μια σοβαρή δοκιμασία για τις γνώσεις και τη μόρφωσή τους κι έτσι κανένας δεν τολμούσε να παρουσιαστεί και να προσφερθεί να διδάξει το βασιλιά με τους όρους που έβαζε. Εκείνη την εποχή ο νεαρός Ασταβάκρα ερχόταν προς το βασίλειο. Στο δρόμο προς την πρωτεύουσα Μιτιλαπούρα συνάντησε πολλούς ανθρώπους που έρχονταν από κει κι ανάμεσά τους μελετητές και Παντίτ. Όλοι τους είχαν σκυθρωπή όψη και φαίνονταν ανήσυχοι και στεναχωρημένοι. Ο Ασταβάκρα τους ρώτησε ποια ήταν η αιτία της ανησυχίας και της θλίψης τους. Εκείνοι του εξήγησαν τα καθέκαστα. Ο Ασταβάκρα δεν μπορούσε να καταλάβει

Σάι Μπάμπα - Ανάπτυξη της Εσωτερικής Όρασης

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ
 (33η Ομιλία - σελ. 296)

“Ανάπτυξη της Εσωτερικής Όρασης"

Κάποτε ο βασιλιάς Τζάνακα συγκάλεσε μία συνέλευση των μεγάλων μελετητών. Έλαβαν μέρος εξέχοντες ακαδημαϊκοί. Διάσημοι Παντίτ και λόγιοι προσήλθαν απ’ όλες τις περιοχές. Σχολιαστές γνωστοί που ήταν εξαιρετικά περίπλοκοι στην επιχειρηματολογία τους μαζεύτηκαν. Πολλά προικισμένα άτομα, ικανά να τρομάξουν ολόκληρο τον κόσμο με τη νοητική και ρητορική τους δεινότητα, συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αίθουσα του παλατιού όπου γινόταν η συνέλευση. Αυτή η συνέλευση αποτελείτο από τέτοιους γίγαντες του πνεύματος, ώστε δεν υπήρχε χώρος να εισέλθουν κοινοί άνθρωποι. Στις καθημερινές συναντήσεις προήδρευε ο ίδιος ο βασιλιάς Τζάνακα και από την αυστηρώς επίλεκτη ομάδα των παρευρισκομένων, μόνο στους πιο εξέχοντες και πετυχημένους δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους. Σ’ αυτή τη μεγαλειώδη και σεβαστή συνέλευση ζήτησε να γίνει δεκτός ο νεαρός Ασταβάκρα. Αλλά ποιος θα επέτρεπε στον Ασταβάκρα να μπει μέσα; Δεν είχε ούτε διπλώματα ούτε συστατικές επιστολές. Δεν είχε τη βοήθεια κανενός μεγάλου δασκάλου ή προστάτη. Η μόνη βοήθεια που είχε

Σάι Μπάμπα - Ο Γιόγκα της Δράσης - Εγκατάλειψη τον Καρπού

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ 
(32η Ομιλία - σελ. 281)

"Ο Γιόγκα της Δράσης - Εγκατάλειψη τον Καρπού"

Κάποτε ο νεαρός σοφός Σούκα ταξίδευε κοντά στη Μιτιλαπούρα. Ο βασιλιάς Τζάνακα άκουσε ότι ο Σούκα είχε μπει στο βασίλειό του, αλλά δεν ήξερε που είχε καταλύσει, Ο βασιλιάς έστειλε αρκετούς αγγελιαφόρους για να βρουν που ήταν ο Σούκα. Αυτοί πέρασαν μια βδομάδα τριγυρίζοντας στο βασίλειο και τέλος ανακάλυψαν το Σούκα να ζει σ’ ένα καταφύγιο στο δάσος κοντά στην πρωτεύουσα Μιτιλαπούρα. Ο Τζάνακα μαζί με τους υπουργούς του πήγε να επισκεφθεί τον Σούκα. Δεν πήγε σαν αυτοκράτορας ή σαν βασιλιάς. Πήγε σαν ένας υπηρέτης προς τον Κύριο. Είχε από καιρό απομακρύνει κάθε ίχνος εγωισμού και τώρα πήγαινε σαν ένας ταπεινός πνευματικός ασκούμενος. Ο Σούκα μιλούσε στους μαθητές του για κάποιο πνευματικό θέμα. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας ο Τζάνακα στεκόταν και άκουγε με απόλυτη συγκέντρωση. Ήλθε το σούρουπο. Πριν φύγει ο Τζάνακα πήγε στο Σούκα και τον ρώτησε: “Σουάμι, μπορώ να παρακολουθώ αυτή τη θεία ομιλία κάθε μέρα;” Ο Σούκα απάντησε: ‘Ή πνευματικότητα και η φιλοσοφία, Τζάνακα, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.

