Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Αρχαία Ελλάς και Σύγχρονη Ελλάς

Κάποτε είχα γράψει: "Αρχαία Ελλάς, και Σύγχρονη Ελλάς, είναι δράμα και μη γελάς. .." σε ένα τραγουδιστικό στίχο. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα που ο νεοέλληνας θέλει να αποφύγει γεμίζοντας εθνικιστικά υπερηφάνεια η οποία τον κάνει να ξεχνάει ότι του λείπει ένα σοβαρό υπόβαθρο και αυτό είναι η γέφυρα που ενώνει αυτό το παλαιό με το νέο. 

Δεν μιλάω μόνο για μια υπερηφάνεια αλλά για μια αλαζονεία, έναν κομπασμό, κάτι το εξέχων εγωιστικό που εν τέλει υποθάλπτει το μίσος, το προάγει μ' έναν ασυνείδητο τρόπο.  Ότι εμείς εν γένει είμαστε λαός ανώτερος,  καλύτερος, εξυπνότερος,  ευφυέστερος, κλπ. Αλλά μ' έναν τρόπο φυλετικό, τοπικιστικό, ιστορικοφιλοσοφικό ο οποίος όμως έχει υπόβαθρο υλικό και στην ρίζα του αυτή είναι η διαλεκτική του και όχι μια Ηθική Ουράνιος, με θεϊκές καταβολές αλλά όχι μέσα σ' ένα κρυφοϋλιστικό ιδεαλισμό που στερείται ουσίας όπως στην σημερινή μας κοινωνία γίνεται... 

Εάν δεν πράξουμε, δεν πρόκειται να έχουμε αποτέλεσμα.

"Εκείνοι που απαγγέλλουν πολλά ιερά κείμενα, αλλά αποτυγχάνουν να ασκηθούν στις διδασκαλίες μοιάζουν με έναν αγελαδοβοσκό που μετρά τις αγελάδες κάποιου άλλου. Δεν συμμετέχουν στις χαρές της πνευματικής ζωής.

Εκείνοι όμως που γνωρίζουν λίγα κείμενα, ασκούνται όμως στις διδασκαλίες που περιέχονται σε αυτά, θριαμβεύουν πάνω στον πόθο, το μίσος και την αυταπάτη και ζουν με έναν αγνό νου στην ύψιστη σοφία. Στέκονται όρθιοι χωρίς εξωτερικά στηρίγματα και συμμετέχουν στις χαρές της πνευματικής ζωής." 

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Γιατί Κοιμάσαι Ακόμα;

Γιατί Κοιμάσαι Ακόμα;

Γιατί κοιμάσαι ακόμα;! Μη δικαιολογείς τον εαυτό σου λέγοντας πως είσαι πολύ απασχολημένος για να σκεφτείς το Θεό! Όταν έρθει ο θάνατος, θα πρέπει να αφήσεις αμέσως όλες σου τις υποχρεώσεις. Τότε γιατί δεν παρατάς από τώρα ορισμένες από τις άχρηστες επιδιώξεις σου και μερικές από τις άσκοπες σκέψεις σου για να βρεις χρόνο για το Θεό;

Ο κόσμος παίρνει από σένα ό,τι μπορεί, και σε κρατάει δεσμευμένο με ανούσιες συνήθειες και αντιπαραγωγικές δραστηριότητες. Ίσως θέλεις να αλλάξεις, αλλά μέρα με τη μέρα είσαι φυλακισμένος, δεμένος χειροπόδαρα με το σχοινί των συνήθειών σου. Είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου, και δε θα λογοδοτήσει ο κόσμος για τις πράξεις σου. Τότε γιατί να μη θυμάσαι κάθε μέρα, «Η πιο σημαντική μου υποχρέωση είναι με το Θεό»;

Το να φάει, να μοχθήσει και να πεθάνει κανείς δεν είναι αρκετό· το κάθε ζώο κάνει το ίδιο. Χρησιμοποίησε το πολύτιμο δώρο του συλλογισμού και προσπάθησε να Τον βρεις. Δε χρειάζεται να πας σε κάποιο δάσος, όπου άλλοι, διαφορετικοί πειρασμοί θα σου επιτεθούν και θα σε νικήσουν. Το έργο σου είναι εδώ, στον κόσμο, όπου το κάρμα σου σε έχει βάλει για να εργαστείς για τη σωτηρία σου υπηρετώντας το συνάνθρωπό σου.

