ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΑ

Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ Ή ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΑ

"Το να διδάσκεις χωρίς να αποκαλύπτεις, ισοδυναμεί με το "να μη διδάσκεις"...

Samael Aun Weor      

Το Γνωστικό Πεντάγραμμα είναι η ανθρώπινη μορφή, με τέσσερα μέλη και μια ξεχωριστή ακμή, που είναι το κεφάλι.

Το σημείο του Πενταγράμματος ονομάζεται ισο­δύναμα "σημείο του μικρόκοσμου" και αναπαριστά αυτό που οι Καβαλιστές Ραβίνοι του "Βιβλίου του Ζοχάρ" ονομάζουν το "Μικροπροσωπείο".

Το πεντάγραμμα με σηκωμένη στον αέρα την ανώτερη ακτίνα του, αναπαριστά το Σωτήρα του κό­σμου. Το πεντάγραμμα με σηκωμένα στον αέρα το δύο κατώτερα πόδια του αναπαριστά τον Αρσενικό Τράγο του Ακελάρρε.

Μια ανθρώπινη μορφή με το κεφάλι προς τα κάτω, αναπαριστά (φυσικά) έναν δαίμονα, δηλαδή, τη διανοητική ανατροπή, την αταξία, ή την τρέλα.

Το Πεντάγραμμα, που στις ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ονομάζεται το "Φλογερό Αστέρι", είναι το σημάδι της Μαγικής Παντοδυναμίας...

Η πλήρης αντίληψη του Μαγικού Πενταγράμματος, είναι το κλειδί των ΔΥΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΩΝ.

Το σημείο του Πενταγράμματος πρέπει να αποτε­λείται από τα επτά μέταλλα ή τουλάχιστον να χαραχ­θεί με αγνό χρυσό, επάνω σε άσπρο μάρμαρο.

Τα επτά μέταλλα είναι τα ακόλουθα: ασήμι, υδράργυρος, χαλκός, χρυσός, σίδηρος, κασσίτερος και μόλυβδος.

Το Πεντάγραμμα, με την ανώτερη ακτίνα προς τα επάνω, κάνει να τρέπονται σε φυγή οι στρατιές των δαιμόνων. Το Πεντάγραμμα με τις δύο κατώτερες ακτίνες του προς τα επάνω, προσελκύει τους σκοτει­νούς. Το Πεντάγραμμα σχηματισμένο με κάρβουνο με τις δύο κατώτερες ακτίνες προς τα έξω στο κατώφλι της κατοικίας, δεν επιτρέπει την είσοδο στους σκοτεινούς.

Εξαγιάζεται το Πεντάγραμμα με τα τέσσερα στοιχεία απαγγέλλοντας τους εξορκισμούς της φωτιάς, του αέρα, του νερού και της γης.

Φυσάμε πέντε φορές πάνω στο μαγικό σχήμα, ραντίζουμε πέντε φορές επάνω στο Φλογερό Αστέρι με το τελετουργικό νερό, στεγνώνουμε το σχέδιο του Πενταγράμματος με τον καπνό πέντε αρωμάτων: λιβάνι, σμύρνα, αλόη, θειάφι και καμφορά. Μετά τοποθετούμε (αλληλοδιαδόχους) το Πεντάγραμμα στο έδαφος: στο Βορρά, στο Νότο, στην Ανατολή και στη Δύση. Θα προφέρουμε το όνομα του ΑΛΕΦ και του ΙΕΡΟΥ THAU, ενωμένα στο καβαλιστικό όνομα του ΑΖΟΘ.

Φυσώντας πέντε φορές επάνω στο Φλογερό Αστέ­ρι, θα επικαλούμαστε τους ΠΕΝΤΕ ΜΑΓΙΚΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ. Οι Πέντε Βοηθοί είναι τα Πέντε Πνεύματα: Γκαμπριέλ, Ραφαέλ, Ουριέλ, Μικαέλ και Σαμαέλ.

ΣΑΜΑΕΛ ΑΟΥΝ ΒΕΟΡ Πίστης Σοφία Aποκαλυμμένη.

Η ΠΕΝΤΑΛΦΑ, Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΑ

διάλεξη του Σαμαέλ Αούν Βεόρ

Εάν αναλύουμε σε βάθος την Πεντάλφα, μπορούμε να δούμε στην ανώτερη γωνία ένα ΤΕΣΣΕΡΑ. Αυτό είναι το σύμβολο του Θεϊκού Πνεύματος όλων των δημιουργη­μάτων που έρχονται στον κόσμο, το σύμβολο του Αιώ­νιου Ζώντος Θεού.

Κάτω από αυτό το ΤΕΣΣΕΡΑ, θα δείτε κάποια μάτια, πάντοτε ανοικτά. Είναι ακριβώς τα μάτια της Θεότητας, του Θεού. Μπρος από αυτό το σύμβολο του Δία με τα μάτια του Πνεύματος πάντοτε ανοικτά, τρέμουν οι στρατιές των Αγγέλων και των Δαιμόνων. Τέτοιο σύμβολο κάνει να τρέπονται σε φυγή (τρομοκρα­τημένοι) οι σκοτεινοί.

Ανοίγεται η Πεντάλφα με τους βραχίονες της σε σχήμα εξαίσιο, όπως όταν ένας άνθρωπος στέκεται όρθιος με τα πόδια και τα χέρια του ανοικτά. Αλλά εάν εξετάσουμε επιμελώς αυτά τα ανοικτά χέρια της Πεντάλφα, θα δούμε σ' αυτά το σημείο του Άρη, του πλανήτη του πολέμου και ήδη ξέρουμε ότι ο ΑΡΙΑΝΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ είναι τρομερός. Στις σφαίρες του Άρη, όχι τις ανώτερες αλλά τις κατώτερες, συναντάμε φοβερούς Μαύρους Μάγους που τρέμουν μπροστά απ' αυτό το τρομερό σημείο της Πεντάλφα.

Προφανώς, τέτοιο Αριανό σημείο τοποθετημένο στους βραχίονες του Αστεριού των πέντε αιχμών (που είναι ο άνθρωπος), μας δίνει δύναμη. Όχι τη φυσική δύναμη που είναι μια δύναμη κατωτέρου τύπου' όχι, μας δίνει τη δύναμη του Πνεύματος, για να νικήσουμε τους κακούς.

