Omraam Mikhael Aivanhov |
''Σήμερα θα ήθελα να
σταθώ στο θέμα της εργασίας που μπορείτε να κάνετε με την σκέψη. Ξέρω
καλά ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βάλει στην άκρη αυτή την
δραστηριότητα, δεν εξασκούνται στην αυτοσυγκέντρωση, στο διαλογισμό,
αυτά τα βρίσκουν άχρηστα. Γιατί να χάνουν τον καιρό που θα μπορούσαν να
χρησιμοποιήσουν πολύ καλύτερα σε ασχολίες πολύ πιο σημαντικές; Οι
άνθρωποι έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να εργάζονται στην επιφάνεια των
πραγμάτων, που τώρα είναι δύσκολο να τους οδηγήσει κανείς προς μια άλλη
αντίληψη. Δεν υποψιάζονται ότι στην εργασία της σκέψης βρίσκονται
ανήκουστες δυνατότητες που καμιά άλλη δραστηριότητα δεν θα μπορέσει ποτέ
να τους προμηθεύσει.
Ας πάρουμε μερικές
εικόνες. Όταν βγάζουν από το μετάλλευμα το σίδηρο ή το χαλκό χρειάζονται
τόνοι και τόνοι από αυτό το μετάλλευμα για να βγει μια σχετική ποσότητα
μετάλλου. Το υπόλοιπο είναι περίβλημα, είναι χώμα για πέταμα. Το ίδιο
και όταν θέλουμε να έχουμε λίγα λίτρα απόσταγμα από τριαντάφυλλα,
χρειάζονται βαγόνια με πέταλα. Να όμως που ένα λίτρο από αυτό το
απόσταγμα τριαντάφυλλου κοστίζει μια περιουσία, τόσο πολύτιμο είναι.
Όλες οι εργασίες των ανθρώπων, συνίστανται, κατά κάποιο τρόπο, στο να
μετακινούν τόνους ολόκληρους άχρηστου σώματος, ορυκτού περιβλήματος,
ευτελούς ύλης, ενώ η εργασία της σκέψης επιτρέπει να βγάλει κανείς από
αυτή την πεμπτουσία της. Αν δεν ξέρετε πώς να εργάζεστε με την σκέψη για
να συγκεντρώνεστε, να ελέγχεστε, να αυτοκυριαρχείστε, να
προσανατολίζετε τις ενέργειές σας και να τις κατευθύνεται προς τις
ανώτερες περιοχές, όλα όσα μπορείτε να κερδίσετε θα μοιάζουν με βαγόνια
με μετάλλευμα που θα σας γεμίζει το χώρο και θα σας ενοχλεί και που δεν
θα μπορείτε να κάνετε τίποτα με αυτό εφόσον δεν θα έχετε μάθει να
εξάγετε την πεμπτουσία του.
Αν οι Μύστες κάνουν
τόσες εργασίες είναι ακριβώς για να
αποκτούν την πεμπτουσία. Αυτή η
πεμπτουσία είναι κάτι το αβαρές που δίνει στα πράγματα γεύση και νόημα.
Ακόμα και αν παραδεχθούμε ότι κατέχετε όλα τα πλούτη της γης, αν δεν
έχετε αυτήν την πεμπτουσία η οποία βρίσκεται στο νοητικό επίπεδο, θα
αισθάνεστε φτωχός, κενός, ανήσυχος, ανικανοποίητος. Διότι δεν είναι η
ποσότητα της ύλης που δίνει νόημα στην ζωή, αλλά η ποιότητά της, η
πεμπτουσία της. Δυστυχώς, όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες συνίστανται
στο να σπάνε πέτρες, να συσσωρεύουν μετάλλευμα, συμβολικά μιλώντας,
χωρίς να καταφέρνουν να βγάλουν από αυτές την πεμπτουσία τους, διότι,
για να την βγάλουν, χρειάζεται μια άλλη δραστηριότητα.