Ο Αληθινός Συμβολισμός των Χριστουγέννων

1

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Του Α.Δ. Σαμαέλ


Σήμερα θα μιλήσουμε για τον συμβολισμό των Χριστουγέννων. Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται να διαλογιστούμε πάνω σε αυτό το εξαιρετικό γεγονός.

Ο Ήλιος, κάνει ένα ελλειπτικό ταξίδι που ξεκινάει στις 25 του Δεκεμβρίου. Μετά επιστρέφει για μια ακόμα φορά στο Νότιο Πόλο της Ανταρκτικής. Για αυτόν λοιπόν τον λόγο είναι απαραίτητο να συλλογιστούμε πάνω στο βαθύ νόημά του.

Αυτή τη στιγμή εδώ στον Βορά ξεκινά το κρύο, επειδή ο ήλιος απομακρύνεται προς την κατεύθυνση των νότιων περιοχών. Και στις 24 του Δεκέμβρη, θα έχει φτάσει στο υψηλότερο σημείο του ταξιδιού του με κατεύθυνση τον Νότο.

Αν ο ήλιος δεν έκανε την κίνησή του προς τον Βορά στις 25 του Δεκέμβρη, θα ήταν αδύνατο να αντέξουμε το κρύο, όλη η Γη θα γινόταν μια μεγάλη μάζα πάγου και κάθε ζωντανό πλάσμα θα πέθαινε.

Αξίζει λοιπόν να διαλογιστούμε πάνω στο γεγονός των Χριστουγέννων.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Ο δρόμος του επαναστάτη είναι μέσα -όχι έξω...



Και όταν το (ιδανικό και ενάρετο) πολίτευμα ήδη έχει καταλυθεί τότε ο πολίτης πρέπει να πράξει τα ίδια –τα δέοντα, εάν και εφόσον θέλει να λέγεται πολίτης ενός πολιτεύματος άξιου και όχι πολίτης επονομαζόμενος αξιωματικά από ένα καθεστώς ανάξιο και τυραννικό. 

Το ίδιο βέβαια το καθεστώς –αυτό που θα κάνει, είναι αυτό που θα κάνει και κάθε πολίτευμα –να υπερασπιστεί δηλαδή την επικυριαρχία των κυβερνώντων, οι οποίοι και φυσικά θεωρούν τους εαυτούς τους και πιο άξιους και πιο κατάλληλους για να κυβερνήσουν. 

Η ιστορική συνάντηση του Αϊνστάιν με τον Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ: Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για την αλήθεια, τη θρησκεία και την ομορφιά

Στις 14 Ιουλίου 1930 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν υποδέχτηκε τον ινδό φιλόσοφο Rabindranath Tagore στο σπίτι του. Οι δύο άντρες ξεκίνησαν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις της ιστορίας, εξερευνώντας την αιώνια προστριβή μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. 

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνάντηση κορυφής είχε πραγματοποιηθεί σ' ένα μικρό γερμανικό χωριό τον Αύγουστο του 1930. Ο Ινδός φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ επισκέφτηκε τον κορυφαίο επιστήμονα Άλμπερτ Αϊνστάιν στο ξύλινο σπίτι του τελευταίου, που βρισκόταν σ' ένα λόφο του χωριού Καπούτ, κοντά στο Πότσδαμ. Η συνάντηση, που δεν περιορίστηκε σε τυπικότητες, καταγράφτηκε από Γερμανό δημοσιογράφο, ο οποίος αναπαρήγαγε στην εφημερίδα, όπου εργαζόταν, τη φιλοσοφική συζήτηση των δύο σπουδαίων προσωπικοτήτων σχετικά με τη σχετικότητα της αλήθειας και της ομορφιάς, αλλά και για τη θρησκεία.