Οι δύο κατώτερες γωνίες ανοικτές, που είναι τα δύο πόδια του καθενός από εμάς (όταν στεκόμαστε μ' αυτά ανοιγμένα), φέρουν την υπογραφή του Κρόνου και ήδη ξέρουμε αυτό που είναι η αρνητική άποψη της Σφαίρας του Κρόνου, αυτό που είναι η τρομερή Μαύρη Μαγεία. Προφανώς, οι σκοτεινοί το καταλαβαί­νουν, εάν είναι τοποθετημένο αυτό το σύμβολο στα πόδια (προς τα κάτω). Εάν ψηλά έχουμε το Δία, με τα μάτια του Πνεύματος πάντα ανοικτά, είναι προφα­νές ότι οι σκοτεινοί βλέποντας αυτό, τρομοκρατού­νται, δεν μπορούν να αντισταθούν, αποσύρονται...

Στη δεξιά πλευρά, με τοποθετημένη την εικόνα πρόσωπο με πρόσωπο, βλέπουμε τη Σελήνη και στα αριστερά βλέπουμε τον Ήλιο. Αλλά εάν βάλουμε την εικόνα όχι μπροστά μας αλλά στο πλάι μας, είναι βέβαιο ότι στα δεξιά θα είναι ο Ήλιος, έτσι δεν είναι; και στα αριστερά η Σελήνη.

Ο Ήλιος αναπαριστάνεται με έναν κύκλο με μία τελεία στο κέντρο. Αυτός ο ακτινοβόλος Ήλιος του Πνεύματος μας φωτίζει το δρόμο.

Στα αριστερά βρίσκεται η Σελήνη. Ο Ήλιος αντιπροσωπεύει τις ηλιακές δυνάμεις, τις θετικές δυνάμεις, τις αρσενικές. Η Σελήνη αντιπροσωπεύει τις αρνητικές δυνάμεις, τις θηλυκές.

Στο κέντρο παρουσιάζεται το "ΚΗΡΥΚΕΙΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ", κάτω από το σημείο (ακριβώς) του Ερμή. Αυτό το "Κηρύκειο του Ερμή" είναι πολύ σημαντικό και από πάνω πηγαίνει το σημείο του πλανήτη Ερμή.

Είναι προφανές πως ο Ερμής είναι ο "Αγγελιο­φόρος των Θεών", είναι ο πλανήτης που βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο, είναι ο "Υπουργός του Ήλιου". Χωρίς τον Ερμή δεν θα ήταν δυνατόν να φτάσουμε στην Εσώτερη Αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Κάτω από τον Ερμή, ακριβώς, παρουσιάζεται το "Κηρύκειο" με τα φτερά του πνεύματος πάντοτε ανοιγμένα. Τέτοιο "Κηρύκειο" βρίσκεται στη Σπονδυ­λική Στήλη του ανθρώπου, μέσα στο Μυελό των σπονδύ­λων μας. Από αυτόν, από τα συμπαθητικά κορδόνια, γνωστά στην Ανατολή σαν "Ιδά" και "Πιγκαλά" ένα ζευγάρι κορδονιών τυλίγονται με τον τρόπο που το βλέπετε στο "Κηρύκειο του Ερμή". Απ' αυτό, από τα νευρικά κορδόνια, ανεβαίνει η δημιουργική ενέργεια μέχρι τον εγκέφαλο.

Τώρα θα επεκταθούμε, μετά από αυτήν την επιφα­νειακή εξήγηση, ακόμη περισσότερο...

Καλώς. Ορίστε λοιπόν σ' αυτή την Πεντάλφα, η Ράβδος των Πατριαρχών, το Ραβδί του Ααρών, το Καλάμι από Μπαμπού (των επτά κόμπων), το Σκήπτρο των Βασιλέων, η Ράβδος του Ιωσήφ (ανθισμένη), που είναι η Σπονδυλική Στήλη.

Προφανώς, από το κανάλι του μυελού της σπον­δυλικής στήλης είναι από όπου πρέπει ν' ανέβει η Ιερή Φωτιά μέχρι τον εγκέφαλο, για να περάσει από εκεί στον Ναό-Καρδιά.

Επίσης παρουσιάζεται στην Πεντάλφα το ΦΛΟΓΕΡΟ ΣΠΑΘΙ που δεν είναι άλλο από την Ιερή Φωτιά σε κάθε έναν από εμάς. Χωρίς το φλεγόμενο Σπαθί, δε θα γίνουμε αληθινά μαθητές. Όταν ένας Άγγελος χάνει το σπαθί του, αυτός ο Άγγελος έχει πέσει και επομέ­νως κατά-γκρεμίζεται προς τις ατομικές κολάσεις.

Παρουσιάζεται επίσης, στην Πεντάλφα, στο ανώτερο μέρος, το ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ, το Μπαστούνι και το Σπαθί. Αυτό το Δισκοπότηρο, αναμφίβολα αναπαρι­στά το ΓΙΟΝΙ (δηλαδή, τη ΜΗΤΡΑ), επίσης το Μπαστούνι αναπαριστά το ΦΑΛΛΟ, την αρσενική αρχή και το Σπα­θί την Ιερή Φωτιά.

Αναμφίβολα, πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε το Μπαστούνι και το Σπαθί και πρέπει επίσης να εργαζόμαστε με το "Δοχείο του Ερμή", εάν θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το Μεγάλο Έργο.

Η λέξη "ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ" είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. "ΤΕΤΡΑ" είναι η τριάδα μέσα στη μονά­δα της ζωής. "ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ" είναι επακριβώς το τέσσερα, λοιπόν. Γιατί ο Πατήρ είναι ο αριθμός ένα, ο Υιός είναι το δύο, το Άγιο Πνεύμα είναι το τρία. Αλλά αυτοί οι τρεις απορρέουν από το ΑΙΝ ΣΟΦ, δηλα­δή, από το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΣΤΕΡΙ "που πάντοτε μας χαμο­γελούσε" και οι τρεις απορρέοντας από το ΑΙΝ ΣΟΦ, σχηματίζουν το τέσσερα: το ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ. Αυτή η λέξη, ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ είναι μαντρική.

Κάποια φορά θέλησα να πειραματιστώ με το Τετραγράμματον: Το φωνοποίησα στους εσωτερικούς κόσμους της Κοσμικής Συνείδησης και τότε πολλοί Άφατοι από τους εννέα Ουρανούς (Σελήνη, Ερμή, Αφρο­δίτη, Ήλιο, Άρη, Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα) εμφανίστηκαν για να δουν τί συνέβαινε, λέγοντας:

"Γιατί προφέρατε το όνομα του Αιώνιου μάταια;" Έμει­να άφωνος, ένοιωσα αμήχανος, συγχυσμένος...