Οι άνθρωποι εργάζονται,
κερδίζουν χρήματα, όμως ό,τι κι αν κάνουν, παραπονιούνται ότι κάτι τους
λείπει. Αυτό που τους λείπει είναι ακριβώς αυτή η πεμπτουσία, αυτό το
απειροελάχιστο πράγμα που δίνει νόημα στην ζωή. Ρίχνονται μόνο στην
ποσότητα ενώ η πεμπτουσία υπονοεί την ποιότητα. Όλοι τώρα
προσανατολίζονται προς την ποσότητα: την παραγωγή, την κατανάλωση, χωρίς
να τους απασχολεί η ποιότητα. Η ποσότητα είναι ο φυσικός κόσμος, οι
πέτρες, το χώμα. Η ποιότητα είναι ο πνευματικός κόσμος, ο θείος κόσμος.
Μόνο οι Μυσταγωγικές
Σχολές μαθαίνουν στους μαθητές τους ν' αναζητούν την πεμπτουσία. Μια
Σχολή Μύησης είναι σαν ένα εργοστάσιο απόσταξης. Και τι αποστάζεται
εκεί; Όλα όσα έχει ζήσει ο άνθρωπος, όλα όσα έχει συσσωρεύσει σαν
σκέψεις, σαν συναισθήματα, σαν αισθήσεις, όλες τις εμπειρίες που είχε,
ακόμα και όλες του τις κουταμάρες, και όλους του τους πόνους. Σε μια
Σχολή Μύησης, ο μαθητής μαθαίνει πώς να εξάγει την πεμπτουσία της
ύπαρξής του, δηλαδή να παίρνει από αυτή μαθήματα, σοφία, να μαθαίνει πως
ενεργούν οι νόμοι και γιατί στον τάδε τομέα μπόρεσε να πετύχει ενώ στον
άλλο είχε παρά μόνο αποτυχίες.
Ένα Μύστης είναι ένα ον
το οποίο κατόρθωσε να αποκτήσει την πεμπτουσία της ίδιας του της ζωής.
Είναι σαν ένα μικροσκοπικό μπουκάλι από το οποίο όμως αναδύεται ένα
ανεξάντλητο άρωμα. Όταν ένας Μύστης έχει βρει την πεμπτουσία της ζωής
του, της ύπαρξής του, έχει βρει ό,τι πιο πολύτιμο και πιο αγνό υπάρχει:
την πεμπτουσία ολόκληρης της δημιουργίας που είναι ο Θεός. Η πεμπτουσία
είναι ό,τι πιο τέλειο μπορούμε να βρούμε μέσα σε ό,τι υπάρχει. Είναι ένα
άρωμα, είναι κάτι το πολύτιμο, που διαχέεται γύρω, που ακτινοβολεί
ανεξάντλητα. Ένα και μόνο γραμμάριο από αυτή την πολύτιμη ύλη μπορεί να
κάνει να διαφεύγουν μόρια και μόρια προς το σύμπαν χωρίς εκείνη να
ελαττώνεται. Η πεμπτουσία του ανθρώπου είναι το πνεύμα του.
Οι επιστήμονες είναι
έκθαμβοι μπροστά σε όσα ανακαλύπτουν, ποτέ όμως δεν μένουν έκθαμβοι με
τον ίδιο τον εαυτό τους ...;κι όμως έχουν μια πεμπτουσία πολυτιμότερη
απ' ότι ένα κομμάτι ουρανίου ή πλουτωνίου! Ο άνθρωπος πρέπει να
εκπλήσσεται πρώτα και να θαυμάζει τον ίδιο του τον εαυτό γνωρίζοντας ότι
είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό πλουτώνιο ή ράδιο, ένα στοιχείο
ανεκτίμητο που ακτινοβολεί εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια και που θα
ακτινοβολεί ακόμα για εκατομμύρια χρόνια! Είναι κρίμα, πάντοτε ο
εξωτερικός κόσμος είναι αυτός που προσελκύει τους ανθρώπους: είναι σαν
τα παιδιά που δεν έχουν συνείδηση του εσωτερικού κόσμου και που
εξερευνούν συνέχεια τον χώρο γύρω τους.