Έτσι περιγραφόταν η συνάντηση των δύο ανδρών:

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Μποντιντάρμα - Το κήρυγμα της αφύπνισης

 «Ο Μποντιντάρμα είπε:

- Η ουσία του Ντάρμα είναι απόσπαση. Και ο σκοπός εκείνων που ασκούνται είναι η απελευθέρωση από τα φαινόμενα. Τα Σούτρα λένε: «Η απόσπαση είναι φώτιση, επειδή αρνείται τα φαινόμενα». Βουδότητα σημαίνει επίγνωση. Οι θνητοί των οποίων ο νους αποκτά επίγνωση, φθάνουν στον Δρόμο της Φώτισης, και γι» αυτό ονομάζονται Βούδες. Τα Σούτρα λένε: «Εκείνοι που ελευθερώνονται από όλα τα φαινόμενα, ονομάζονται Βούδες». Η παρουσία των φαινομένων σαν μη παρουσία δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή οπτικά, αλλά μπορεί να γίνει γνωστή μόνο μέσω της σοφίας. Όποιος ακούσει και πιστέψει αυτήν την διδασκαλία, ανεβαίνει στο Μεγάλο Όχημα και εγκαταλείπει τις τρεις περιοχές. 

Οι τρεις περιοχές είναι: απληστία, οργή και πλάνη. Η εγκατάλειψη των τριών περιοχών σημαίνει να πάμε από την απληστία, την οργή και την πλάνη πίσω στην ηθικότητα, τον διαλογισμό και την σοφία. Η απληστία, η οργή και η πλάνη δεν έχουν δική του φύση. Εξαρτώνται από τους θνητούς. Και όποιος είναι ικανός να συλλογιστεί, θα δει ότι η φύση της απληστίας, της οργής και της πλάνης είναι η βουδική φύση. Πέρα από την απληστία, την οργή και την πλάνη δεν υπάρχει άλλη βουδική φύση. Τα Σούτρα λένε: «Οι Βούδες έγιναν Βούδες μόνο, ενώ ζούσαν με τα τρία δηλητήρια και τρέφονταν με τον αγνό Ντάρμα». Τα τρία δηλητήρια είναι: απληστία, οργή και πλάνη.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Μιχαήλ Σεντιβόγκιους -Το Νέο Φως της Αλχημείας

Υδράργυρος: (Χαμογελώντας): Ιδού ο φιλόσοφος! Λοιπόν, φιλόσοφέ, μου τι αναζητάς και τι θα βρεις;
Αλχημιστής: Τη Φιλοσοφική Λίθο.
Υδράργυρος: Από ποια ουσία θα την κατασκευάσεις;
Αλχημιστής: Από τον δικό μας Υδράργυρο.
Υδράργυρος: Ω, φιλόσοφέ μου! Τότε είναι καλύτερα να πηγαίνω, γιατί εγώ δεν είμαι δικός σας!
Αλχημιστής: Δεν είσαι άλλος από το Δαίμονα και θέλεις να με παραπλανήσεις.
Υδράργυρος: Λοιπόν, φιλόσοφέ μου, νομίζω ότι μπορώ να ανταποδώσω το κοπλιμέντο: εσύ έπαιξες το διάβολο μαζί μου.
Αλχημιστής: Ω, τι ακούω; Ασφαλώς πρόκειται για το Διάβολο. Γιατί εγώ έκανα το καθετί με τον πιο επιστημονικό τρόπο, σύμφωνα με τα γραπτά των Σοφών.
Υδράργυρος: Πράγματι, είσαι ένας έξοχος τεχνίτης. Οι εργασίες σου υπερβαίνουν τη γνώση στον ίδιο βαθμό που περιφρονούν τις αυθεντίες που έχεις στα βιβλία σου. Γιατί εκεί λένε ότι οι ουσίες πρέπει να αναμιγνύονται μόνο με ουσίες συγγενικής φύσης. Αλλά εσύ με ανέμιξες, ενάντια στη Φύση, με κοπριά και άλλα ανόητα πράγματα και αδιαφορείς για το αν ρυπαίνεις τον εαυτό σου ή όχι, όσο καιρό μπορείς να με βασανίζεις.
Αλχημιστής: Δεν έκανα τίποτα ενάντια στη Φύση. Σπέρνω, απλώς, το σπόρο στο κατάλληλο έδαφος, σύμφωνα με τη διδασκαλία των Σοφών.
Υδράργυρος: Με έσπειρες στην κοπριά. Την εποχή του θερισμού θα εξαφανιστώ και θα θερίσεις κοπριά. Πραγματικά είσαι καλός γεωργός!
Αλχημιστής: Και όμως οι Σοφοί λένε ότι η ουσία τους βρίσκεται στους κοπρόλοφους.