Εάν τοποθετήσουμε το Πεντάγραμμα μ' αυτό τον τρόπο, δηλαδή, με την ανώτερη γωνία προς τα κάτω και τις δύο εξωτερικές γωνίες προς τα πάνω, έχουμε το σημείο της Μαύρης Μαγείας: Αντί να προστρέξουν στις επικλήσεις μας οι στρατιές των Αγγέλων, θα προστρέξουν οι στρατιές των Δαιμόνων.

Όταν ένας Μυημένος πέφτει, όταν χύνει το "Δοχείο του έρμη του Τρισμέγιστού", τότε είναι κεραυνοβολημένος από το Αρκάνο 16 της Καβάλα και πέφτει με το κεφάλι προς τα κάτω και τα πόδια προς τα πάνω κατά το σχήμα της αναποδογυρισμένης Πεντάλφας. Έτσι είναι που έπεσαν οι μεγάλοι Μυημένοι.

Εάν στην είσοδο της κατοικίας μας ζωγραφίσου­με με κάρβουνο το σημείο της Πεντάλφα, με την ανώτερη γωνία προς τα μέσα και τις δύο κατώτερες ακτίνες προς τα έξω, θα τρέπονται σε φυγή από το ιδιαίτερο δωμάτιο μας, οι σκοτεινοί. Εάν όμως θα το ζωγραφίσουμε με την ανώτερη γωνία προς τα έξω και τις κατώτερες ακτίνες προς τα μέσα, θα εισέλθουν στο ιδιαίτερο δωμάτιο μας οι σκοτεινοί.

Όταν τοποθετείται το Πεντάγραμμα σε γυαλί, (δηλαδή σ' ένα κάδρο), αυτό τρομάζει φοβερά τους μοχθηρούς. Και εάν ζωγραφίζεται σε γυαλί, επίσης τους κάνει να τρέπονται σε φυγή έντρομοι και εάν φοριέται επάνω στο πέτο, από χρυσό ή ασήμι, θα είμαστε καλά προφυλαγμένοι απέναντι στις δυνάμεις του σκότους.

Είναι λοιπόν, το Πεντάγραμμα, από μία μαγική δύναμη, πραγματικά εκπληκτική.

Βλέπουμε στους βρόχινες του, διάφορα εβραϊκά γράμματα. Φαίνεται το IOD-HE-VAU-HE. Αυτή η λέξη "IOD" σαν αρσενική αρχή, ή μόριο Θεϊκό, ή ακόμα καλύτερα σαν Παρθενική Σπίθα, είναι τρομερή.

IOD, Θεία-αρσενική αρχή. ΗΕ, θεία θηλυκή αρχή, VAU, σεξουαλική-αρσενική αρχή, (δηλαδή το ΛΙΓΚΑΜ), ΗΕ το ΥΟΝΙ, το γυναικείο ΓΙΟΝΙ.

Υπάρχει ένας τρόπος προφοράς των εβραϊκών γραμμάτων IOD-HE-VAU-HE, αλλά είναι τρομερά θεϊκός και δεν πρέπει χωρίς λόγο να τραγουδιούνται αυτά τα μάντραμς, γιατί τα τέσσερα αυτά γράμματα δονούν την Εσωτερική Θεότητα (λέγεται ότι είναι το όνομα του Αιώνιου) και κανείς δεν πρέπει να τα προφέρει μάταια... Αυτό μας προσκαλεί σε διαλογισμό...

Εκεί φαίνονται άλλα εβραϊκά γράμματα, για να μας θυμίζουν ορισμένες διαδικασίες της Θεότητας, αλλά επάνω σ' αυτά τώρα θα κρατήσω σιωπή.

Εμφανίζονται αριθμοί όπως για να μας θυμίζουν την Τριάδα μέσα στη Μονάδα (το Τετραγράμματων), αλλά δεν είναι υποχρεωτικό οι αριθμοί αυτοί να βρίσκονται εκεί. Αυτοί είναι πια τελείως, συμβατι­κοί. Το σημαντικό είναι να υπάρχει το Τετραγράμματων, που ήδη γνωρίζουμε πως είναι η Τριάδα μέσα στη Μονάδα της Ζωής (το ΑΓΙΟ ΤΕΣΣΕΡΑ).

Αναμφίβολα, αγαπητοί μου αδελφοί, το Πεντά­γραμμα είναι το ανθρώπινο "είναι", ο μικρόκοσμος, μέσα στον οποίο (σας έχω πει) βρίσκεται το Άπειρο.

Πρέπει να εργαζόμαστε με αυτό το "Κηρύκειο του Ερμή" που φαίνεται στη Πεντάλφα, δηλαδή, πρέπει να μετατρέπουμε το Σπέρμα σε ενέργεια, για να αφυ­πνίσουμε την Ιερή Φωτιά και να τη κάνουμε να ανέβει από τη Σπονδυλική Στήλη μέχρι τον εγκέφαλο. Μόνο έτσι θα είναι δυνατόν να αναπτύξουμε όλες τις δικές μας εξουσίες και δυνάμεις.

Πρέπει να εργαζόμαστε με το "Κηρύκειο του Ερμή", που κατέχουμε μέσα στη Σπονδυλική μας Στήλη. Προφανώς, όταν εμείς ξέρουμε να μετατρέπουμε το Σπέρμα σε ενέργεια, όταν δεν διαπράττουμε το λάθος να χύνουμε το "Δοχείο του Ερμή του Τρισμέγιστού", τότε το Σπέρμα (που δεν είναι χυμένο), μεταμορφώνε­ται σε σπερματική ενέργεια. Αυτή η ενέργεια, με τη σειρά της, πολώνεται διττά σε άτομα ηλιακά και σεληνιακά με υψηλότατη τάση που ανέρχονται από τα δύο νευρικά κορδόνια που τυλίγονται στη Σπονδυ­λική Στήλη, τα δύο κορδόνια που φαίνονται στο "Κη­ρύκειο του Ερμή". Τότε τα ηλιακά και σεληνιακά άτομα συνδέονται στο ΤΡΙΒΕΝΙ, κοντά στον κόκκυγα και τότε τελικά αφυπνίζεται μια τρίτη δύναμη. Θέλω να αναφερθώ με εμφατικό τρόπο στην Ιερή Φωτιά της Σπονδυλικής Στήλης, στη Φωτιά της Πεντηκοστής, στη Ιεχωβική Φωτιά, στη Σεξουαλική Φωτιά. Τέτοια Φωτιά ανεβαίνοντας αργά, από σπόνδυλο σε σπόνδυλο, ξυπνάει σιγά-σιγά διάφορες δυνάμεις στον άνθρωπο.