Αν ο άνθρωπος
εγκαταλείψει την εργασία της σκέψης που είναι η μόνη ικανή να βάλει σε
τάξη και να προσανατολίσει την ζωή του, κατεβαίνει λίγο λίγο μέχρι την
Κόλαση, διότι και η Κόλαση βρίσκεται μέσα του. Ο άνθρωπος περιέχει την
Κόλαση και τον Ουρανό και από αυτόν εξαρτάται να πάει προς το ένα ή το
άλλο. Τις πιο πολλές φορές, όμως, επειδή θέλει να είναι ελεύθερος,
ανεξάρτητος, επειδή θέλει να ' ζει την ζωή του', ο άνθρωπος κατευθύνεται
προς την Κόλαση, προς την αταξία και το χάος. Μην αφήνεστε, λοιπόν, να
σας επηρεάζουν όλοι οι αμαθείς που θέλουν να σας απομακρύνουν από την
πνευματική ζωή πείθοντάς σας ότι έτσι θα είστε ευτυχισμένοι. Αυτό είναι
αδύνατον! Να ακούτε περισσότερο τους Μύστες που σας συμβουλεύουν να
προσεύχεστε και αν διαλογίζεστε κάθε μέρα. Φυσικά, πρέπει να συνεχίσετε
να εργάζεστε μέσα στον κόσμο, να ασκείτε το επάγγελμά σας, να κερδίζετε
χρήματα, όμως μην απορρίπτετε εντελώς το μόνο μέσο που μπορεί να σας
οδηγήσει προς μια ζωή πιο γεμάτη από νόημα και πιο πλούσια.
Διαπιστώνω συνεχώς ότι
οι άνθρωποι εργάζονται εναντίον του ίδιου τους του συμφέροντος: έχουν
αφαιρέσει ό,τι είναι ουσιώδες και που θα μπορούσε να τους οδηγήσει προς
μια υπέροχη ζωή δίνοντάς τους την γνώση και την αυτοκυριαρχία, δηλαδή
την εργασία της σκέψης. Ο άνθρωπος πρέπει να αρχίζει να εργάζεται προς
αυτή την κατεύθυνση πολύ νέος, με υπομονή και επιμονή, διότι είναι με
αυτόν τον τρόπο που αποκτάει κανείς μεγάλα αποτελέσματα.
Όταν σκάβουν τα έγκατα
της γης, βγάζουν χιλιάδες τόνους πέτρας και χώματος: αυτό είναι το
ευκολότερο. Το πιο δύσκολο είναι να εξορύξουν από αυτά αυτό που
περιέχουν. Η εργασία της σκέψης είναι εξίσου δύσκολη. Οι περισσότεροι
άνθρωποι φαντάζονται ότι οι διαλογισμοί τους θα αποδώσουν αμέσως και
επειδή δεν βλέπουν άμεσα αποτελέσματα, εγκαταλείπουν. Μα γιατί βιάζονται
τόσο πολύ; Χρειάζεται χρόνος για να εξορυχτεί το πολυτιμότερο, πολύς
χρόνος. Καταλάβετέ με, λοιπόν, καλά: από τη στιγμή που αρχίσατε αυτή την
εργασία δεν πρέπει πια να σταματήσετε, αλλά κάθε μέρα να αφιερώνετε στο
διαλογισμό τουλάχιστον λίγα λεπτά ...;μία ώρα ή ακόμα και δύο, αν
μπορείτε. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να μπορούσατε να αφιερώνατε
ολόκληρες ημέρες. Τα λίγα λεπτά είναι πολύ λίγο. Ποια πεμπτουσία μπορεί
κανείς να βγάλει μέσα σε λίγα μόνο λεπτά;
Κοιτάξτε όλες αυτές τις
φτωχές, τις ερημικές μάλιστα χώρες, όπου ανακαλύφθηκαν φανταστικά
υπόγεια πλούτη: πετρέλαιο, φυσικά αέρια, χρυσάφι, διαμάντια ...;Με τον
ίδιο τρόπο, αν ο άνθρωπος, ο πιο απόκληρος, ο πιο δυστυχισμένος,
μπορέσει να καταλάβει αυτές τις αλήθειες και αν αρχίσει ν' αναλαμβάνει
στη ζωή του αυτή τη διαδικασία επιλογής, διύλισης, από τις αποτυχίες,
τις δυστυχίες και τις ανοησίες του θα βγάλει μια πεμπτουσία, δηλαδή μια
σοφία: θ' ανακαλύψει νόμους, θα καταλάβει τα σχέδια της Θείας Πρόνοιας
και θα βρει το δρόμο του για το μέλλον.