Υδράργυρος: Αυτό που λένε είναι σωστό, αλλά εσύ κατανοείς μόνο το γράμμα και όχι το πνεύμα των υποδείξεών τους.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ - O Μαγικός Αυλός - Die Zauberflöte {greek subs}

Η υπόθεση του Μαγικού Αυλού εξελίσσεται στην αρχαία Αίγυπτο, σε απροσδιόριστη εποχή. Η Βασίλισσα της Νύχτας αναθέτει στον πρίγκιπα Ταμίνο να ελευθερώσει την κόρη της Παμίνα, που κρατά αιχμάλωτη ο κακός ιερέας Ζαράστρο. Όσο ο Σαράστρο κρατά την Παμίνα, η βασίλισσα χάνει τη δύναμή της. Για να βοηθήσει τον Ταμίνο, του δίνει ένα μαγικό αυλό. Ο Ταμίνο με τον βοηθό του Παπαγκένο συναντά την Παμίνα και μαγεύεται από την ομορφιά της. Για να την ελευθερώσει από τα βασανιστήρια του Μονόστατου, περνά από δοκιμασίες που του επιβάλλει ο Ζαράστρο, για να αποδείξει ότι είναι ενάρετος, εχέμυθος και αγαθός. Ο Ζαράστρο δεν είναι τελικά το πνεύμα του κακού. Αναγνωρίζει τη δύναμη των δύο νέων και το πάθος τους για την αναζήτηση της αιώνιας αλήθειας και τους ανταμείβει. Στο τέλος, το φως θριαμβεύει πάνω στο σκότος με την εξαφάνιση των κακών, που δεν είναι άλλοι από τη Βασίλισσα της Νύχτας και τον Μονόστατο.

Η αδελφοσύνη, η ελευθερία, η αγάπη, η νίκη του καλού, η αναζήτηση της αρετής, το μεγαλείο της σιωπής και η επικράτηση της αλήθειας είναι οι αξίες που περιγράφει η μεγαλειώδης αυτή όπερα, που μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους: είτε ως  παραμύθι, με τον μαγικό αυλό, τα κουδουνάκια, τις νεράιδες, τους κλόουν και το ερωτευμένο ζευγάρι, είτε ως αλληγορία για τον Ελευθεροτεκτονισμό (Μασονία) και τις αρετές του, όπως προτείνουν πολλοί ειδικοί. Να επισημάνουμε εδώ ότι τόσο ο Μότσαρτ, όσο και Σικανέντερ, υπήρξαν σημαίνοντες μασόνοι. Μάλιστα, κάποιοι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι ο Μότσαρτ δολοφονήθηκε επειδή είχε αποκαλύψει τόσα πολλά για τη μυστική αυτή οργάνωση στον Μαγικό Αυλό.



Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Γκαίτε - Φάουστ

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ (φον) Γκαίτε (1749-1832) γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη κληρονομώντας από τον πατέρα του τη σοβαρότητα και από τη μητέρα του την ανάγκη να φτιάχνει παραμύθια — όπως ομολογεί ο ίδιος σ ’ ένα χαριτωμένο τετράστιχο.