Πρέπει να δουλεύουμε, αναμφίβολα, με τον Ήλιο και με τη Σελήνη (τις αρσενικές και θηλυκές όρχεις), δηλαδή, ο άνδρας με τη γυναίκα του, η γυναί­κα με τον άνδρα. Μόνον έτσι είναι δυνατόν να ξυπνή­σουμε αυτή την ιερή φωτιά, που θα μας μεταμορφώσει ριζικά.

Πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε τη Ράβδο και το Σπαθί, πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε το "Δοχείο του Ερμή", την Ιερή Κούπα. Μόνον έτσι είναι δυνατή η ολοκληρωματική μεταμόρφωση.

Στη προηγούμενη μου διάλεξη έλεγα ότι όταν ένας άνδρας παντρεύεται με μια γυναίκα που δεν του ανήκει για σύζυγος, παρά την παίρνει από καπρίτσιο (πείσμα) παραβιάζοντας το Νόμο, είναι εύκολο να το ξέρουμε, γιατί την ημέρα του γάμου (η γυναί­κα) εμφανίζεται φαλακρή. Αυτή ασυνείδητα θα σκεπά­σει με τέτοιο τρόπο το κεφάλι της, έτσι που πραγμα­τικά να μη φαίνονται τα μαλλιά της. Εμφανίζεται σαν να μην είχε μαλλιά (φαλακρή).

Αυτό δε το ξέρουν, φυσικά, όλες οι γυναίκες. Εάν το ήξεραν, τότε θα αναζητούσαν τον τρόπο να μην γίνουν φαλακρές, τον τρόπο που τα μαλλιά τους να έβγαιναν απ' όλες τις μεριές. Τότε λέγεται πως ο άνδρας σημαδεύεται με ένα μοιραίο Αστέρι στο μέτωπο, δηλαδή με την αναποδογυρισμένη Πεντάλφα, με τη Λουσιφερική φωτιά.

Όταν επίσης ένας άνδρας είναι άπιστος στη σύζυγο του, στη σύζυγο που του έδωσε ο Μεγάλος Νόμος, τότε πέφτει, όπως η ανεστραμμένη Πεντάλφα με το κεφάλι προς τα κάτω και τα, δύο πόδια προς τα πάνω και θα φέρει στο μέτωπο το μοιραίο σύμβολο του ανεστραμμένου Αστεριού...

Στο Μεσαίωνα υπήρχαν τα μεγάλα Εσωτερικά Γνωστικά Μυστήρια. Εκείνος ο νεόφυτος που ήταν υποψήφιος για τη Μύηση, οδηγείτο με δεμένα τα μάτια προς μια μεγάλη αίθουσα. Εκεί του έβγαζαν το δέσι­μο. Το πρώτο πράγμα που παρουσιαζόταν εμπρός στα μάτια του, ήταν ο MACHO CABRIO DE MENDEZ, ο ΔΙΑΒΟ­ΛΟΣ... Ο νεόφυτος διατάσσονταν να φιλήσει τα οπίσθια του Διαβόλου. Εάν ο νεόφυτος δείλιαζε, δεν υπάκουε, του ξανάβαζαν το δέσιμο και έπειτα τον έβγαζαν από άλλα πόρτα. Αυτός ποτέ δεν μάθαινε ούτε από που είχε μπει, ούτε από που είχε βγει. Αλλά αν υπάκουε, από τα ίδια τα πόδια του Διαβόλου, επάνω σ' αυτόν τον κύβο στον οποίο αυτός φαινόταν να στέ­κεται, επάνω σ' αυτή τη ΚΥΒΙΚΗ ΠΕΤΡΑ, στην οποία αυτός φαινόταν να στέκεται, έβγαινε μια όμορφη νεαρή κοπέλα, που τον δεχόταν με ασπασμό ειρήνης και με ανοιγμένα μπράτσα. Τότε γινόταν δεκτός από όλη την αδελφότητα και αποδεκτός σαν γνωστικός ιππότης.

Αυτοί ήσαν Γνωστικοί Ροδόσταυροι, που γνώρι­ζαν αληθινά τα Μυστήρια του Ρόδου και του Σταυρού. Δεν θέλω να πω ότι υπάρχουν πια αληθινοί Ροδόσταυροι (Ρόδο-Σταυρός είναι μια λέξη υπέροχη), Ροδόσταυροι υπάρχουν μόνο εκεί επάνω, στους ανώτερους κόσμους. Εδώ κάτω υπάρχουν μόνον υποψήφιοι στους Ροδόσταυρους. Για να φτάσει κανείς να ανήκει στην αυθεντική Ροδοσταυρική Σειρά, πρέπει να είναι Γνωστικός.

Αλλά, τί είναι ο Ροδόσταυρος; Δεν είναι ίσως το σύμβολο του Θεϊκού Λόγου; Τί είναι ο Σταυ­ρός; Ήδη ξέρουμε πως είναι απόλυτα σεξουαλικός. Γνωρίζετε αυτό που πρέπει να κάνετε για να ανθίσει το Ρόδο σ' αυτόν το Σταυρό; Γνωρίζετε αυτό που σημαί­νει, ότι ο Λόγος θα φτάσει να ανθίσει (μέσω της σεξουαλικής εργασίας) μέσα μας; Αυτό είναι κάτι πολύ φοβερό, άφατο. Μόνον όταν φτάνουμε σ' αυτό, είμαστε Ροδόσταυροι, Γνωστικοί Ροδόσταυροι. Πριν από μια τέτοια στιγμή μπορούμε να είμαστε υποψήφιοι στους Ροδόσταυρους.

Κανείς δε θα μπορούσε να μπει στο ΧΡΥΣΟ ΡΟΔΟ-ΣΤΑΥΡΟ, χωρίς να είναι γνωστικός, χωρίς το "Γ" της γέννησης. Πώς, με τί τρόπο, αν είναι απαραίτη­το το Ρόδο ν' ανθίσει σε μας; (μέσω της σεξουαλικής δουλειάς). Ποιο είναι το Ρόδο; Ήδη το είπαμε: ο Λόγος. Αλλά, τί ανθίζει το Λόγο στο σεξ και μέσω του σεξ; Θα έχετε δει ποτέ εσείς κάτι πιο τρομερό; Ένας πίνακας του CUNGAT, στο Μεσαίωνα, είναι υπέροχος: Σ' αυτόν φαίνεται ο σταυρωμένος Χριστός, αλλά (εδώ είναι το μεγαλειώδες) με τον Φαλλό σε στύση, γενόμενο φως... Μόνον έτσι είναι δυνατό να γίνουμε Γνωστικοί Ροδόσταυροι.

