Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Όχι μόνο να γνωρίζουμε τον Δρόμο αλλά και να περπατάμε τον Δρόμο...

Χρειαζόμαστε όχι μόνο να γνωρίζουμε τον Δρόμο αλλά και να περπατάμε τον Δρόμο. Ένα δάχτυλο δείχνει τον Δρόμο, ας μην κοιτάμε το δάχτυλο που δείχνει, αλλά ας περπατάμε τον δρόμο που είναι ο δικός μας Δρόμος. Μπορεί αυτός ο Δρόμος να έχει ένα όνομα, της Εσωτερικής Χριστοποίησης ή Χριστότητας, μπορεί να ονομάζεται της Αυτοπραγμάτωσης ή της Βουδδότητας, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να περπατάμε προς τα εκεί.

Και για να πάμε προς τα εκεί έχουμε ως όπλο τα Ευαγγέλια, τις Σούτρες του Βούδδα, τις σούτρες του Ινδουϊσμού, τα διάφορα Ιερά Κείμενα των λαών… Και έχουμε και τις Διδασκαλίες των Αξιοσέβαστων Δασκάλων. Του Αβατάρα Σαμαέλ και του Δάσκαλου Λάκσμι οι οποίοι μας άφησαν έναν πολύτιμο Θησαυρό. Αλλά αυτός ο Θησαυρός δεν έχει αξία αν δεν πράττουμε τις διδασκαλίες, αν δεν περπατάμε το μονοπάτι.

Οι Δάσκαλοι άφησαν μια διδασκαλίες για όλα τα επίπεδα. Και αυτό

Κανείς δεν είναι πιο απελπιστικά σκλαβωμένος....


«Κανείς δεν είναι πιο απελπιστικά σκλαβωμένος, από αυτόν που νομίζει ότι είναι ελεύθερος»
Γκαίτε





Η αφύπνιση χρειάζεται φροντίδα...



"Με σεβασμό ας σας υπενθυμίσω ότι η ζωή και ο θάνατος έχουν πολύ μεγάλη σπουδαιότητα. Ο χρόνος περνάει γρήγορα και οι ευκαιρίες χάνονται. Καθένας μας πρέπει να αγωνιστεί για να ξυπνήσει. Η αφύπνιση χρειάζεται φροντίδα. Μη σπαταλάτε τις ζωές σας".

~Βουδδιστική ZEN προσευχή

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΕΛ για την ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΕΥΤΙΚΟΥ ΕΑΥΤΟΥ



"Διανοητικά θα μπορούσαμε να έχουμε εκμηδενίσει το «Εγώ» του εγωισμού, αλλά μήπως συνεχίζει να υπάρχει η αίσθηση του εγωισμού, αυτή η αίσθηση του «πρώτος εγώ», «δεύτερος εγώ» και «τρίτος εγώ»; Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, αν η αίσθηση συνεχίζει να υφίσταται, είναι επειδή το «Εγώ» του Εγωισμού υπάρχει ακόμα. Σήμερα λοιπόν σας έχω καλέσει για να κατανοήσετε την αίσθηση του εαυτού. Χρειάζεται πολύς κόπος για να κάνεις τους ανθρώπους να καταλάβουν την ανάγκη και αποφασίσουν να διαλύσουν το Εγώ, αλλά χρειάζεται περισσότερος κόπος για να τους κάνεις να καταλάβουν τι είναι η αίσθηση του εαυτού, η οποία συνήθως είναι τόσο λεπτή, τόσο ανεπαίσθητη. "

"Πώς θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει μέσα μας η αυθεντική αίσθηση του Είναι μας, όταν τα Εγώ νιώθουν και σκέφτονται αντί για εμάς;" 

"Μια οδηγία όσον αφορά την αίσθηση του «Εγώ»: Η αίσθηση του Εγώ είναι πάντα λανθασμένη, ποτέ σωστή. Πρέπει να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην αίσθηση του Εγώ

Ενθύμηση;

Δεν φτάνει που οι άνθρωποι κοιμόμαστε συνειδησιακά, έχουμε και το ίντερνετ, το facebook κλπ. Τα οποία μας απορροφούν τεράστια ποσότητα συνειδησιακης ενέργειας η οποία είναι χρήσιμη για την αφύπνιση της Συνείδησης. Τουναντίον πρέπει να μάθουμε να διοχετεύουμε αυτή την ενέργεια στην ενθύμηση εαυτού.