Η ζωή του, γεμάτη μετακινήσεις, αναζήτηση γνώσης και παθιασμένους έρωτες, καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο στην εξέλιξη του σύγχρονου κόσμου. Η κατάληψη της Βαστίλλης τον βρήκε 39 ετών, ξυπνώντας του μια ιστορική συνείδηση που τον έκανε να πει στους φίλους του: «Από σήμερα αρχίζει μια νέα εποχή στην παγκόσμιο ιστορία, και μπορείτε να λέτε πως κι εσείς είστε μάρτυρές της». Αν και ριζωμένος στον «παλιό κόσμο», αντιμετώπισε τον επερχόμενο με πάθος και βαθιά κατανόηση. Κορυφαία φυσιογνωμία στο χώρο των γραμμάτων, δεν έπαψε ποτέ να ζωγραφίζει υπέροχα, και δεν απαρνήθηκε τη μεγάλη αγάπη του για την υποκριτική και το θέατρο, ούτε την τεράστια αρχαιομάθειά του. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν κυρίως στη βιολογία, την οπτική και την ορυκτολογία, αλλά οι πρακτικές του ενασχολήσεις κάλυψαν και την αρχιτεκτονική, τη βοτανολογία, την κηπουρική και την οικονομία. Δίκαια ονομάστηκε λοιπόν ο τελευταίος «οικουμενικός άνθρωπος».

Το έργο του, «θραύσματα μιας τεράστιας εξομολόγησης», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος, έχει την αποσπασματικότητα που αρμόζει σε μια μεγαλοφυΐα. Με τεράστιες διαφορές, υφολογικές και μορφολογικές (από τον υποκειμενισμό του κινήματος Θύελλα και Ορμή, ώς τη συνειδητή αρμονία του κλασικισμού), περιλαμβάνει ποιήματα επικά και λυρικά, θεατρικά έργα, πεζά, μικρές ιστορίες και αυτοβιογραφικές σημειώσεις, που αντανακλούν την πολύμορφη, πρωτείκή προσωπικότητά του.

Α.Δ ΡΑΜΠΟΛΟΥ -Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Θέλω με αυτό το έργο να σας δείξω τον πιο σύντομο δρόμο, τον πιο γρήγορο, για να φτάσετε στην Απελευθέρωση. Γι' αυτό ανέλαβα την εργασία να ερευνήσω πολύ σε βάθος, μέσω της πρακτικής, για να σας αφήσω ως κληρονομιά αυτό το έργο, που είναι ο πραγματικός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει κάθε μαθητής.

Ήδη έχουμε ακούσει πολλές θεωρίες, πολλές ομιλίες. Για να δούμε, τι υπάρχει από όλα αυτά; Τίποτα! Δεν έχει μείνει τίποτα περισσότερο από το κενό που αφήνουν εκείνα τα στοιχεία. Κατά τρόπο, λοιπόν, (ώστε με αυτό το έργο θέλω να φτάσετε στο Μυητικό Δρόμο.

Αυτό είναι για τον ταπεινό κόσμο, τον κόσμο που ποθεί να απελευθερωθεί από τους μηχανικούς νόμους που τόσο μας έχουν βλάψει• που έχουμε φτάσει να μετατραπούμε σε κάποια όργανα της Φύσης και έχουμε ξεχάσει αληθινά για τι ήρθαμε και για πού πρέπει να συνεχίσουμε.

Πρέπει να αφήσετε την υπερηφάνεια και να μπείτε με υπομονή να εξασκήσετε τον οδηγό που δίνω σ' αυτό το βιβλίο, για να το πειραματιστείτε και να μπορείτε εσείς οι ίδιοι να δίνετε μαρτυρία αργότερα σε άλλους που ρωτάνε. Κάποιος δεν πρέπει ποτέ να μαθαίνει μόνο για αυτόν, αλλά πάντα να σκέφτεται την Ανθρωπότητα, πρώτα.

Όταν σκέφτεται την Ανθρωπότητα γενικά, έτσι αναπτύσσεται η σπίθα της αγάπης, ισχυροποιείται μέσα σε κάποιον και η άνοδος είναι πιο αποτελεσματική. Κατά τρόπο, λοιπόν, ώστε εμείς μαθαίνουμε για να διδάξουμε, όχι για να φυλάξουμε μέσα μας όλες εκείνες τις γνώσεις και η Ανθρωπότητα να αφανίζεται.