Στο Μεσαίωνα, επαναλαμβάνω, γίνονταν δεκτοί (σε αυτούς τους Γνωστικούς Ναούς) οι υποψήφιοι στους Ροδόσταυρους, μετά από μια τέτοια Μύηση. Αλλά, τί αυτό καθ' αυτό σήμαινε, αναμφισβήτητα, αυτός ο MACHO CABRIO DE MENDEZ; Προφανώς, τον ΤΙΦΩΝ ΜΠΑΦΟΜΕΤ... "Εγώ πιστεύω στο Μυστήριο του Μπαφομέτ", δηλώνει ο Παγκόσμιος Γνωστικισμός. Και είναι ότι ο ΜΠΑΦΟΜΕΤ-ΛΟΥΣΙΦΕΡ είναι ένα από τα ιδιαίτερα μέρη του Είναι μας. Το Εσώτερο Είναι μας, έχει πολλά μέρη, ένα από αυτά είναι ο Λούσιφερ: αντανά­κλαση του Λόγου, επάνω στο ιδιαίτερο ΛΟΓΟΪΚΟ ΕΣΩΤΕ­ΡΟ μας, προβαλλόμενο σ' εμάς τους ίδιους και μέσα από εμάς τους ίδιους, εδώ και τώρα για το δικό μας ιδιαίτερο καλό. Εκεί βρίσκεται το Μυστήριο του Μπαφομέτ και της ORAAB. Το Μυστήριο των ORAAB είναι τόσο γνωστικό, που αξίζει για καλά τον κόπο να το θυμόμαστε (αναμφίβολα αναπαριστά την ΑΝΑΣΤΑΣΗ).

Αλλά, θα μπορούσε να γίνει, ίσως δυνατή η Ανάσταση χωρίς τον Λούσιφερ; Αδύνατον, έτσι δεν είναι; Αυτό το γνώριζαν οι NAHUATL: ο Λούσιφερ Ναουάτλ (τόσο αγαπητός στο Ναό Τσαπουλτεπέκ (CHA-PULTEPEC) από τους Γνωστικούς-Ροδόσταυρους), ο XOLOTL, βρίσκεται σε κάθε έναν από μας. Αυτός είναι η ζωντανή και φιλοσοφική Φωτιά, που κείται στο βαθύ πυθμένα των σπερματικών μας νερών, στα ζωντα­νά βάθη του σεξουαλικού μας ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥ ΧΑΟΥΣ.

Στη ρίζα όλου αυτού, θα μπορούσε να εργαστεί κανείς χωρίς Λούσιφερ; INRI, λέγουν οι γνωστικοί. Αυτό το INRI τοποθετήθηκε επάνω στο σταυρό του Σωτήρα του κόσμου. Αλλά, πού είναι αυτός ο σταυρός;

Θα επαναλάβω ότι το LINGAM-YONI (ΦΑΛΛΟΣ-ΜΗΤΡΑ) συνδεδεμένα σεξουαλικά, φτιάχνουν σταυρό. Τότε το σταυρό τον φορτώνεται κάθε ένας από μας και πρέπει να δουλεύουμε με το σταυρό, γιατί εκεί βρί­σκεται το INRI και το INRI είναι IGNIS NATURA RENO-VATUR INTEGRAM (η Φωτιά ανανεώνει αδιάκοπα τη Φύση).

Έτσι λοιπόν, ο ΛΟΥΣΙΦΕΡ-ΝΑΟΥΑΤΛ (XOLOTL), ο MACHO CABRIO DE MENDEZ, κρυμμένος στο βάθος του σεξουαλικού μας συστήματος, είναι αυτή η ζώσα και φιλοσοφική Φωτιά, μέσω της οποίας μπορούμε να μετα­μορφωθούμε ριζικά.

Στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας (NOTRE-DAME) των Παρισίων, παρουσιάζεται ένα αγαλματάκι πολύ ενδιαφέρον: ο CUERVO. Αυτός κοιτάζει προς τα εκεί, προς μια γωνία του Ναού και σ' αυτή τη γωνία υπάρχει μια μικρή πέτρα: Η ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ (την λένε), ο "ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΣ ΛΙΘΟΣ" η ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΕΤΡΑ, ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. Αλλά τί περίεργο πράγμα είναι αυτός ο Διάβολος του Καθεδρικού της Νοτρ Νταμ: Εκεί όλοι οι πιστοί καταπραΰνουν τις αγρυπνίες τους, μετά τις ιερουργίες και την παράκληση... Ναι, αυτή είναι η ΦΙΛΟΣΟ­ΦΙΚΗ ΠΕΤΡΑ, πράγματι...

Οι αρχαίες Σίβυλλες έλεγαν: "Αληθινός φιλόσο­φος είναι αυτός που ξέρει να ετοιμάζει το Δοχείο". Αλλά ποιο δοχείο; Λοιπόν, το "Δοχείο του Ερμή του Τρισμέγιστου". Πού υπάρχει αυτό το Δοχείο; Φαίνεται εδώ στο Πεντάγραμμα: είναι το Ιερό Δισκοπότηρο, είναι το Δισκοπότηρο από το οποίο ήπιε ο Χριστός, κατά τη διάρκεια του Τελευταίου Δείπνου. Ναι, είναι το Άγιο ΓΚΡΙΑΛ, επάνω στο οποίο υπάρχει άφθονη ιπποτική λογοτεχνία. Αντίγραφο του, έχουμε στο Ναό του Τσαπουλτεπέκ, του ίδιου και πρότυπο που απαστράπτει, εκεί στο Ναό του Μονσεράτ (στην Καταλονία της Ισπανίας).

Αυτό το "Δοχείο του Ερμή του Τρισμέγιστου" πρέπει να το ετοιμάσουμε: είναι το Δοχείο όπου περιέχεται η πρώτη ύλη του Μεγάλου Έργου, το "Δο­χείο του Ερμή" όπου περιέχεται το Ιερό Σπέρμα, το ENS SEMINIS.

Αλίμονο σ' αυτόν που χύνει το "Δοχείο του Ερμή", γιατί τότε πέφτει σαν την αναποδογυρισμένη Πεντάλφα: με την ανώτερη γωνία προς τα κάτω και τις δύο κατώτερες ακτίνες προς τα πάνω. Πέφτει έτσι στο βάθος της Αβύσσου και αυτό είναι πραγματι­κά οδυνηρό, αγαπητοί αδελφοί μου...

