Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

Θα ήθελα να σταθώ για λίγο σ' ένα θέμα, λίγο ή πολύ έως εντελώς άγνωστο για τον πολύ κόσμο, το θέμα της Μετατροπής των ενεργειών. 

Ο Άνθρωπος, το νοήμων αυτό ζώο που έτσι αποκαλούμε τον εαυτό μας, έχει διάφορες ενέργειες μέσα του διαφόρων ειδών οι οποίες επί των πλείστων είναι ζωϊκές, είναι δηλαδή παρόμοιες με αυτές των ζώων με εξαίρεση τον Λογισμό και τις Συνειδησιακές λειτουργίες. 

Αυτές οι διάφορες ενέργειες μπορούν να συνοψιστούν σε πέντε μέρη στην ανθρώπινη μηχανή, και είναι:

1. Νοητικές
2. Συναισθηματικές
3. Κινητικές
4. Σεξουαλικές
5. Ενστικτώδης

Εάν συλλογιστούμε πάνω σε αυτές τις ενέργειες θα δούμε πως κάθε μία μπορεί να δρα αυτόνομα και επίσης υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους, πράγμα πολύ ενδιαφέρον για να το μελετήσει κάποιος μέσω του συλλογισμού αλλά κυρίως σε πιο πρακτικό επίπεδο μέσω της αυτοπαρατήρησης. Γιατί όταν μιλάμε για ψυχικές λειτουργίες το καλύτερο είναι να πάρουμε για παράδειγμα τον ίδιο μας τον εαυτό. Και σαφώς μιλάμε για ψυχικές λειτουργίες ή αλλιώς ψυχολογικές, γιατί χωρίς εκείνη την κινητήρια δύναμη της ψυχής δεν θα υπήρχε κανείς να κινήσει αυτούς τους μηχανισμούς, και σαφώς η ψυχή που μας ενδιαφέρει εν τέλει.

Λάθος ιδέες και αντιλήψεις

 Ένα ωραίο κομμάτι που βρήκα από το προφίλ ενός φίλου και αδελφού και είναι πολύ ενδιαφέρον για αυτό πρέπει να το αναπαράγω καθότι μιλάει για το πως θεωρούμε εμείς τις αντιλήψεις μας, τις πεποιθήσεις μας, και κάποια άλλα κομμάτια από τον Αξιοσέβαστο Δάσκαλο της Ιατρικής Γαληνό:

«Το μεν σφάλμα προκύπτει από λάθος ιδέες και αντιλήψεις, το δε πάθος προκαλείται από μία παράλογη δύναμη, που βρίσκεται μέσα μας και δεν υπακούει στη λογική. Το ότι είναι πολύ πιθανό να σφάλουμε έστω και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι μπορούμε να το συμπεράνουμε απ΄ το εξής: Ότι ο κάθε άνθρωπος θεωρεί τον εαυτόν του ολότελα αλάνθαστο, ή ότι τα σφάλματα του είναι μικρά και ασήμαντα. Όταν ήμουν μικρός θεωρούσα υπερβολική τη σπουδαιότητα, που έδινε ο κόσμος στην ρήση του Απόλλωνα. Εκ των υστέρων όμως ανακάλυψα, ότι δικαίως την επαινούν. Όποιος λοιπόν θέλει να γίνει σωστός και ενάρετος άνθρωπος ας έχει υπ΄ όψη του αυτό: Ότι είναι αναπόφευκτο να αγνοεί πολλά απ’ τα προσωπικά του σφάλματα» 

Γαληνός-Περί ψυχής παθών και αμαρτημάτων

 

 «Το πρώτο και μέγιστο σφάλμα είναι όσων αβασάνιστα εκφέρουν γνώμη για το τι ωφελεί ή βλάπτει την ανθρώπινη ζωή. Το σφάλμα αυτό το γεννάει η φιλαυτία – αλαζονεία, η δοκησισοφία και η φιλοδοξία»-του ιδίου

 «Τα σοφίσματα είναι επιχειρήματα, τα οποία είναι μεν εσφαλμένα, αλλά στήνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μοιάζουν με ορθά. Το ότι είναι στημένα φαίνεται καθαρά απ΄ το συμπέρασμα τους, το οποίο δεν αληθεύει. Αναγνωρίζονται δε πολύ δύσκολα από εκείνους, που δεν είναι εξασκημένοι στην χρήση λογικών συλλογισμών».-του ιδίου

Συμπέρασμα: Πρέπει ο καθένας να δεχτεί ότι είναι ένα σύνολο πραγμάτων που αγνοεί στον ψυχισμό του και να αναζητήσει μέσα στην ψυχή του να καθαρίσει απ' όλα αυτά τα πράγματα, πρώτα μέσω της Ψυχολογικής Αυτοπαρατήρησης και ύστερα μέσω του Μυστικιστικού Θανάτου ή της Βουδδιστικής εξάλειψης ώστε να αντικαταστήσει τα ελαττώματα με αρετές, να αντικαταστήσει τις λάθος ιδέες και τις λάθος αντιλήψεις ή τις πεποιθήσεις που πηγάζουν απο την εικασία και την πίστη και δίνουν βάση στην εκλογίκευση και την Σοφιστεία του υποκειμενικού ορθολογισμού με την Αντικειμενική Λογική του Ανώτερου Νου που πειραματίζεται το πραγματικό· και να ξεφεύγει (ο άνθρωπος) απο τον εγκλωβισμό του δικού του εγώ για να βιώσει το πραγματικό μέσα και πάνω απ' αυτόν.  

Αυτό βέβαια επαφίεται έναν έλεγχο του νου και μια εκπαίδευση αυτού χρησιμοποιώντας πάντοτε την Συνείδηση και την Θέληση.

Η τριπλή διύλιση του Σωκράτη

Αυτό είναι ένα κομμάτι με την Σοφία του Σωκράτη που γενικά κυκλοφορεί πολύ στο διαδίκτυο αλλά θεώρησα ότι δεν θα ήταν καθόλου κακό να το αναπαράγουμε και πάλι. Εξάλλου μπορεί να μην το έχετε διαβάσει και είναι αρκετά χρήσιμο εάν μάθουμε να σκεπτόμαστε κατ' αυτόν τον τρόπο ώστε να φιλτράρουμε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε!


"Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει το τεστ της “τριπλής διύλισης”.
- “Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε….. όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…
- Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για το μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για το μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορεί ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για το μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δε νομίζω…
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο. Γιατί θα πρέπει να το ακούσω;"