Ραμπολού - Η Διαίσθηση και η Σεξουαλικότητα (2 διαλέξεις)

Δύο διαλέξεις με ερωτοαπαντήσεις από το Αξιοσέβαστο Δάσκαλο Ραμπολού. Μια με το θέμα της Διαίσθησης και μία με το θέμα της Σεξουαλικότητας, Αλχημείας, Μετατροπής κτλ.


Μάντακ Τσία - Ταοϊστικά μυστικά για άντρες

Έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία προσπαθώντας να βοηθήσουν άνδρες και γυναίκες να λύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από την ατελείωτη αναζήτηση ενός σεξουαλικά ικανοποιητικού έρωτα. Τι καινούργιο θα μπορούσε να γραφτεί;

Τα Ταοϊστικά Μυστικά του Έρωτα δεν είναι άλλη μια ανθοστόλιστη φιλοσοφική πραγματεία για την έκσταση του ανατολίτικου έρωτα. Αντίθετα, είναι ένα πρακτικό εγχειρίδιο που αποκρυσταλλώνει τις μυστικές διδασκαλίες γύρω από το σεξ, τεσσάρων εν ζωή Ταοϊστών διδασκάλων, που τους ανακάλυψε ο Mantak Chia στη διάρκεια δεκαπέντε χρόνων ταξιδιού και μελέτης στην Άπω Ανατολή. Όπως λέει ο ίδιος: «Διάβασα ένα σωρό βιβλία που μου έλεγαν, πόσο καταπληκτικό είναι το να κάνεις εσωτερικό έρωτα, αλλά, κανένα τους δε μου εξηγούσε το «πως» ακριβώς γίνεται αυτό. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να το γράψω μόνος μου».

Τα περισσότερα βιβλία γύρω από το Ταοϊστικό σεξ αδυνατούν να διδάξουν τον τρόπο μεταμόρφωσης της σπερματικής ενέργειας, δηλαδή απ' τη στιγμή που έχει κατακρατηθεί το σπέρμα και μετά. Επίσης, δε διδάσκουν το που είναι δυνατόν να αποθηκευτεί η σεξουαλική ενέργεια μέσα στο σώμα, ή, το πως γίνεται η καλύτερη ανταλλαγή ενέργειας με τη γυναίκα, παρά δίνουν μονάχα επιπόλαιες οδηγίες για την κατακράτηση του σπέρματος. Ο Chia, συνέθεσε αρχαίες Ταοϊστικές πρακτικές σε απλές αλλά ισχυρές μεθόδους, τις οποίες μπορούν εύκολα να μάθουν οι Δυτικοί.

Μπεϊνσά Ντούνο - Το πρόσωπο

Εάν ζητάτε τo θεό στη Γη, θα Τον βρείτε στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Η αποστολή του ανθρώπου συνοψίζεται στο να διορθώσει την εικόνα του, για να της δώσει την αρχική όψη.
Διδάσκαλος Μπεϊνσά Ντούνο

Η μελέτη του ανθρώπου, λέει  ο Διδάσκαλος, αποτελεί μεγίστη επιστήμη, η οποία αποκαλύπτει τα μυστικά της ζωής. Το φυσικό σώμα έχει δημιουργηθεί καθ' ομοίωση του πνευματικού. Όλα τα οποία γίνονται στον κόσμο, χρονογραφούνται, όλα γράφονται τόσο στο φυσικό σώμα του ανθρώπου, όσο και στο αστρικό (αισθησιακό) και διανοητικό (των σκέψεων). Κάθε εκδήλωση του υλικού κόσμου έχει σχέση και με τον πνευματικό. Το εσωτερικό πάντα ανταποκρίνεται στο εξωτερικό. Επομένως μπορείς να έχεις απ' έξω μόνον αυτό, το οποίο έχεις μέσα σου.