Ας συνεχίσουμε τώρα με τη ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΣΟΛΟ­ΜΩΝΤΑ, που επίσης φαίνεται εδώ, σ' αυτό το μαγικό σχεδιάγραμμα της Πεντάλφα, με τα δυο συνδεδεμένα τρίγωνα.

Είναι προφανές ότι για να μπορέσουμε να το εννοήσουμε, είναι απαραίτητο να είμαστε Αλχημιστές. Πώς θα μπορούσαμε να το εννοήσουμε, χωρίς την Ιερή Αλχημεία; Με τί τρόπο; Έρχονται στη μνήμη μου, αυτή τη στιγμή, υπερ­βατικά επεισόδια της παρούσης μου μετενσάρκωσης... Εγώ ήμουν πολύ νέος ακόμη και αυτή ονομαζόταν "ΟΥ­ΡΑΝΙΑ" (το ΑΠΕΙΡΟ). Εγώ ζούσα συνεχώς ερωτευμένος με την "Ουρανία", με αυτόν τον ουρανό τον κατοικη­μένο από αμέτρητους Γαλαξίες, από στροβιλισμούς κόσμων που σαν σταγόνες χρυσού, κατακρημνίζονται ατέλειωτα στην άβυσσο...

Μια μέρα, σε κατάσταση "Σαμαντί", εγκατέλειψα όλα μου τα οχήματα για να βυθιστώ, απόλυτα, στον "ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ" πιο πέρα από το καλό και το κακό, πολύ πιο πέρα από το σώμα, από τους αγαπη­μένους και από το Νου.

Σε κατάσταση, θα λέγαμε υπερνιρβανικής ευδαιμονίας, ευτυχισμένος μέσα σε μια τέτοια άσπιλη περιοχή του Παγκόσμιου Πνεύμα­τος Ζωής, έπρεπε να εισέλθω από τις πύλες του Ναού. Τότε άνοιξα το Μεγάλο Βιβλίο της Φύσης και μελέτησα τους νόμους του. Η έκσταση αύξανε από στιγμή σε στιγμή, από λεπτό σε λεπτό (δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτή του να νοιώθεις την απελευθερωμέ­νη Ψυχή, γιατί το παρελθόν και το μέλλον αδελφώνονται μέσα σε ένα αιώνιο ΤΩΡΑ). Όταν επέστρεψα από εκείνο το "Σαμαδί", όταν γύρισα σ' αυτό το φυσικό σώμα, όταν εισήλθα μέσα στο όχημα μου, από αυτό τον αδένα PINEAL, τόσο τονισμένο από τον Ντεκάρτ σαν "η πόρτα της Ψυχής", συνέβη να δεχθώ μία εκπλη­κτική επίσκεψη: μερικές Κυρίες-Μύστες που ξεπήδησαν από αυτό τον "ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ", έγιναν σε μένα ορατές και απτές στον κόσμο της πυκνής μορφής. Μία απ' αυτές τις ίδιες, γεμάτη από εκπληκτική γλυ­κύτητα, βάζοντας στο παράμεσο δάκτυλο του δεξιού μου χεριού ένα δακτυλίδι με τη Σφραγίδα του Σολομώντα, αναφώνησε: "Έχετε περάσει τη ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΥ, πολύ λίγα είναι τα ανθρώπινα όντα που μπόρεσαν να περάσουν αυτή την τρομερή δοκιμα­σία"... Με ευλόγησε και έφυγε, αφήνοντας το δακτυ­λίδι στο παράμεσο δάκτυλο του δεξιού χεριού μου.

Σηκώθηκα πολύ αθόρυβα και από τότε ένοιωσα ευτυχι­σμένος. Κάθε φορά που πετύχαινα να διαφύγω από αυτό το πυκνό σώμα, έβλεπα στο δεξί χέρι το αξιο­θαύμαστο δακτυλίδι, σχηματισμένο, ναι, με τέτοια αμόλυντη ουσία (ολόλευκη και θεϊκή) από αυτήν την περιοχή του ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, όπου ο χρόνος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Έζησα μια σειρά από επεισόδια υπερβατικά και υπέροχα. Κάποια από αυτές τις μυστηριακές νύ­κτες, αφού βρέθηκα σ' έναν κήπο γεμάτο με εξαίσια λουλούδια, ζωντανή αλληγορική παρουσίαση των θεϊκών αρετών, είχα την ευτυχία, ναι, να μπω σε ένα Ναό της Ομορφιάς. Ανάμεσα στο άρωμα που αναδυόταν από τα αρωματικά θυμιάματα, έπλεα με το Αστρικό μου Όχημα, ευτυχισμένος. Η μουσική των Σφαιρών, έκανε να δονείται ο Άπειρος Κόσμος και κάθε μελωδία μου προκαλούσε βαθιά ανατριχίλα.

Αμέσως, σταμάτησα μπροστά στον Ιερό Βωμό, μπροστά στο Μαχάτμα, σ' εκείνο το θεϊκό τόπο, σε εκείνη την γωνία της Αγάπης, κοίταξα το δακτυλίδι (εκεί βρισκόταν) και το άγγιξα με το αριστερό μου χέρι, γεμάτος από μεγάλη περιέργεια. Τότε αναφώνησε ο Μαχάτμα: "Αυτό το δακτυλίδι δε σου χρειάζεται πια, γιατί το έχεις αγγίξει με το αριστερό χέρι. Ασφαλώς, θα το συμβουλευτώ..." Μετά μου έδωσε ορισμένες εξηγήσεις επάνω σ' αυτό. Μου είπε ότι "ένα τέτοιο δακτυλίδι αναπαριστά ολοζώντανα τον Λόγο του Ηλιακού Συστήματος", ότι "οι σεξουαλικές δυνάμεις, αρσενικές και θηλυκές, εκεί εργάζονται", ότι "οι έξι ακμές είναι αρσενικές, ότι οι έξι ενδιά­μεσες εσοχές ανάμεσα από ακμή σε ακμή, είναι θηλυ­κές"... Μου εξηγούσε ότι "οι έξι ακμές και οι έξι εσοχές από ακμή σε ακμή, σχηματίζουν ΔΩΔΕΚΑ ΑΚΤΙΝΟ­ΒΟΛΙΕΣ" και ότι "οι δώδεκα ακτινοβολίες, δια μέσου της Λογοϊκής Αλχημείας, θα αποκρυσταλλώσουν τους ΔΩΔΕΚΑ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ, που είναι, για το δικό μας Ηλιακό Σύστημα, μια αληθινή κοσμική μήτρα.