Πιστέψτε με, λοιπόν, αν
κατορθώσετε να εξάγετε την πεμπτουσία της ζωής σας, θα μπορέσετε να
γίνετε πολύτιμοι, τόσο πολύτιμοι! Σαν την πιο φτωχή χώρα που κάποια μέρα
ανακαλύπτει ένα αδαμαντωρυχείο και που πλουτίζει χάρη στο υπέδαφός της
που είναι γεμάτο με τόσους πολύτιμους λίθους. Ακόμα και αν είστε ο πιο
εγκαταλειμμένος , ο πιο καταφρονημένος, μπορείτε να γίνετε
δισεκατομμυριούχος βασιλιάς αυτής ή εκείνης της αρετής, σοφίας ή
προτερήματος.
Η σκέψη είναι το πιο
αποτελεσματικό μέσο που υπάρχει για να ζει ο άνθρωπος την θεία ζωή, με
την προϋπόθεση όμως, φυσικά, να μη συγκεντρώνεται παρά πάνω σε καλά
πράγματα. Διότι, όλοι οι άνθρωποι σκέφτονται, αλλά πως; Πλησιάζουν ένα
σωρό κοπριάς, αρχίζουν να τον ανακατεύουν και από κει βγαίνει μια
εμετική μυρωδιά. Έτσι σκέφτονται οι άνθρωποι τις περισσότερες φορές:
ανακατεύουν εσωτερικά την κοπριά και βρωμάει! Όλοι σκέφτονται, δεν
υπάρχει άνθρωπος που να μην σκέφτεται. Ακόμα και όταν δεν
συγκεντρώνονται, πάντοτε σκέφτονται, μόνο που σκέφτονται άσχημα. Δε λέω
ότι τα όντα πρέπει να καταβάλλουν την προσπάθεια να σκέφτονται, όχι, ήδη
σκέφτονται, διότι η σκέψη υπάρχει πριν από καθετί και προεδρεύει σε
οτιδήποτε. Ακόμα κι οι τεμπέληδες σκέφτονται, αλλά η σκέψη τους
αιωρείται σαν ένα φύλλο στον άνεμο. Άλλοι σκέφτονται πώς να εξαπατήσουν,
πώς να κλέψουν, να ληστέψουν, να σκοτώσουν, εκεί σίγουρα ης σκέψη τους
δουλεύει, όμως το σκέπτεσθαι δεν είναι αληθινά αυτό.
Για να σκεφθεί κάποιος
αληθινά, πρέπει πρώτα να ξέρει τι να σκεφθεί και πώς να σκεφθεί. Όταν
μιλάω για τη σκέψη, μιλάω για ένα εργαλείο το οποίο πρέπει να
χρησιμοποιούμε για να πλησιάζουμε το θείο κόσμο: έναν κόσμο φωτός,
σιγουριάς, ειρήνης. Αν η σκέψη δεν μας φέρνει κοντά στο θείο κόσμο, θα
μας φέρει κοντά στην Κόλαση. Στην πραγματικότητα, η σκέψη είναι
συνδεδεμένη το ίδιο καλά με το ένα όσο και με το άλλο, γι' αυτό πρέπει
να εξασκείστε να την αποσπάτε απ' όλες τις κατώτερες δυνάμεις στις
οποίες είναι υποδουλωμένη, για να της δίνετε μια ουράνια κατεύθυνση.