Ο άνθρωπος ζει, σκέφτεται και δρα. Αυτές οι δυνάμεις εμφανίζονται και αποτυπώνουν το ανθρώπινο πρόσωπο, το ανθρώπινο σώμα. Το κεφάλι του ανθρώπου είναι ο καρπός της δημιουργικότητας, καρπός των πολιτισμών, μέσα από τους οποίους πέρασε. Το σώμα του είναι καρπός της εξέλιξης των ζώων. Η ύλη είναι αποτέλεσμα της δημιουργικότητας των φυτών. Τελικά, όταν ήρθε στη φάση του ανθρώπου, αυτός δημιούργησε το πρόσωπό του. 

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Περί Δαιμονίων, Πνεύματος και επιλογής των ψυχών

Σήμερα η λέξη Δαίμων έχει λάβει πολύ αρνητική σημασία, και αυτό λόγο της θεολογίας του Χριστιανισμού. Στην αρχαιότητα ο όρος είχε πολύ διαφορετική έννοια, φυσικά με τις διαφορές και την ποικιλομορφία της ελληνικής φιλοσοσφίας στο πέρας των αιώνων. Δεν είναι λίγο το γνωστό σε όλους μας δαιμόνιο του Σωκράτους, ο λεγόμενος Αγαθός Δαίμονας, αλλά και οι προσφωνήσεις των ίδιων των θεών ως δαίμονες, ο ορφικός ύμνος Προς Δαίμονα κτλ. κτλ. Δεν έχω βέβαια παρά να πω ότι αναμφισβήτητα κάποια αλήθεια θα υπάρχει και στου μεν και στους δε όσων αφορά το επίμαχο αυτό θέμα και ίσως η αλήθεια- όπως θα καταλήξω και παρακάτω είναι κάπου στην μέση και δεν έχει -όπως πάντοτε- μία όψη, αλλά αλλάζει ανάλογα με το επίπεδο αντίληψης και κατανόησης και συνείδησης του καθενός που την προσεγγίζει. Ορίστε παρακάτω μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση περί δαιμόνων που βρήκα αναζητώντας περί αυτού του θέματος και την αναμοδημοσιεύω. Στο τέλος συνεχίζω με τα σχόλιά μου. 
«Στην αρχαιότητα η λέξη “δαίμων” ενείχε ευσέβεια. Δεν είχε την αρνητική σημασία που της προσέδωσε ο Χριστιανισμός. Αρχικά στην επική ποίηση δαίμονες καλούνταν οι θεοί. Παράγεται από το ρήμα «δαίω» και «δαίομαι» που σημαίνει μοιράζω (μοιράζω στον καθένα την τύχη του). Επομένως δαίμων είναι αυτός που μοιράζει, που δίνει μερίδια και κατ’ επέκταση «αυτός που ορίζει τη μοίρα ενός ανθρώπου». Εφόσον οι άνθρωποι ήσαν πολυάριθμοι, θεωρούσαν ότι εξίσου πολυπληθείς ήσαν και οι δαίμονες

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ο μύθος του Ηρός

Πλάτων
Ο Σωκράτης λοιπόν αφηγείται ότι ο Ήρ σκοτώθηκε στον πόλεμο και όταν μετά από 10 ημέρες μάζεψαν τους νεκρούς το δικό του σώμα συλλέχτηκε άσηπτο. Το μεταφέρουν στην πατρίδα του για να ταφεί, και 12 ημέρες μετά τον θάνατό του, εβρισκόμενο πάνω στην πυρά αναβιώνει και αρχίζει να διηγείται όσα είχε δει κατά την διάρκεια του ύπνου του.

Είπε λοιπόν ο Ηρ ότι αφού βγήκε από το σώμα του, η ψυχή του ξεκίνησε την πορεία της μαζί με άλλους ώσπου έφθασε σε ένα θαυμαστό τόπο όπου σε ένα σημείο της γης υπήρχαν δύο χάσματα, το ένα μετά το άλλο, και ακριβώς αντικριστά στον ουρανό άλλο δύο προς τα πάνω. 