Ο Μαχάτμα μετά τήρησε σιωπή και αποσύρθηκε. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, δε ξαναείδα το δακτυλί­δι στο δεξί μου χέρι. Πάντα αναζητούσα, πάντα έψαχ­να, πάντα εκλιπαρούσα για εκείνο το δακτυλίδι... Από διάφορους εσωτεριστές άκουσα σχολιασμούς, αλλά κανείς πάνω στο πρόσωπο της Γης δεν μπορούσε να μου δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση.

Πότε έπρεπε να ξανακατακτήσω το αξιοζήλευτο δακτυλίδι; Πέρασαν τα χρόνια και στο τέλος κατάλα­βα...

Φίλοι: η ανώτερη γωνία είναι το ΘΕΙΑΦΙ της Μυστικής Φιλοσοφίας, η ζωντανή Φωτιά των Αλχημι­στών. Η κατώτερη γωνία που συμπλέκεται με την ανώ­τερη είναι ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ.

Εγώ είχα πραγματοποιήσει το Μεγάλο Έργο, εκεί στην Ήπειρο "Μου" ή "Λεμουρία" που βυθίστηκε ανάμεσα στα οργισμένα κύματα του Ειρηνικού πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια. Τότε πέτυχα την ολοκλη­ρωτική τελειοποίηση του Θειαφιού και του Υδράργυρου, είχα πραγματοποιήσει μέσα μου τη Φιλοσοφική Πέτρα. Γι' αυτό το λόγο μου είχε παραδοθεί το αξιοθαύμαστο δακτυλίδι. Σ' αυτούς τους περασμένους καιρούς, είχα περάσει τη θαυμαστή ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΥ. Ναι, είχα πραγματοποιήσει το Μεγάλο Έργο, αυτό που πραγματοποίησε ο Νικόλας Φλαμέλ, το ίδιο που πραγματοποίησε ο Ραϊμούντο Λούλιο, ο Γιεσουά Μπεν Παντιρά, ο Κουτούμι, ο Σαν Ζερμάν, ο αινιγματι­κός και δυναμικός Κόμης Καλλιόστρο, ο Κετσαλκοάτλ και πολλοί άλλοι.

Επί πλέον είναι αλήθεια και όλη η αλήθεια, ότι αφού είχα πραγματοποιήσει το Μεγάλο Έργο, δηλαδή, αφού είχα περάσει τη ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΥ, αφού είχα μελετήσει το ΜΕΓΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ και αποδέσμευ­σα τις ΕΠΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ του, διέπραξα το λάθος να αγγίξω το δακτυλίδι με το αριστερό χέρι, πάνε ίσως ένα εκατομμύριο χρόνια πάνω κάτω (όχι δε λέω "ίσως" σίγουρα πάνε ένα εκατομμύριο χρόνια.) Δηλαδή, αφού είχα πετύχει την ένωση των δύο τριγώνων (την τελειο­ποίηση του Θειαφιού και του Υδράργυρου) έκανα τού­το: ρίχτηκα σαν την ανάποδη Πεντάλφα, με το κεφάλι προς τα κάτω και τα άκρα προς τα πάνω. Μου απαγο­ρευόταν πια το σεξ και διέπραξα το λάθος του Κοντέ ΖΕΝΟΝ ΖΑΝΟΝΙ (να ξαναγυρίσω στο σεξ). Εάν ο Κοντέ ΖΕΝΟΝ ΖΑΝΟΝΙ ερωτεύτηκε τη Βιόλα, την υπέροχη Ναπο­λιτάνο, εγώ επίσης διέπραξα το λάθος να ερωτευθώ μια όμορφη νεαρή κοπέλα της πρώτης υποφυλής, της Πέμπτης Φυλής-Ρίζας, στο Κεντρικό Οροπέδιο του "ASHAC" σημερινής "ΑΣΙΑΣ". Τότε ήταν που έχασα το θαυμαστό δακτυλίδι, τότε ήταν που επήλθε σε μένα η "ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ" και έτσι, σαν πεσμένος Μποδισάτβα προχωρούσα από ύπαρξη σε ύπαρξη, μέχρι που στην παρούσα ύπαρξη, κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου γι' άλλη μια φορά, ώστε να χρησιμεύσω σαν όργανο του Πατέρα, γιατί ΑΥΤΟΣ είναι εκείνος που αρχίζει (εγκαινιάζει) την Νέα Εποχή του Υδροχόου "μέσα στη σεβαστή βροντή της σκέψης".

Εκεί, αυτό το Θειάφι είναι η Ιερή Φωτιά που πρέπει ν' αφυπνισθεί για να αποδεσμευτούν οι ΕΠΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ του Μεγάλου Βιβλίου της Σοφίας, του Μεγά­λου Βιβλίου της Φύσης. Αυτό να είναι το Βιβλίο που αναφέρεται στην "Αποκάλυψη" του προφήτη της Πάτμου. Αλήθεια, αυτό είναι. Όταν αποδεσμεύεται η Πρώτη Σφραγίδα, έρχεται ένα μεγάλο γεγονός και με τη Δεύτερη και την Τρίτη και την Τετάρτη και Πέμπτη το ίδιο, αλλά όταν σπάει η Έβδομη Σφραγίδα, συμβαίνουν συγκλονιστικά γεγονότα, βροντές, χαλάζι και μεγάλες σεισμικές δονήσεις. Κάθε ένας από μας έχει υποχρέωση να αποδεσμεύσει τις Επτά Σφραγίδες του Μεγάλου Βιβλίου μέσω της Ιερής Φωτιάς.

Κατά τρόπο ελλειμματικό, στοιχειώδη, λέμε ότι όταν η Κουνταλίνη όλο και ανεβαίνει από τη Σπονδυλική Στήλη, όλο και αποδεσμεύονται οι Επτά Σφραγίδες (αλλά αυτό είναι στοιχειώδες, αλήθεια;)

Λέμε ότι αποδεσμεύεται η Πρώτη Σφραγίδα όταν ανοί­γει η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ: ΤΟ Τσάκρα του Κόκκυγα, που μας δίνει εξουσίες επάνω στους Γκνόμους της γης.

Και όταν η Ιερή Φωτιά ανεβαίνει στο ύψος του προστάτη, λέμε ότι αποδεσμεύσαμε τη Δεύτερη Σφραγί­δα, που μας δίνει εξουσία επάνω στα νερά της ζωής.