Διαφορετικά, ζείτε στην Κόλαση κι εκεί, ακόμα κι αν έχετε επιτυχίες, κι
αν σας προσκαλούν στις πιο μεγαλοπρεπείς δεξιώσεις όπου οι μεγαλύτερες
προσωπικότητες έρχονται να σας συγχαρούν, στην πραγματικότητα βρίσκεστε
στην Κόλαση. Ενώ, αν ξέρετε πώς να προσανατολίζετε την σκέψη σας προς το
θείο κόσμο, ακόμα κι αν βρίσκεστε μόνο σας σε κάποια γωνιά, θα
αισθάνεστε ένα παραλήρημα χαράς, ο ουρανός και η γη θα βρίσκονται μέσα
σας, θα σας ανήκουν. Βέβαια, όποιος σας βλέπει θα μπορεί να πει: 'Είναι
στ' αλήθεια τρελός, αυτός χαίρεται, αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί'. Αλλά
τι σας νοιάζει τι λένε οι άλλοι; ...;
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε
για να μπορεί να δονείται σε αντήχηση, σε συμφωνία ή με τον Ουρανό ή με
την Κόλαση. Ο Θεός δεν τον περιόρισε. Κι όταν υπάρχουν άνθρωποι που μου
λένε ' Αν υπήρχε Θεός θα όφειλε να εμποδίζει τους ανθρώπους από το να
εγκληματούν', τους απαντώ ότι είναι αδαείς, διότι, ακριβώς, το μεγαλείο
του Θεού είναι ότι έδωσε στους ανθρώπους την ελευθερία να γίνουν
κακοποιοί. Αν τους είχε εμποδίσει, θα ήταν όλοι ρομπότ, αυτόματες
συσκευές. Ποιο θα ήταν το μεγαλείο του Θεού αν δεν είχαμε καμιά
ελευθερία; Όλοι θα τραγουδούσαν το ίδιο ακριβώς τραγούδι και δεν θα ήταν
ενδιαφέρον. Γι' αυτό ο Θεός είπε : ' Θα είναι τόσο βαρετό αν οι
άνθρωποι κάνουν όλοι τους και πάντα το ίδιο πράγμα. Ας τους κάνουμε λίγο
ελεύθερους'. Και τώρα παρακολουθεί την παράσταση ...; Ναι, σαν το
θέατρο ...;
Φυσικά θα μου
διαμαρτυρηθείτε : ' Μα εσείς αντιφάσκετε, πάρα πολλές φορές μας έχετε
πει ότι ο Θεός ούτε καν που κοιτάζει τι κάνουν οι άνθρωποι'. Ασφαλώς δεν
τους κοιτάζει : ξέρει από πριν για το τι είναι ικανοί, γιατί λοιπόν να
τους κοιτάζει; Ξέρει τόσο καλά τι μπορεί να βγει από αυτούς, που δεν
εκπλήσσεται καθόλου. Το Θεό δεν μπορεί κανείς ποτέ να τον ξαφνιάσει.
Ξέρει από πριν τι μπορεί να συμβεί. Γι' αυτό πήρε τα πράγματά Του και
πήγε πολύ ψηλά όπου ασχολείται με άλλες δεξιώσεις και αφήνει τους
ανθρώπους ελεύθερους να σπάνε τα μούτρα τους.