Σάι Μπάμπα - Η αληθινή απάρνηση στρέψει το νου σας προς το Θεό

ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ (11η Ομιλία - σελ. 95)

"Η αληθινή απάρνηση στρέψει το νου σας προς το Θεό"

Ο βασιλιάς Τζάνακα είχε επιτύχει μια εξαιρετική εξοικείωση με το Μπράχμα-Γκνιάνα, τη Γνώση του Μπράχμαν. Είχε ονομαστεί “ο Βασιλιάς του Βιντέχα”. Βιντέχα σημαίνει ‘‘στερημένος σώματος”, με άλλα λόγια, αυτός που δεν έχει καμιά αίσθηση σωματικής συνείδησης. Μια νύχτα, μετά το δείπνο, συζητούσε σοβαρά διοικητικά προβλήματα με τους υπουργούς του. Λίγο αργότερα επέστρεψε στην κρεβατοκάμαρά του. Το δείπνο είχε σερβιριστεί, αλλά δεν το άγγιξε. Ξάπλωσε σ’ έναν καναπέ, ενώ η βασίλισσα του έκανε μασάζ στα πόδια. Γρήγορα ο βασιλιάς Τζάνακα αποκοιμήθηκε. Η βασίλισσα ζήτησε από τους διάφορους παρευρισκόμενους ακόλουθους να βγουν από το δωμάτιο και βεβαιώθηκε ότι ο βασιλιάς, που ήταν εξαιρετικά κουρασμένος, δεν θα ενοχλείτο στον ύπνο του. Έριξε ένα σκέπασμα επάνω του και χαμήλωσε το φως, μένοντας ήσυχα στο πλευρό του. Λίγο αργότερα, ο βασιλιάς Τζάνακα, εντελώς ξαφνικά, άνοιξε τα μάτια του, ανασηκώθηκε, κοίταξε γύρω δύσπιστα το περιβάλλον του και με έναν πάρα πολύ παράξενο τρόπο άρχισε να ρωτάει, “Αυτό είναι πραγματικό ή εκείνο είναι πραγματικό; Είναι αυτό η αλήθεια ή είναι εκείνο η αλήθεια;” Η βασίλισσα φοβήθηκε λιγάκι από την ταραγμένη όψη του και την παράξενη ερώτηση. Προσπάθησε να καταλάβει τι ακριβώς ρωτούσε, αλλά αυτός δεν της εξηγούσε ούτε της απαντούσε σε καμιά από τις απορίες της. Συνέχιζε μόνο να λέει, “Είναι αυτή η αλήθεια ή εκείνη;” Η βασίλισσα φώναξε τους υπουργούς, τους συμβούλους κι άλλους σπουδαίους επίσημους. Μαζεύτηκαν όλοι και άρχισαν να ρωτάνε το βασιλιά, “Μαχαράτζα, ποια είναι η αμφιβολία σου; Τι ακριβώς ρωτάς;” Όμως ο Μαχαράτζα δεν τους αποκρινόταν. Τελικά οι υπουργοί έφεραν το μεγάλο σοφό Βασίστα στην αυλή. Ο Βασίστα ρώτησε το βασιλιά “Τι ρωτάς; Ποια είναι η αμφιβολία σου; Μπορώ να σου τη διευκρινίσω εγώ;” Ο βασιλιάς επαναλάμβανε σε όλους τις ερωτήσεις με την ίδια απορία, “Είναι εκείνο η αλήθεια ή αυτό; Είναι αυτή η πραγματικότητα ή εκείνη; ”

ΑΣΤΑΒΑΚΡΑ ΓΚΙΤΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ


Υπάρχουν αυτοί που νομίζουν ότι ο κόσμος υπάρχει και είναι πραγματικός. Υπάρχουν άλλοι που νομίζουν ότι ο κόσμος δεν υπάρχει και δεν είναι πραγματικός. Σπάνιος είναι αυτός ο Ευλογημένος που δεν νομίζει, αλλά είναι πάντα ήρεμος, παραμένοντας στο Απόλυτο.