Και όταν η Ιερή Φωτιά ανεβαίνει στο ύψος του ηλια­κού πλέγματος, λέμε ότι έχουμε αποδεσμεύσει την Τρίτη Σφραγίδα, που μας δίνει εξουσία επάνω στη λάμπουσα Φωτιά.

Και όταν ανεβαίνει στο ύψος της καρδιάς, λέμε ότι έχουμε αποδεσμεύσει την Τέταρτη Σφραγίδα, που μας δίνει εξουσία επάνω στα πλάσματα του αέρα.

Και όταν ανεβαίνει στο ύψος του δημιουρ­γικού λάρυγγα, λέμε ότι έχουμε αποδεσμεύσει την Πέμπτη Σφραγίδα, που μας δίνει εξουσία επάνω στο ΑΓΝΟ ΑΚΑΣΑ και στη Διακοή.

Και όταν φτάσει στο ύψος του μεσόφρυδου, ανοίγει αυτός ο υπέροχος Λωτός που μας επιτρέπει να βλέπουμε τις μεγάλες αλήθειες των ανωτέρων κόσμων (τότε λέμε ότι έχουμε αποδεσμεύ­σει την Έκτη Σφραγίδα).

Και η Έβδομη, λέμε ότι είναι όταν φτάνει η Φωτιά στον αδένα της επίφυσης (Πινεάλ) γιατί αποκτούμε την Πολυόραση και πολλές άλλες ιδιότητες. Αλλά αυτό είναι στοιχειώδες, απολύ­τως στοιχειώδες. Αυτή δεν είναι, παρά η πρώτη εργα­σία. Το να αποδεσμεύσουμε τις επτά Σφραγίδες με έντεχνο τρόπο, είναι κάτι πιο τρομερό, πολύ πιο τρομερό.

Αν κι αυτό ανήκει στην Αλχημεία, θα σας δώσω, παρ' όλα αυτά, μερικές ιδέες επάνω σ' αυτό που είναι τρομερό...

Λέγεται, αγαπητοί μου αδελφοί, σε Αλχημιστική πλέον γλώσσα, ότι πρέπει να περάσουμε από ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΣΒΕΣΤΩΣΕΙΣ και αυτό αναπαριστάνεται με το ζωντα­νό σύμβολο της ΣΑΛΑΜΑΝΔΡΑΣ.

Η πρώτη απασβέστωση ανήκει στο ΒΟΥΝΟ της ΜΥΗΣΗΣ. Τί απασβεστώνουμε εκεί; Τί είναι αυτό που θα βράσουμε και θα "ξαναβράσουμε" και "ξανά θα ξαναβράσουμε"; Το ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΑΤΙ (σας το έχω πει) που δεν είναι παρά η ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗ ΦΩΤΙΑ, ΑΠΟΛΙΘΩΜΕ­ΝΟ ΘΕΙΑΦΙ, διότι η Φωτιά, στην Αλχημεία, αναπαρι­στάνεται με το Θειάφι. Αυτό το ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΑΤΙ είναι τα "απάνθρωπα στοιχεία" που φέρουμε μέσα, που πρέ­πει να ελαττωθούν σε στάχτες. Εκεί βρίσκεται η πρώτη απασβέστωση. Η δεύτερη είναι πιο προχωρημένη, ανήκει στο ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΟΥΝΟ: πρέπει να ξανά απασβεστωθούν οι στάχτες αυτού του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ, για να ελευθερωθούν από αυτές διάφορα πνευματικά στοι­χεία. Είναι αρκετά ενδιαφέρον αυτό: εκεί δουλεύει κανείς με τις Σφαίρες της Σελήνης, του Ερμή, της Αφροδίτης, του Ηλίου, του Άρη, του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα.

Η τρίτη απασβέστωση πάει πιο μακριά: πρέπει να ξαναγυρίσει κανείς σ' αυτό το ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΑΤΙ, στις στάχτες που έχουν παραμείνει (να τις ξαναβράσει και να τις ξαναβράσει), για να βγάλει τελικά, από εκεί, το "ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΑΛΑΤΙ" το "ΑΦΛΕΚΤΟ" και "ΔΙΑΦΕΥΓΩΝ", δηλαδή τα βαθύτερα θεϊκά στοιχεία που βρίσκονται εμφιαλωμένα (φυσιολογικά) μέσα στο Εγώ. Ήδη ελευθερωμένα, συντήκονται με τη Συνείδηση, για να απαστράψουν, εναγκαλισμένα, ανάμεσα στους κόλπους του Σύμπαντος.

Μόνο μετά από την τρίτη απασβέστωση, λαλεί Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, που αναπαριστά την Ανάσταση. Γι' αυτό το γεγονός είναι ότι ο Χριστός είπε: "Πριν ο κόκορας λαλήσει, θα με απαρνηθείς τρεις φορές"...

Η πρώτη άρνηση αντιστοιχεί στην πρώτη απασβέ­στωση της Αλχημείας, στο πρώτο βράσιμο του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ, γιατί πρέπει να βυθιστούμε στους κατώτε­ρους κόσμους (για να εργαστούμε, προφανώς) διότι αυτό είναι το "ΠΑΛΑΤΙ" της Αλχημείας. Τότε λέμε πως "έχουμε αρνηθεί το Χριστό", γιατί στους κατώτε­ρους κόσμους πρέπει να δουλεύουμε σαν δαίμονες, να ζούμε σου δαίμονες, αλλά καταστρέφοντας τα "απά­νθρωπα στοιχεία" μας.

Με τη δεύτερη απασβέστωση, λέγεται ότι: έχου­με αρνηθεί το Χριστό για δεύτερη φορά, γιατί είναι ώρα να επιστρέψουμε στους κατώτερους κόσμους να εργαστούμε, συνεχίζοντας να διαλύουμε τα ψυχολογι­κά ελαττώματα που φέρουμε πολύ βαθιά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΩΝ: δυστυχώς, η "κασέτα" φτάνει μέχρι αυτό το σημείο: Αλλά προς όφελος των Γνωστικών σπουδαστών, για να μη μείνουν ακρωτηρια­σμένες οι υπέροχες διδασκαλίες του Δασκάλου, θα μεταγράφουμε στη συνέχεια αυτό που ο Αβατάρα λέει (επάνω στην τρίτη άρνηση), στη διάλεξη του με τίτλο "Οι Τρεις Εξαγνισμοί".

 

Samael Aun Weor

πηγή