Ανάμεσά τους κάθονταν δικαστές και όταν τελείωναν μια δίκη, πρόσταζαν τους δίκαιους να πορευτούν στον δρόμο που ήταν δεξιά και προς τα πάνω, κατά μήκος του ουρανού, αφού πρώτα τους τοποθετούσαν ένα σημάδι μπροστά τους το οποίο φανέρωνε την απόφαση των δικαστών, ενώ αντίθετα τους άδικους τους πρόσταζαν να πορευτούν στον δρόμο που ήταν αριστερά και κάτω έχοντας τοποθετήσει και σε εκείνους σημάδι στην πλάτη σχετικά με τις πράξεις που έχουν κάνει. Αφού προσήλθε και ο Ηρ, του είπαν ότι εκείνος χρειάζεται να γίνει αγγελιαφόρος στους ανθρώπους για να τους διηγηθεί όσα γίνονταν εκεί, και τον πρόσταξαν να ακούει και να βλέπει όλα όσα γίνονταν σε κείνο τον τόπο.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

φόβος και αυτοπεποίθηση

Ο φόβος και η αυτοπεποίθηση πάνε μαζί... Φανταστικό! Όταν δεν έχεις φόβο έχεις αυτοπεποίθηση, αλλά η αυτοπεποίθηση γεννήθηκε από την έκλειψη του ίδιου του φόβου. Είναι το ίδιο το πράγμα μεταλλαγμένο. Το λένε Υπερηφάνεια ή αλλιώς Εγωϊσμό. Ο εγωϊστής θέλει να είναι ωραίος και αρεστός στους άλλους, ώστε μέσα απ' αυτούς να επιβεβαιώνεται η σημαντικότητά του. Είτε προσωπικού γοήτρου, είτε επαγγελματικού, είτε ακόμα και πνευματικού. Αλλά όλα καταλήγουν στο εγώ. Αυτό που φοβάται είναι το εγώ που ανησυχεί ότι θα χάσει την αυτοεικόνα του.

Υπάρχουν δύο ειδών αυτοπεποίθησης. Η μία είναι η πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, και για τις ιδέες μας, για τις ικανότητές μας, για την προσωπικότητά μας, για την ιστορία μας κλπ. Όλα αυτά είναι απλά πεποιθήσεις που έχουμε φτιάξει για τον εαυτό μας, θεωρώντας τον καλύτερο εν συγκρίσει με κάτι άλλο. Δεν είναι αυτό που είμαστε πραγματικά.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΕΣ ΡΗΣΕΙΣ

Δέν τα λένε όλα σε όλους.
'' Ού τα πάντα τοις πάσι ρητά ''

Να μη βαδίζεις στους εύκολους δρόμους.
'' Τας λεωφόρους μη βαδίζειν ''

ο Γκουρτζίεφ μιλάει στους μαθητές του

Οι σημειώσεις που βρίσκονται συγκεντρωμένες σ' αυτό το βιβλίο αναφέρονται σε μερικές από τις συναντήσεις που γινόταν με κέντρο τον Γκουρτζίεφ σχεδόν κάθε βρά­δυ, όποιες κι αν ήταν οι γύρω συνθήκες.
Τα κείμενα αυτά δεν αποτελούν κατά λέξη καταγραφή των συζητήσεων. Στην πραγματικότητα ο Γκουρτζίεφ δεν επέτρεπε ποτέ στους μαθητές του να κρατούν σημειώσεις κατά τη διάρκεια των συναντήσεων. Ευτυχώς όμως κάποι­οι προνοητικοί ακροατές με εξαιρετική μνήμη ένιωσαν την ανάγκη αμέσως μετά να ξανασυντάξουν όσα είχαν ακού­σει. Χωρίς να επιχειρούν να παρουσιάσουν μια συνολική σύνθεση των ιδεών που ανάπτυξε ο Γκουρτζίεφ - όπως επιχείρησε επάξια ο Π. Δ. Ουσπένσκυ στό βιβλίο του «Ανα­ζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού» - αυτές εδώ οι ση­μειώσεις, όσο ημιτελείς κι αν είναι, έχουν αναγνωριστεί από εκείνους που είχαν παρακολουθήσει τις συναντήσεις και θεωρούνται ότι αποτελούν όσο γίνεται πιο πιστές απο­δόσεις της γλώσσας του Γκουρτζίεφ.