Ο ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ – ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΛΜΑ

Ο Γνωστικός Συσχετισμός αφορά με το ποιους συσχετιζόμαστε. Οι άνθρωποι οι οποίοι συσχετιζόμαστε, ο τρόπος με τον οποίο το κάνουμε, ο χρόνος που σπαταλάμε, οι σκέψεις τις οποίες επενδύουμε, το πόσο συχνά, η πρόθεση κλπ. κλπ. όλα αυτά, προσδίδουν σε εμάς μια ιδιαίτερη χαρακτηριστική συχνότητα, η οποία είναι ο αντίκτυπος της ενέργειας που παράγεται από αυτή ή την όλη συναναστροφή. 

Έτσι ανάλογα με την ενέργεια, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιδιώξεις, το επίπεδο, τις αξίες, και την Συνείδηση αυτών που συναναστρεφόμαστε έχουμε και το ανάλογο αποτέλεσμα, τον ανάλογο αντίκτυπο πάνω μας. Ανάλογες σκέψεις παράγονται, ανάλογα συναισθήματα, ανάλογες σκεπτομορφές, ανάλογη κατεύθυνση παίρνουμε και αυτό λόγω ταύτισης σε ένα συνειδητό, υποσυνείδητο ή και ασυνείδητο επίπεδο. Και αυτό γίνεται λόγο ομοιοκραδασμού, των οικείων χαρακτηριστικών τα οποία ταιριάζουν συχνοτικά. 

Τώρα αυτό στην Εργασία πάνω στο Εαυτό μας, στην Εργασία για την

Εργασία της Σκέψης:Η Eξαγωγή της Πεμπτουσίας-Omraam Mikhael Aivalhov

Omraam Mikhael Aivanhov

  ''Σήμερα θα ήθελα να σταθώ στο θέμα της εργασίας που μπορείτε να κάνετε με την σκέψη. Ξέρω καλά ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βάλει στην άκρη αυτή την δραστηριότητα, δεν εξασκούνται στην αυτοσυγκέντρωση, στο διαλογισμό, αυτά τα βρίσκουν άχρηστα. Γιατί να χάνουν τον καιρό που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν πολύ καλύτερα σε ασχολίες πολύ πιο σημαντικές; Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να εργάζονται στην επιφάνεια των πραγμάτων, που τώρα είναι δύσκολο να τους οδηγήσει κανείς προς μια άλλη αντίληψη. Δεν υποψιάζονται ότι στην εργασία της σκέψης βρίσκονται ανήκουστες δυνατότητες που καμιά άλλη δραστηριότητα δεν θα μπορέσει ποτέ να τους προμηθεύσει.

Ας πάρουμε μερικές εικόνες. Όταν βγάζουν από το μετάλλευμα το σίδηρο ή το χαλκό χρειάζονται τόνοι και τόνοι από αυτό το μετάλλευμα για να βγει μια σχετική ποσότητα μετάλλου. Το υπόλοιπο είναι περίβλημα, είναι χώμα για πέταμα. Το ίδιο και όταν θέλουμε να έχουμε λίγα λίτρα απόσταγμα από τριαντάφυλλα, χρειάζονται βαγόνια με πέταλα. Να όμως που ένα λίτρο από αυτό το απόσταγμα τριαντάφυλλου κοστίζει μια περιουσία, τόσο πολύτιμο είναι. Όλες οι εργασίες των ανθρώπων, συνίστανται, κατά κάποιο τρόπο, στο να μετακινούν τόνους ολόκληρους άχρηστου σώματος, ορυκτού περιβλήματος, ευτελούς ύλης, ενώ η εργασία της σκέψης επιτρέπει να βγάλει κανείς από αυτή την πεμπτουσία της. Αν δεν ξέρετε πώς να εργάζεστε με την σκέψη για να συγκεντρώνεστε, να ελέγχεστε, να αυτοκυριαρχείστε, να προσανατολίζετε τις ενέργειές σας και να τις κατευθύνεται προς τις ανώτερες περιοχές, όλα όσα μπορείτε να κερδίσετε θα μοιάζουν με βαγόνια με μετάλλευμα που θα σας γεμίζει το χώρο και θα σας ενοχλεί και που δεν θα μπορείτε να κάνετε τίποτα με αυτό εφόσον δεν θα έχετε μάθει να εξάγετε την πεμπτουσία του.

Αν οι Μύστες κάνουν τόσες εργασίες είναι ακριβώς για να

Αποζητώντας την Φώτιση

Η Φώτιση είναι μέσα σε όλους μας. 

Ουσιαστικά και αντικειμενικά δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για την φώτιση γιατί η φώτιση και ενυπάρχει μέσα μας –εν δυνάμει δηλαδή- και δεν υπάρχει απόσταση η κατεύθυνση να διανυθεί για να επιτευχθεί.

Πολύ λένε ότι δεν πρέπει να θέλουμε να φωτιστούμε για να το πετύχουμε. Αυτό είναι αλήθεια. Εν μέρει αλήθεια. Γιατί εδώ προκύπτουν δύο ζητήματα. Το ένα καθορίζεται από την ερώτηση: «Ποιος ψάχνει για την φώτιση;» και το άλλο είναι ένα θέμα εννοιολογικό που αφορά την λέξη ή τον όρο «θέλω», και κατ’ επέκτασιν είναι θέμα εσωτερικής φιλοσοφίας και επιστήμης.

Θα ξεκινήσω λοιπόν από τον όρο θέλω... 

Για να διαλογίζεστε...

Περί του λόγου ο λόγος

Περί του λόγου ο λόγος. Και περί του λόγου των πνευματικών ανθρώπων. Ή να βάλω το «πνευματικών» σε εισαγωγικά; Εν πάση περιπτώσει αυτών όσων ενασχολούνται με πνευματικά θέματα, για να είμαστε σαφείς!

Ο λόγος εφόσον ενασχολείσαι με το πνεύμα αγαπητέ μου φίλε, ο λόγος σου, πρέπει να είναι απλός, όσο απλό είναι και το πνεύμα, όχι σύνθετος και δαιδαλώδης, όχι σκιερός και ακατάληπτος.

Το πνεύμα είναι φως, και το φως φωτίζει τα πάντα και δείχνει τα πάντα στην μορφή τους όπως αυτή είναι. Δεν υπάρχει κάτι για να κρυφτεί υπό το φως. Και έτσι είναι και ο λόγος αυτού που βλέπει με το φως της ψυχής του. Δεν μιλάω για λογικές πράξεις του νου, και λογαριασμούς, μα μήτε για ακαδημαϊκή μόρφωση και σπουδές. Μιλάω για την απλή την γλώσσα που βλέπει τα πράγματα, που μιλάει για την αγάπη των παιδιών, που μιλάει για τα λουλούδια της άνοιξης, που μιλάει για τον Θεό με ζέση απ’ την καρδιά, γιατί μιλάει απ’ την καρδιά.