Μήπως έχω ξεχάσει τον εαυτό μου;


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

καθημερινή εργασία με τα αρνητικά συναισθήματα

Στον ψυχολογικό τομέα υπάρχει πολύ ανισορροπία στους ανθρώπους. Ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα ερείπιο εξαιτίας των αρνητικών συναισθημάτων και αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βλαβερό για την βαθιά εσωτερική ανάπτυξη από τα αρνητικά συναισθήματα.

Όταν ένα αρνητικό συναίσθημα σου επιτίθεται, έκφρασέ το με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν ένα αρνητικό συναίσθημα έρθει, ένα αρνητικό συναίσθημα ζήλιας το οποίο μας κατατρώει, θα πρέπει να το εκφράσουμε με ένα αρμονικό τρόπο, όχι προς όφελος της ζήλιας αλλά για το καλό των άλλων.

Αν ένα συναίσθημα θυμού μας ταρακουνήσει οποιαδήποτε στιγμή, τότε ας μιλήσουμε με μία εξαιρετική ευγένεια και αντί να αισθανθούμε ενοχλημένοι από αυτόν που μας χάλασε την ηρεμία, ας μιλήσουμε καλά για αυτόν που μας πρόσβαλε. Έτσι δεν θα υπάρξει ζημιά εσωτερικά.

Δεν είναι κάτι εύκολο να εκφραστείς καλά όταν κάποιος έχει ένα αρνητικό συναίσθημα, αλλά

Ο Αμετάβλητος Παρατηρητής

Ο Αμετάβλητος Παρατηρητής μέσα μας, που είναι Καθαρή Συνειδητότητα, που δεν λέει κάτι, δεν κρίνει, δεν εξηγεί, ούτε ζητάει εξηγήσεις, που δεν συμμετέχει στα πράγματα και όμως είναι πλήρης. Ο Σιωπηλός, ο Ευδαιμονικός, ο Ουσιαστικός, που είναι η ίδια η Επίγνωση και η Πύλη της Γνώσης όλων όσων υπάρχουν, η Πληρότητα και η Φώτιση. Να που να στραφείς και Ποιόν ν' αναζητήσεις!
Είτε κλαίς, είτε γελάς, αυτός είναι Εκεί. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού κανένα μέρος πιο σίγουρο, παρά το Άδυτο του ίδιου σου του Ναού. Εξάγνισε την Συνείδησή σου, ξεγυμνώσου από ιδέες και προκαταλήψεις, και έλα να τον βρεις! Να που να προσευχηθείς, να που να ενωθείς με τον Θεό, να με ποιόν να συζητήσεις...
Οι άνθρωποι παραπονιούνται για μοναξιά, αλλά μέσα τους κρύβεται όλο το Σύμπαν. Οι άνθρωποι λοξοδρομούν από απιστία γιατί περιμένουν θαύματα, αλλά μέσα τους είναι το ίδιο το Θαύμα της Ζωής και ο Δημιουργός εκεί εκφράζεται. Μόνο το εγώ είναι άθεος και άπιστος, και ορθολογιστής και υλιστής. Γιατί ακόμα μιλάς με τον Διάβολο, ενώ μέσα σου χαμογελάει ο Θεός;
Τι θέλεις πραγματικά; Να δημιουργείς κάθε λεπτό ένα καινούριο κάρμα ενασχολούμενος με το επιφανειακό των πραγμάτων ή να πίνεις Νερό απ' τα Παραδείσια Ποτάμια της ίδιας της Αιώνιας Πηγής και να ξεδιψάς την ξηρασία της πονεμένης σου Καρδιάς;
Όσο μακριά και αν έχεις φτάσει, Αυτός δεν σε εγκατέλειψε ποτέ, και ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψει. Απλώς γύρνα την Προσοχή σου μέσα, άσε τον φθαρτό κόσμο, και αποζήτα τον Άφθαρτο, τον Αιώνιο. Αν επιμένεις, θα σου αποκαλυφθεί.


Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Μια μαρτυρία του Casimiro Gueteο