Λοιπόν, ας βάλουμε κατά
μέρος αυτό το θέμα για σήμερα. Αυτό που ήθελα να σας κάνω κυρίως να
καταλάβετε, είναι η σημασία αυτής της συνήθειας, δηλαδή το να μην
αφήνετε ποτέ να περνάει έστω και μια μέρα χωρίς να συγκεντρωθείτε σε
ανώτερα θέματα, διότι έτσι βάζετε σε κίνηση δυνάμεις μιας ανώτερης
τάξης, επικοινωνείτε με τις πιο αγνές περιοχές από τις οποίες έλκετε
βοήθεια, υποστήριξη. Θα πείτε: ' μα είναι τόσο μεγάλα τα πλεονεκτήματα;'
Είναι τεράστια Πρώτ' απ' όλα, βελτιώνεται η υγεία σας, διότι σταματάτε
να χάνετε τόσες πολλές ενέργειες σε εσωτερικές και εξωτερικές μάχες. Στη
συνέχεια, καθαρίζεστε από τα βρώμικα στοιχεία και πλουτίζεται με νέα,
πιο πνευματικά. Τέλος, είστε όλο και περισσότερο γνωστοί στις οντότητες
που κατοικούν στα ανώτερα επίπεδα, διότι συνεχώς προβάλλετε φωτεινές
δέσμες τέτοιας έντασης που αυτές οι οντότητες αρχίζουν να
αντιλαμβάνονται και να διακρίνουν, ανάμεσα στα σκοτάδια της γης, αυτό το
ον που εκπέμπει φωτεινά σήματα και είναι υποχρεωμένες να ενδιαφερθούν
γι' αυτό.
Συνηθίστε σ' αυτή την
πρακτική του διαλογισμού, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Βέβαια, δε σας
συνιστώ να ζείτε σαν τους γιόγκι που διαλογίζονται όλη την ημέρα. Αλλά
και το να διακόψετε όλους τους συνδέσμους με τον Ουρανό για να κερδίσετε
μόνο χρήματα, για τις επιχειρήσεις σας, ούτε αυτό σας το συνιστώ.
Βλέπετε, λοιπόν, οι συμβουλές που δίνω είναι οι καλύτερες. Εμπρός,
λοιπόν, κερδίζετε χρήματα, γνώσεις και ό,τι άλλο θέλετε, αλλά αφιερώνετε
επίσης έναν ορισμένο χρόνο για να κερδίζετε την πεμπτουσία. Διότι,
ακόμα κι αν δεχθούμε ότι έχετε στην διάθεσή σας ολόκληρη την γη, αν δεν
έχετε αυτή την πεμπτουσία, θα πείτε: 'Τι να τα κάνω όλα αυτά; Νιώθω να
με συνθλίβουν!' και θα είστε δυστυχισμένος. Αν δεν έχετε την πεμπτουσία,
ακόμα και το να έχετε κατακτήσετε όλη τη γη δεν θα σας εξυπηρετεί σε
τίποτα.
Και να θυμάστε ότι αυτή η
πεμπτουσία κερδίζεται μόνο με τη σκέψη. Για παράδειγμα, όταν συναντάτε
δυσκολίες, όταν είστε δυστυχισμένος, όταν έχετε χάσει ό,τι είχατε, σας
μένει η σκέψη. Εργαστείτε, λοιπόν, με αυτή, συγκεντρώστε την,
κατευθύνετέ την προς τον Ουρανό για να έρθετε σε επικοινωνία με τις
ανώτερες οντότητες, έτσι πάντα θα υπάρχει μια βελτίωση. Με την προσευχή,
με το διαλογισμό, μπορεί ο άνθρωπος να ξαναβρεί τα πάντα. Ορισμένοι
ήταν τόσο δυστυχισμένοι που ήθελαν να εξαφανιστούν, να αυτοκτονήσουν,
όμως προσευχήθηκαν, προσευχήθηκαν, εισήλθαν με την σκέψη τους σ'
επικοινωνία με κόσμους τόσο εξαίσιους που κατάλαβαν ότι, στην
πραγματικότητα, δεν είχαν χάσει τίποτα, ότι δεν τους είχε συμβεί κανένα
κακό. Αισθάνονταν και πάλι πλούσιοι κι ευτυχισμένοι. Αυτό είναι το να
διαθέτει κάποιος την πεμπτουσία.''
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ομραάμ Μίκαελ Άιβανχόβ-Τα μυστικά του βιβλίου της φύσης
Πηγή δημοσίευσης: ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου