ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΦΩΣ {ο διαλογισμός}

Το Φως δεν βρίσκεται μόνο στο σώμα, ούτε μόνο έξω από το σώμα. Βουνά και ποτάμια και η μεγάλη Γη φωτίζονται από τον ήλιο και από το φεγγάρι. Όλα αυτά είναι αυτό το Φως. Γι' αυτό, δεν βρίσκεται μόνο μέσα στο σώμα. Η κατανόηση και η διαύγεια, η γνώση και η φώτιση και κάθε κίνηση (του πνεύματος) είναι επίσης και αυτό Φως. Γι' αυτό, δεν είναι απλώς κάτι έξω από το σώμα. Το Φωτεινό Λουλούδι του Ουρανού και της Γης γεμίζει όλους τους χιλιάδες χώρους. Αλλά, επίσης, το Φωτεινό Λουλούδι ενός σώματος περνάει από τον Ουρανό και σκεπάζει την Γη. Γι' αυτό, ακριβώς όπως κυκλοφορεί το Φως, έτσι και Ουρανός και η Γη, τα βουνά και τα ποτάμια στρέφονται όλα ταυτόχρονα μαζί του. Το μεγάλο κλειδί του ανθρώπινου σώματος είναι η συγκέντρωση του σπερματικού λουλουδιού του ανθρώπινου σώματος επάνω στα μάτια. Τέκνα προσέξετε. Αν έστω, και μιαν ημέρα, δεν εφαρμόσετε τον διαλογισμό, αυτό το Φως διαρρέει, ποιός ξέρει που. Αν διαλογιζόσαστε για ένα τέταρτο της ώρας μόνο, για να ακινητοποιήσετε δέκα χιλιάδες αιώνες και χίλιες γεννήσεις. Όλες οι μέθοδοι έχουν την πηγή τους στην ηρεμία. Αυτή η θαυμάσια μαγική δεν μπορεί να βυθομετρηθεί. 

Όταν, όμως, αρχίσει το Έργο, πρέπει κανείς να κατευθύνεται από το φανερό στο βαθύ, από το χοντροειδές στο αδιόρατο. Τα πάντα βασίζονται στην απουσία διακοπής. Η αρχή και το τέλος της εργασίας πρέπει να είναι ένα. Ενδιάμεσα, υπάρχουν στιγμές και δροσερές και πιό θερμές, αυτό εννοείται. Αλλά, το τέρμα πρέπει να είναι να φτάσει κανείς την ευρύτητα του Ουρανού και τα βάθη της θάλασσας, ώστε όλες οι μέθοδοι να φαίνονται πολύ εύκολες και βέβαιες. Μόνο τότε θα πετύχει. 

Όλοι οι άγιοι άνθρωποι κληροδότησαν τα παρακάτω ο ένας στον άλλο: Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς στοχασμό (φαν κάο). Όταν ο Κομφούκιος λέει: "Η Γνώση φέρνει τον άνθρωπο στο τέρμα". Ή όταν ο Βούδας το λέει: "Θέα της Καρδιάς" ή ο Λάο Τσε: "Εσωτερική όραση", όλα σημαίνουν το ίδιο. 

Ο καθένας μπορεί να μιλάει για στοχασμό, αλλά δεν μπορεί να γίνει κύριος του στοχασμού, αν δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη. Αυτό που πρέπει να αλλάξει με το στοχασμό είναι η αυτενσυνείδητη καρδιά, που πρέπει να κατευθυνθεί προς εκείνο το σημείο όπου το πλαστουργό πνεύμα δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί. Μέσα στο σώμα μας των έξη ποδιών, πρέπει να αγωνιστούμε για την μορφή που υπήρχε πριν ακόμα γίνουν ο Ουρανός και η Γη. Αν σήμερα οι άνθρωποι κάθονται και στοχάζονται μόνο για μιά δυό ώρες, ατενίζοντας μονάχα τα δικά τους εγώ, και αυτό το λένε στοχασμό, πως μπορεί να βγεί τίποτα απ' αυτό; 

~Το Μυστήριο του Χρυσού Λουλουδιού κεφ. 3