Να επιστρέψουμε στο Είναι, αυτό το σημείο της αρχικής εκκίνησης, και να παραμείνουμε στα δεξιά του, αν και καταλήγει εύκολο να το λέμε είναι, χωρίς αμφιβολία, τρομαχτικά δύσκολο να το κάνουμε, δεδομένου του τρομερού βάρους που συσσωρεύεται στα εσωτερικά ενδόμυχα της ψυχής όταν αυτή έχει υποφέρει την πτώση (σεξουαλική) και συνεπώς την απομάκρυνσή της από το εσωτερικό της βαθύ Πραγματικό Είναι.
«Όταν ο Πατέρας απομακρύνεται, ο γιος πέφτει σε δυστυχία», έλεγε ο Αξιοσέβαστος Γιος του Ήλιου, προειδοποιώντας το σύνολο των μελετητών σε σχέση με την υπέρτατη υπακοή στις επιθυμίες του ΕΙΝΑΙ. Η ψυχή διαχωρισμένη από την Πανταχού Παρουσία του Πατέρα που βρίσκεται στο κρυφό, μένει φυλακισμένη μέσα στα δαχτυλίδια του ολέθριου τροχού του Σαμσάρα, αντιμετωπίζοντας σε συνέπεια κάθε είδος Κάρμα (τιμωρίες) σαν παράλογους καρπούς της συνεχούς της τύφλωσης στο πληκτικό και σκοτεινό της ταξίδι.
Ότι χάνονται οι αξίες ή πολύτιμες πέτρες του ΕΙΝΑΙ, όταν η ψυχή σαστισμένη παραβιάζει τις θεϊκές εντολές εκείνου; Είναι βέβαιο πως ναι. Τότε μιλάμε για «πεσμένους μποδισάτβας» ή «γιους βυθισμένους στην δυστυχία», εξαιτίας του πόνου που επέρχεται ενάντια σε αυτούς, σαν άμεση δράση του Νόμου της Κατάνθια (το ανώτερο κάρμα).
Ο Casimiro Guete είναι ένα επιφανές παράδειγμα της μάχης της ψυχής ενάντια στις ιδιαίτερές της κολάσιμες δημιουργίες και, ταυτόχρονα, ενάντια στην αυστηρότητα της θεϊκής Νέμεσης στην εργασία της να εφαρμόσει τους αντίστοιχους απλήρωτους λογαριασμούς της.
Όμως ας αφήσουμε να είναι ο ίδιος ο Casimiro Gueteο ο οποίος στην αγροτική του γλώσσα, χαρακτηριστική ενός ανθρώπου των αγροτικών εργασιών, μας εξηγεί το επώδυνο του δράμα, και για αυτό τον σκοπό, προσφέρουμε στον αναγνώστη ένα μήνυμα αυτού του μποδισάτβα, απευθυνόμενο στους γνωστικούς νέους όλου του κόσμου. Ας δούμε: 

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Νους υποκειμενικός & νους αντικειμενικός

Ανώτερος νους και κατώτερος νους. Αισθησιακός και ενδιάμεσος και ανώτερος ή εσωτερικός νους.

Νους στην υπηρεσία του Είναι και της Συνείδησης ενωμένης με το Είναι, και νους συνδεδεμένος με το εγώ, ο οποίος έχει εγκλωβισμένη την συνείδηση, την ουσία, το μπουδάτα. Ένας υποκειμενικός νους, μπορεί να γνωρίζει με υποκειμενικό τρόπο.

Ένας νους στην υπηρεσία του Είναι και της απελευθερωμένης Συνείδησης μπορεί να γνωρίζει αντικειμενικά. Μέσα στο νου, τις ιδέες,

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Ποιος σε οδήγησε στην Οδό;


Ρώτησαν τον Σιμπλί: «Ποιος σε οδήγησε στην Οδό;» Και αυτός απάντησε: «Ένας σκύλος. Μια μέρα τον είδα σχεδόν νεκρό από τη δίψα, να στέκεται δίπλα στο νερό. Κάθε φορά που κοίταγε το είδωλο του στο νερό, τρόμαζε και τραβιόταν, γιατί νόμιζε πως ήταν ένα άλλο σκυλί. Τελικά ήταν τόση η ανάγκη της δίψας του, που έδιωξε το φόβο του και πήδησε στο νερό. Τότε, ως εκ θαύματος για τα μάτια του σκύλου, το «άλλο σκυλί» χάθηκε. Ο σκύλος βρήκε ότι το εμπόδιο ήταν ο ίδιος, το χώρισμα από αυτό που αναζητούσε ξαφνικά διαλύθηκε. Ήταν τόσο απλό. Με τον ίδιο τρόπο το δικό μου εμπόδιο χάθηκε, όταν κατάλαβα πως ήταν αυτό που πίστευα, πως ήταν ο εαυτός μου. Έτσι η Οδός μου πρώτο-φανερώθηκε από το φέρσιμο του σκύλου».