Ασταβάκρα

Σουάμι Σιβανάντα - Ο Σκοπός της Ζωής

Παντού υπάρχει ανησυχία. Ο εγωισμός, η απληστία, η οργή, η λαγνεία σπέρνουν τον όλεθρο. Πόλεμοι, μάχες, ανούσιοι καυγάδες μολύνουν την ατμόσφαιρα και δημιουργούν διχόνοιες, δυσαρμονία και ταραχή. Σάλπιγγες ηχούν και στρατιώτες παρελαύνουν στο πεδίο της μάχης για να σκοτώσουν τους εχθρούς τους. Το ένα έθνος διεξάγει πόλεμο στο άλλο για να αυξήσει τις επικράτειές του και τις εξουσίες του. Από δίπλα, το κίνημα της ειρήνης εργάζεται σιωπηλά για να φέρει ομόνοια, αρμονία και ειρήνη, για να εξαλείψει την τρομερή άγνοια, τη ρίζα των ανθρώπινων βασάνων, και για να διαδώσει τη Θεϊκή Γνώση ή γνώση του Εαυτού και να ενσταλάξει την αφοσίωση στις καρδιές των ανθρώπων. Μυστηριώδες είναι το σύμπαν, ακόμη πιο μυστηριώδη είναι τα σιωπηλά έργα του αθέατου Θεού, ο οποίος παρακινεί τους Ρατζασικούς (παθιασμένους) ανθρώπους από τη μία πλευρά να διεξάγουν πόλεμο και τους Σαττβικούς (αγνούς) ανθρώπους από την άλλη πλευρά να ξεκινήσουν Κέντρα Ειρήνης για τη διάδοση της πνευματικής γνώσης και για να φέρουν ειρήνη σε ολόκληρη τη βασανισμένη ανθρωπότητα.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να αγαθοποιείτε


«Το μίσος διεγείρει έριδες· η αγάπη, όμως, σκεπάζει όλα τα σφάλματα.»
(Παροιμίες 10: 12)

«Εκείνος που λέει ότι είναι μέσα στο φως, αλλά μισεί τον αδελφό του, είναι μέχρι τώρα μέσα στο σκοτάδι. Εκείνος που αγαπάει τον αδελφό του μένει μέσα στο φως, και σκάνδαλο σ' αυτόν δεν υπάρχει.

Εκείνος, όμως, που μισεί τον αδελφό του είναι μέσα στο σκοτάδι και περπατάει μέσα στο σκοτάδι, και δεν ξέρει πού πηγαίνει, επειδή το σκοτάδι έχει τυφλώσει τα μάτια του.» 
(Α´ Ιωάννου 2: 9-11)

«Αλλά, σε σας που ακούτε, λέω: Να αγαπάτε τούς εχθρούς σας, να αγαθοποιείτε εκείνους που σας μισούν, να ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται και να προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν.

Σ' εκείνον που σε χτυπάει στο ένα σαγόνι, πρόσφερέ του και το άλλο, και από εκείνον που αφαιρεί το ιμάτιό σου μην εμποδίσεις και τον χιτώνα.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Οι Τρείς Νόες σε σύγκρουση


Οι Τρείς Νόες σε σύγκρουση
Κατά Ματθαίον, κεφ 16


1. Και προσελθόντες οι Φαρισαίοι (με τον υποκριτικό φανατικό τους Ενδιάμεσο Νου) και οι Σαδδουκαίοι (Διανοητικοί του Αισθητικού Νου), πειράζοντες αυτόν (τον Αφαιρετικό και Διαισθητικό του Νου) εζήτησαν να δείξη εις αυτούς σημείον (σοφία) εκ του ουρανού (απ’ την Έκτη Διάσταση που είναι πέρα απ’ αυτούς του δύο κατώτερους νόες).
2. Ο δε αποκριθείς (με τον Αφαιρετικό και Διαισθητικό του Νου) είπε προς αυτούς· Όταν γείνη εσπέρα, λέγετε· Καλωσύνη· διότι κοκκινίζει ο ουρανός·
3. και το πρωΐ· Σήμερον χειμών· διότι κοκκινίζει σκυθρωπάζων ο ουρανός. Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού εξεύρετε να διακρίνητε (της Υποκειμενικής Ονειρικής Συνείδησης), τα δε σημεία των (Εσωτερικών) καιρών δεν δύνασθε (της Αντικειμενικής Συνείδησης);