Μια ιστορία Σούφι

ο Λόγος

O Λόγος βρίσκεται σε στενή σχέση με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, και γι' αυτό στους Αρχαίους Ναούς των Μυστηρίων, απαγορεύονταν στους Μυημένους να μιλούν για τις παλιές καταστροφές της Αρχαίας Αρκαδίας, από φόβο να τις φέρουν σε ύπαρξη εκ νέου. Οι Αρχαίοι Ιεροφάντες ήξεραν πολύ καλά ότι ο Λόγος σχετίζεται με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και το να μιλάμε για μία καταστροφή είναι περίπου σαν να την επικαλούμαστε εκ νέου. Γι' αυτό οι Μυημένοι της Αρχαιότητας δεν μιλούσαν ποτέ δημοσίως για τους αρχαίους κατακλυσμούς.
Ένας σκληρός Λόγος μας καταδιώκει και πέφτει αργότερα απάνω σ' αυτόν που τον πρόφερε, σαν ένας εκδικητικός κεραυνός.
∆εν γίνεται μόνο πορνεία με την σεξουαλική πράξη, υπάρχει ένα άλλο είδος πορνείας, η πορνεία δια του Λόγου. Η κακή χρήση του Λόγου είναι επίσης πορνεία. Η πορνεία του Λόγου δημιουργεί λάρβες και δυστυχήματα. 
Είναι αξιοθρήνητο να βλέπουμε πως οι άνθρωποι καταχρώνται το Λόγο και γεμίζουν τον κόσμο με πόνο. Η κακολογία είναι η χειρότερη από τις βλασφημίες.
Οφείλει κάποιος να καταλάβει την υπευθυνότητα του Λόγου. Οφείλει κάποιος να μάθει να χειρίζεται το σεξουαλικό όργανο του Λόγου.
∆εν αισθάνεσαι την ανάγκη να μάθεις να χειρίζεσαι τα Λόγο; Άκουσε με, αγαπημένε μου μαθητή,

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014




Ὀποιος μπορεῖ νὰ πεῖ τὴν Ἀλήθεια καὶ δὲν τὸ κάνει, θὰ κατακριθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό. (Ἁγιος Ίουστίνος)


Αρνητικά ταραχώδη συναισθήματα

Είναι καλύτερο για μένα να καώ μέχρι θανάτου
Ή να με αποκεφαλίσουν:
Δεν πρόκειται, υπό καμία περίπτωση,
Να υποκύψω στον εχθρό, τα αρνητικά (μου) συναισθήματα.
Better for me to be burned to death
Or have my head chopped off:
I shall never, in any circumstances,
Bow to the enemy, (my) disturbing emotions.
Οι κοινοί εχθροί, όταν εκδιώχνονται από μια χώρα,
Εγκαθίστανται και καταλαμβάνουν άλλους τόπους,
Και όταν ανακτούν τις δυνάμεις τους, επιστρέφουν εκ νέου
Αλλά ο τρόπος του εχθρού, των αρνητικών μου συναισθημάτων, δεν είναι παρόμοιοι απ' αυτή την άποψη.
Common enemies, when driven off from a country,
Will settle and occupy other lands,
And when they've recovered their strength, return once again;
But the way of the enemy, my disturbing emotions, is not similar in this regard.
Άθλια ταραχώδη συναισθήματα, όταν απομακρύνεστε απ' το μάτι της σοφίας, 
Και εκδιώχνεστε έξω απ΄ το νου μου, που θα πάτε;
Που θα κατοικήσετε για να επιστρέψετε για να με βλάψετε; 

Pitiful disturbing emotions, when gotten rid of by wisdom's eye
And kicked out of my mind, where will you go?
Where will you live to come back to harm me? '

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Αγάπη

Αν αγαπάμε τον εαυτό μας, είτε μας αγαπάει ο άλλος είτε όχι, δεν μας πειράζει, γιατί δεν εξαρτόμαστε από κάτι το εξωτερικό. Αν εξαρτόμαστε από κάτι εξωτερικό σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας γιατί δεν απο-λαμβάνουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας και της ζωής μας ολοκληρωτικά. Έτσι δεν είμαστε αποδεσμευμένοι από αυτό που δεν μπορεί να μας προσφέρει πραγματική ευτυχία, και δεν τα πάμε καλά ούτε με τον Θεό, ούτε με τον εαυτό μας, παρά τα όποια λάθη του ή ατέλειές του. Όταν υπάρχει αγάπη για τον εαυτό μας, ρέει από μέσα μας η δύναμη της Αγάπης κάθε φορά και πιο δυνατή, και μας μεταμορφώνει. Όσο αυτογνωριζόμαστε τόσο πιο πολύ γινόμαστε πλήρεις αγάπης. Τότε εφόσον αγαπάμε τον εαυτό μας δεν έχει πραγματικά σημασία αν μας αγαπάει ο άλλος ή όχι, και πως μας αγαπάει, γιατί η αγάπη μας δεν προσδοκεί, και είμαστε ελεύθεροι από περιορισμούς για το πως και το πόσο να αγαπάμε. Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας πως θα αγαπήσουμε τον άλλο; Και πως θα μας αγαπήσει ο άλλος πραγματικά, αν δεν είμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε; Πρέπει να απελευθερωνόμαστε από κάθε προσδοκία και κάθε προσκόλληση και να εισερχόμαστε μέσα από την Αυτογνωσία στην Θεία Αγάπη, η οποία θα μετουσιώσει την ζωή μας σε κάτι ανώτερο, ρέοντας η ίδια από μέσα μας.

Si Puo Fare (Μπορεί να γίνει)

Μια πολύ όμορφη ταινία, η οποία πραγματεύεται την ψυχιατρική μεταρρύθμιση της αποσυλοποίησης ή αποϊδρυματοποίησης στις αρχές του '80 στην Ιταλία και βασίζεται πάνω σε πραγματικά γεγονότα.

το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος


Όλα μου επιτρέπονται, αλλά όλα δε συμφέρουν. Όλα μου επιτρέπονται, αλλά εγώ δε θα εξουσιαστώ από κανένα. 

Τα φαγητά είναι για την κοιλιά και η κοιλιά για τα φαγητά, αλλά ο Θεός και αυτήν και αυτά θα καταργήσει. Το σώμα όμως δεν είναι για την πορνεία, αλλά για τον Κύριο, και ο Κύριος για το σώμα. 

Ο Θεός λοιπόν και τον Κύριο έγειρε και εμάς θα εγείρει από τους νεκρούς με τη δύναμή του. 

Δεν ξέρετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη Χριστού; Να πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης; Είθε να μη γίνει! 

Ή δεν ξέρετε ότι αυτός που προσκολλάται στην πόρνη είναι ένα σώμα μ’ αυτήν; Γιατί θα είναι, λέει, οι δύο μία σάρκα. 
Όποιος όμως προσκολλάται στον Κύριο είναι ένα πνεύμα μ’ αυτόν. 

Αποφεύγετε την πορνεία. Κάθε αμάρτημα που κάνει ο άνθρωπος είναι εκτός του σώματος. όποιος όμως πορνεύει αμαρτάνει στο ίδιο του το σώμα. 

Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από το Θεό, και δεν ανήκετε στους εαυτούς σας; 

Γιατί αγοραστήκατε με τιμή. δοξάστε λοιπόν το Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι του Θεού.


~Προς Κορινθίους Α - 6,12-20

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Αδελφοσύνη

Κάποιοι θέλουν κάποιον να τους σμπρώχνει διαρκώς  για να κάνουν τα πράγματα. Και υπάρχουν πράγματα τα οποία κάποιος θα χαρακτήριζε άθλους. Πραγματικός άθλος για μένα και πως το βλέπω, δεν είναι να πας στο φεγγάρι, δεν είναι να σκάψεις ένα βουνό μ’ ένα κουταλάκι κλπ. αν και αυτά παρουσιάζουν μια αξιοσημείωτη θέληση. Άθλος δεν είναι να κάνεις μόνο αυτό που σου αρέσει αλλά αυτό που δεν σου αρέσει. Και σε αυτό κυρίως συνίσταται η εργασία πάνω στον εαυτό! Η εργασία του ν’ αλλάξουμε, είναι να ξεκινήσουμε μια μάχη μ’ ένα κρυφό εχθρό, μ’ έναν αόρατο εχθρό, που μέσω μια έρευνας σαν άλλου Σέρλοκ Χόλμς καλούμαστε ν’ ανακαλύψουμε ως τον υπαίτιο του εγκλήματος. Χρειάζεται ενδελεχής έρευνα και οξεία παρατηρητικότητα για να μπορέσουμε να διερευνήσουμε τους πονηρούς ευφυείς εγκληματίες, οι οποίοι γνωρίζουν όχι μόνο πώς να σκεπάζουν τα χνάρια τους, αλλά να εξαπατούν τις μεθόδους των ερευνητών γιατί χρησιμοποιούν ένα κοινό εργαλείο με αυτούς: τον ίδιο μας το νου! 

Πέρα απ' το φόβο;

Αντίκρισα την αλήθεια κατάματα και φοβήθηκα. Όμως είχα το θάρρος να κάνω ένα βήμα μπροστά. Πίσω μου ο κόσμος γκρεμίστηκε. Ποιός είμαι τώρα χωρίς ένα καθρέφτη να με καθορίσει; Χωρίς μια ιδέα να με ορίσει ή να γεμίσει το απροσμέτρητο χάος της ύπαρξής; Και τι θα γίνει αν κάνω άλλο ένα βήμα μπροστά; Πέρα απ' το φόβο;